بلند خواندن قرآن امام صادق (علیه‌السّلام) در جواب شخصی به نام «معاویة بن عمار» که در زمینة بلند خواندن قرآن پرسیده بود، فرمود: (بلند خواندن قرآن) اشکالی ندارد. امام علی بن الحسین (علیه‌السّلام) صدای قرآنش از همة مردم بهتر بود. با صدای بلند قرآن می‌خواند تا اهل خانه بشنوند. و امام باقر (علیه‌السّلام) نیز خوش صداترین مردم در قرائت قرآن بود. شب هنگام که برای نماز شب و قرائت قرآن بیدار می‌شد، با صدای بلند قرآن می‌خواند. سقایان و افراد دیگر که از راه می‌گذشتند می‌ایستادند و به قرائت او گوش می‌دادند.[۲]

سئوال بعضی مردان یا زنان را مشاهده می‌کنیم که هنگام قرائت قرآن کریم در ماه رمضان یا در مجالس ختم، قرآن را در قلب خود می‌خوانند و لب‌هایشان را تکان می‌دهند و در ذهن خود تصور می‌کنند، بدون اینکه صدایی از دهانشان خارج شود، به گونه‌ای که اگر گوشتان را به دهانشان نزدیک کنید هیچ صدایی نمی‌شنوید. آیا می‌توان او را در حال قرائت قرآن دانست یا تصور کرد که او ثوابی از قرائت قرآن ببرد؟ و آیا برای او یک ختم قرآن یا ثواب جزء یا آیه یا سوره‌ای نوشته می‌شود؟ بلکه بعضی‌ها فقط با نگاه به آیات کریمه، قرآن را قرائت می‌کنند، آیا این قرائت قرآن حساب می‌شود یا خیر؟ و آیا نماز کسی که در قلب خود قرائت را انجام می‌دهد و لب‌هایش را بدون اینکه صدایی از آن خارج شود، مثل نماز ظهر و عصر، تکان می‌دهد، صحیح است؟ و آیا ادعیه‌ای مانند دعای کمیل و جوشن و امثال آن و تسبیح حضرت زهرا (س) شامل همین حکم است؟ جواب اینکه: اگر صدایی از دهان خارج نشود که خودش هم بشنود، بگونه‌ای که اگر انسانی گوشش را به دهان او نزدیک کند هیچ چیز نشنود، حکم شرعی می‌گوید که در نهایت عمل او قرائت قرآن کریم حساب نمی‌شود. ❇️و درست آن است که در جمیع عبادت‌ها، از جمله قرائت قرآن، و نماز، و ادعیه، و زیارت‌ها، و تسبیح حضرت زهرا، بالاخره صدایی از دهان انسان خارج شود و خودش آن را بشنود، اما کسی که در قلبش قرائت می‌کند و لب‌هایش را تکان می‌دهد عملش قرائت حساب نمی‌شود.❇️ در فتاوای حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی (دام ظله الوارف) بر حسب کتاب «منهاج الصالحین» آمده است: «در قرائت نماز، و دیگر امور مثل اذکار و ادعیه، باید از لحاظ عرفی صدق تکلم بکند، و تکلم همان صدایی است که بر اساس مخارج دهان، و بگونه‌ای که گوش متکلم همهمه‌ی آن را ولو به صورت تقریبی بشنود، ادا می‌شود، و صرف اینکه انسان تصویر کلمات را در ذهن خود بیاورد و زبان و لب‌هایش را تکان ندهد، یا تکان بدهد اما صدایی از مخارج معمول خارج نشود، کفایت نمی‌کند…» بنابراین، هرکس قرآن بخواند بدون ادای صوت، کار او قرائت قرآن حساب نمی‌شود و ثواب قرائت قرآن و ادعیه و زیارات و صلوات را کسب نمی‌کند. و چنین نمازی از لحاظ شرعی باطل است، مگر اینکه به خاطر جهل خود معذور واقع شود. و در بعضی مجالس که هر شب جزئی از قرآن را قرائت می‌کنند، کسانی که همراه با قاری قرآن را قرائت نمی‌کنند و فقط به آیه نگاه می‌کنند و صدایی از دهانشان خارج نمی‌شود، عمل آنها به عنوان قرائت قرآن یا ختم قرآن محسوب نمی‌شود، بلکه ثواب نگاه کردن به قرآن را کسب می‌کنند نه ثواب قرائت آن را.

