🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #حلم_و_بردباری 🌻 اساساً حلم و بردباری از نگاه افراد، از خودشان ناشی می­ شود. یعنی بستگی دارد به نگاهی که فرد به خودش دارد. 🌻 چقدر زیبا قرآن می­ فرماید: «الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، كسانى كه چون مصیبتى به آنان برسد، مى‏ گویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز مى‏ گردیم.» 🌻 یعنی تا به مصیبت و مشکل برخورد می­ کنند، به گوهر ذات خود نگاه می­ کنند و می­ گویند: «إنا لله= ما از خدائیم». یعنی توجه به آن نفخه الهی دارند. توجه به آن عظمتی که خداوند در آنها نهاده دارند. 🌻 وقتی انسان خودش را در این #عزت می­ بیند و این نگاه عزیزانه را نسبت به خودش دارد، خود را کوچک نمی­ کند. یعنی یادش می آید که چه مسیری را دارد و کجا باید برود. 🌻 #ابدیت را نگاه می کند. به گوهر ذات و صورت حقیقی خودش توجه می کند که از خداست. در نتیجه مصیبت برایش کوچک و قابل تحمل می ­گردد. مصیبت چیزی را از انسان کم نمی کند. 🌻 مصائب همیشه به تعبیر امام حسن عسکری علیه‌السلام، در هاله ای از #نعمت ها به سراغ انسان می آید. 👤 #استاد_محمد_شجاعی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸

مکروهاتی که #روزی را از انسان دور می‌کنند 1⃣ اظهار #فقر و نداری کردن در حضور مردم 2️⃣ #خواب دیرهنگام شب و بعد از نماز صبح 3️⃣ تحقیر و کم‌ ارزش شمردن #نعمت های خدا 4️⃣ شکوِه و #گلایه داشتن از خداوند متعال. 🔰 #امام_سجاد_علیه_السلام 📚 معانی الاخبار، ص ۲۷۱

اعمال خیری که در روز اوّل ماه شعبان، سبب آویختن به درخت طوبی می‌شود. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: فَوَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً إِنَّ مَنْ تَعَاطَى بَاباً مِنَ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ بِغُصْنٍ مِنْ أَغْصَانِ شَجَرَةِ طُوبَى فَهُوَ مُؤَدِّيهِ إِلَى الْجَنَّةِ رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: قسم به آن کس که مرا به حق به نبوّت برانگیخت، هرکس در روز اول ماه شعبان به راهی از راه های خیر بشتابد، به شاخه ای از شاخه های درخت طوبی در آویخته است و لذا آن شاخه او را به سوی بهشت می کشاند. فَمَنْ تَطَوَّعَ لِلَّهِ بِصَلَاةٍ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در این روز برای خدا #نماز_مستحبّی بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ تَصَدَّقَ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در این روز #صدقه دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ عَفَا عَنْ مَظْلِمَةٍ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس از #ستمی #درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ أَصْلَحَ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ الْوَالِدِ وَ وَلَدِهِ وَ الْقَرِيبِ وَ قَرِيبِهِ وَ الْجَارِ وَ جَارِهِ وَ الْأَجْنَبِيِّ وَ الْأَجْنَبِيَّةِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس بین شوهر و همسرش، بین پدر و فرزندش، بین خویشاوندانش، یا مرد و زن همسایه اش، یا مرد و زن بیگانه #آشتی_دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ خَفَّفَ عَنْ مُعْسِرٍ مِنْ دَيْنِهِ أَوْ حَطَّ عَنْهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در دَین آن کس که در تنگی و سختی است، #تخفیف دهد یا از آن درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ نَظَرَ فِي حِسَابِهِ فَرَأَى دَيْناً عَتِيقاً قَدْ آيَسَ مِنْهُ صَاحِبُهُ فَأَدَّاهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ ، هرکس به حساب خویش نظر کند و دَینی را ببیند که صاحبش از آن مأیوس شده است، پس آن #دَین را #ادا نماید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ كَفَلَ يَتِيماً فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس سرپرستی #یتیمی را به عهده گیرد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ كَفَّ سَفِيهاً عَنْ عِرْضِ مُؤْمِنٍ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس مانع شود که سفیهی، #آبرو و حیثیت #مؤمنی را ببرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ أَوْ شَيْئاً مِنْهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس همه #قرآن یا بخش کوچکی از آن را بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ قَعَدَ يَذْكُرُ اللَّهَ وَ لِنَعْمَائِهِ يَشْكُرُهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس#یاد خدا و #نعمت های او کند، و سپس خدا را #شکر کند، به شاخه ای از شاخه های طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ عَادَ مَرِيضاً، وَ مَنْ شَيَّعَ فِيهِ جَنَازَةً، وَ مَنْ عَزَّى فِيهِ مُصَاباً، فَقَدْ تَعَلَّقُوا مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در این روز مریضی را #عیادت کند، به #تشییع جنازه ای برود و مصیبتی را به کسی تسلیت گوید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ بَرَّ وَالِدَيْهِ أَوْ أَحَدَهُمَا فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، وَ مَنْ كَانَ أَسْخَطَهُمَا قَبْلَ هَذَا الْيَوْمِ فَأَرْضَاهُمَا فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ؛ هرکس در این روز به #والدین خود یا یکی از آن دو، نیکی کند، به شاخه ای طوبی در آویخته است. و هرکس والدین خود را قبل از این روز خشمناک کرده باشد، و در این روز آن دو را خوشنود سازد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است وَ كَذَلِكَ مَنْ فَعَلَ شَيْئاً مِنْ سَائِرِ أَبْوَابِ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ. و بدین گونه، هرکس در این روز کاری از #کارهای_خیر انجام دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است 📚بحارالانوار ، ج۹۴، ص۶۱،۶۲