فواید خواندن قرآن از روی آن اول: قرائت از روى آن باعث تکثیر و ازدیاد نسخه هاى قرآن مى گرد؛ زیرا اگر در قرائت قرآن تنها به نیروى حافظه قناعت و اکتفا شود مسلمانان به نسخه هاى قرآن احساس نیاز نمى کنند و تدریجا متروک و فراموش مى شود. در این صورت نه تنها نسخه هاى قرآن رو به ازدیاد و فزونى نمى رود بلکه کم کم از بین رفته و یا کمیاب خواهد گردید. دوم: قرائت از روى قرآن آثار و خواصى دارد که در این احادیث به پاره اى از آن ها تصریح شده : از جمله آمده ، که هر کس قرآن را از روى آن بخواند چشم او از نگاه کردن به قرآن لذت مى برد و از آن بهره بردارى مى نماید و نور آن زیاد مى شود. چشم از دردها و بیمارى ها و نابینایى ، سالم و محفوظ مى ماند. سوم: قرائت از روى آن سبب مى شود که خواننده در قرآن بیشتر دقت کند و از نکات دقیق و لطایفى که در آیات آن به کار رفته ، لذت و بهره بیشترى ببرد زیرا انسان از تماشاى مناظر و دیدنى هاى مورد علاقه اش لذت مى برد و این تماشا در دید و تفکر او حسن تأثیر، سرور و شادمانى مى بخشد. همچنان خواننده قرآن هر وقت نگاره خود را متوجه الفاظ قرآن کند و فکرش را در معانى آیات آن جولان دهد و در علوم و معارف الهى و حیات بخش و پر بهایش تفکر نماید، از این دقت و تفکر، قهرا در خود احساس لذت مى کند و در روح وى سرور و شادمانى و در دلش روشنایى و نورانیت خاصى پیدا مى گردد. چهارم: باعث تخفیف گناه از والدین تلاوت کننده مى شود. امام صادق علیه السلام در این رابطه فرمود: کسى که قرآن را از روى آن بخواند خدا دیدگان او را بهره مند مى گرداند و به وسیله آن گناهان پدر و مادرش را تخفیف مى دهد، اگرچه آنان کافر باشند. پنجم: رعایت حق قرآن مى شود. قرآن هایى که در منازل ، مساجد و اماکن متبرکه وجود دارد هر کدام حقى به گردن مسلمانان دارند. اداى حقوق آنها، باز کردن ، نگاه کردن در آنها و قرائت است.

هدیه به مقام بلند والای حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف سوره مبارکه بقره صفحه ۶ قرآن کریم

③ تندخوانی جزء سوم قرآن 🎙 استاد معتز آقایی

👇تفسیر کوتاه آیات انتخابی جزءسه👇

#رمضان / قرآن با چهارده روایت جزء 3 «30 آل عمران» يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً روزى كه هر كس، هر كار نيكى انجام داده حاضر بيابد مسئله «تجسّم اعمال» بازتاب گسترده اى دارد. از جمله در روايتي از پيامبر(ص) مي خوانيم: «اى قيس! تو همنيشنى خواهى داشت كه با تو دفن مى شود؛ در حالى كه او زنده است و تو با او دفن مى شوى در حالى كه تو مرده اى، اگر او گرامى باشد تو را گرامى مى دارد و اگر پست باشد تو را تسليم [حوادث ناگوار] مى كند. او فقط با تو محشور مى شود و تو هم با کسی جز او به صحنه ی رستاخیز نمی آئی ، از تو در باره آن (#عملت )سوال می شود ۰ پس آن را صالح قرار ده؛ چراكه اگر صالح باشد موجب آرامش تو است و اگر فاسد باشد مايه وحشت تو است و آن ، #عمل تو است». 👌 دقت کنیم : اعتقاد به حضور عمل در قيامت، مانع گناه است. «مُحْضَراً» 📚تفسیر نمونه ج۲ص۵۰۳ این آیه هدیه به عالم آل محمد امام #رضا علیه السلام(جزء3)

#رمضان / قرآن با چهارده روایت جزء 3 261بقره» مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ مثل كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند، همانند بذرى است كه هفت خوشه بروياند و در هر خوشه يكصد دانه باشد و خداوند آن را براى هر كس بخواهد (و شايستگى داشته باشد،) دو يا چند برابر مى‌كند امام صادق (علیه السلام) هرگاه مؤمن کار نیک انجام دهد، خداوند برای هر عملی هفتصد حسنه به او می‌دهد و همین است معنی آیه‌ی شریفه: وَ اللهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ پس #هرعملی را به #امید_ثواب_الهی و به #صورت_نیکو انجام دهید۰ راوی گوید: «عرض کردم مقصود از کار نیک چیست»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «هرگاه نماز گزاردی رکوع و سجود آن را نیکو به‌جا آور و هرگاه روزه گرفتی از هرچه روزه را تباه می‌کند دوری کن و هرگاه حج به‌جای آوردی هرچه برای حج و عمره‌ات زیان دارد انجام نده». 👌دقت کنیم امام فرمود : «هرکاری که می‌کنی باید پاک و خالی از عیب و نقص باشد. [تا مصداق کار نیک باشد]». 📚 بحارالأنوار، ج۶۸، ص۲۴۷/ العیاشی، ج۱، ص۱۴۶/ المحاسن، ج۱، ص۲۵۴/ البرهان/ مستدرک الوسایل، ج۴، ص۴۴۳ این آیه هدیه به #کاظم آل محمد علیه السلام با صلوات (جزء3)

دعایی که در لحظه افطار بنده را تاعرش بالا می‌برد امام صادق(ع) فرمودند: رسول خدا(ص) به امام علی(ع) فرمود: اباالحسن! ماه رمضان نزدیک شده است، قبل از افطار دعا کن، جبرئیل پیش من آمد و گفت: یا محمد! کسى که در ماه رمضان با این دعا قبل از افطار دعا کند، خداوند دعاى او را مستجاب، نماز و روزه او را قبول و 10 دعاى او را مستجاب مى‌کند، گناه او را بخشیده، غم و غصه او را از بین برده، گرفتاری‌هایش را بر طرف کرده، حاجات او را برآورده کرده، او را به مقصودش رسانیده، عمل او را با عمل پیامبران و صدیقان بالا برده و در روز قیامت چهره او درخشان‌تر از ماه شب چهارده خواهد بود. آن دعا این است: اللَّهمَّ ربَّ النُّورِ العَظیم، ورَبَّ الکُرسیِّ الرَّفیع، ورَبَّ البَحرِ المَسجور، ورَبَّ الشَّفعِ الکَبیر، والنُّور العَزیز، ورَبَّ التَّوراهِ والإنجیلِ والزَّبورِ، والفُرقانِ العَظیمِ. أنت إلهٌ مَن فی السَّمواتِ وإلهُ مَن فی الأرضِ لا إلهَ فِیهِما غَیرُکَ، وأنتَ جَبّارُ مِن فی السِّموات وجَبّار مَن فی الإرضِ لا جَبّار فیهِما غَیرُکَ، أنت مَلِکُ مَن فی السَّموات، ومَلِکُ مَن فی الأرضِ، لا مَلِکَ فیهما غَیرُکَ، أسألُکَ بِاسمِکَ الکَبیرِ، و نُور وَجهِکَ المُنیرِ، وبمُلکِکَ القَدیمِ. یا حَیُّ یا قَیِّومُ، یا حَیُّ یا قَیُّوم یا حَیُّ یا قَیّوم، أسألُکَ بِاسمِکَ الّذی أشرَقَ بِهِ کُلِّ شَیءٍ، وبِاسمِکَ الّذی أشرَقَت بِهِ السّمواتُ والأرضُ، وبِاسمِکَ الّذی صَلُحَ بِهِ الأوَّلونَ، وبِهِ یَصلُحُ الاخِرونَ. یا حَیّاً قَبلَ کُلِّ حَیّ، ویا حَیّاً بَعدَ کُلِّ حَیّ، ویا حَیُّ لا إلهَ إلا أنت صَلِّ علی مُحَمّدٍ وآلِ مُحَمَّد، واغفِر لی ذُنُوبی، واجعَل لی مِن أمرِی یُسراً وفَرَجاً قَریباً، وثَبِّتنی علی دینِ مُحَمَّدً وآل محمد و وعلی هُدی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد، وعلی سُنَّهِ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد، علیه وعلیهِم السَّلام. واجعَل عَملِی فی المَرفوعِ المُتَقَبِّلِ، وهَب لی کما وَهَبتَ لأولیائِکِ وأهلِ طاعَتِکَ، فانّی مُۆمِنٌ بِکَ، ومُتَوَکِّلٌ عَلیک، مُنیبٌ الیکَ، مَعَ مَصیری إلیکَ، وَتَجمَع لی ولأهلِی وَلوِلَدَی الخَیرَ کُلَّهُ، وتَصرِف عَنّی وَعَن وَلَدی وأهلِی الشَّرَّ کُلَّهُ. أنتَ الحَنّانُ المَنّانُ بَدیعُ السّمواتِ والأرضِ، تُعطِی الخَیرَ مَن تَشاءُ، وتَصرِفُهُ عَمَّن تَشاءُ، فَامنُن علی بِرَحمَتِکَ یا أرحَمَ الرّاحِمِینَ. 📚 کتاب المراقبات