eitaa logo
مُسْوَدِّه
37 دنبال‌کننده
15 عکس
3 ویدیو
0 فایل
«هنر» یعنی رهیدن تا رسیدن! رهیدن از تمامِ بی‌کسی‌ها! رسیدن تا مقامِ روشنایی! و این شد افتخارم: آمدم در دنیا، تا «هنرجو» باشم.
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم
«هنر» یعنی رهیدن تا رسیدن! رهیدن از تمامِ بی‌کسی‌ها! رسیدن تا مقامِ روشنایی! و این شد افتخارم: آمدم در دنیا، تا «هنرجو» باشم. @mosvadde
قسمت این بود که امروز "سرآغاز" شود! چهارشنبه ۱۴۰۲/۱۰/۱۳
کودک، آمده بود زیارتِ سردارِ دلها! رو به پدرش کرد و پرسید: بابا! یعنی می‌شه ما هم مثل حاج‌ قاسم باشیم؟! ساعتی بعد، پدر، هر تکه از جواب سوال فرزندش را در جایی از کف خیابان جست‌وجو می‌کرد! کودک، مثل حاج قاسم شده بود!💔 @mosvadde
لابد هفته پیش وقتی داشته‌اند با هم از آرزوهایشان می‌گفته‌اند، یکهو دخترک پریده وسط و گفته: «راستی ما این هفته می‌خوایم بریم پیش حاج قاسم!» و لابد وقتی همکلاسی‌اش انگشت‌به‌دهان مانده و چشمانش گرد شده که: «پیش حاج قاسم یا پیش مزار حاج قاسم؟» دخترک خندیده و گفته: «حالا چه فرقی می‌کنه؟!» و لابد حالا همه‌ همکلاسی‌هایش به حالِ او غبطه می‌خورند! به حالِ دخترکی که برای همیشه رفت پیش حاج قاسم!💔 @mosvadde
🌹«وصف جوراب پدر»🌹 هرکه وصف رُخ جوراب تو را داشته است/ از دَم بوی خوشش عاشق و دل‌باخته است/ عجب این‌گونه زمین با همه‌ی وسعت خویش/ سر به زیر کف جورابِ تو انداخته است/ همچو رنگ سیه و توسی و آبی و سفید/ دل من با نخ جوراب پدر تافته است/ من به قربان دو دستی که به صد سوز و گداز/ تاروپودِ نخ جوراب تو را بافته است/ هر زمانی که به جوراب تو سوراخی شد/ مادرم وصله‌ی خوبی به تنش ساخته است/ خوش بر احوال هر آنکس که به چشمان تَرش/ گرد و خاک کف جوراب تو را یافته است/ روشنی می‌طلبد دیده‌ی «خاموش» چرا؟/ که به وصف خوش جوراب تو برخاسته است/. ○ سروده‌‌ شده در تاریخ ۱۳۹۳.۲.۲۳ مصادف با ۱۳ رجب ۱۴۳۵ @mosvadde
«نسبت هنر با آلهه هنرمند» در افق نهاییِ هنر، هنرمند سعی می‌کند با اثر هنری خود، اِله خود را جلوه دهد و آلهه دیگر را نقض کند. اگر عمق نگاه او محدود به دنیا باشد سعی می‌کند دنیا را جلوه دهد و پرستش خدای متعال و عبودیت و بندگی را نقد و تحقیر نماید. رسالتِ هنر، تحقیر، تجلیل، تصرف در زیبایی شناسی و تغییر ارزش‌هاست؛ از آنجا که نهایت ارزش‌ها نیز به اِله می‌رسد، هنر یا توحید را بسط می‌دهد، یا شرک را. "گفتارهایی در مبانی هنر" سیدمحمدمهدی میرباقری @mosvadde
9.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
کودک، همان‌جا کنار کوچه خوابش برده بود. پدر، روی کُنده‌های زانو، خودش را کشید کنار کودک. می‌خواست آرزوی کودک را بعد از یک هفته، برآورده کند! از لای پارچه متقال، دستِ کودک را بیرون آورد و بیسکویت را داخل انگشتانِ کبود‌شده، جا داد. دستِ کودک و بیسکویت، هرکدام به‌ یک سمت افتادند. پدر دوباره و دوباره بیسکویت را داخل دست کودک گذاشت. می‌خواست هرطور شده، پدربودنش را به کودک ثابت کند؛ اما کودک... خیلی خوابش عمیق شده بود! @mosvadde
اگر می‌خواهید یک نویسنده باشید، اولین کار مهم این است که فقط بنویسید. برای پیدا کردن موضوع، صبر نکنید. چیزی بنویسید. موضوعات، خودشان می‌آیند. شما باید قبل از اینکه آب جریان پیدا کند، شیر آب را باز کنید. لوئیس لامور [ 1908 _ 1988 ] از کتاب «۱۰۱ عادت فیلمنامه‌نویسان موفق»، صفحه ۱۷۹. @mosvadde
انسان به دلیل اینکه معایب دنیا را کشف می‌کند و می‌فهمد، وقتی به عمق چیزهایی از دنیا می‌نگرد که مردم به آنها شیفته شده‌اند و می‌بیند که محتوا ندارد، از دنیا سیر می‌شود. صادق هدایت در کتاب «بوف کور» و «سه قطره خون» و سایر کتابها می‌خواهد معين كند ایـن چیزی که مردم به آنها وابسته شده‌اند، چیزی بی‌محتوا و بی‌ارزش است. از این نظر روشن می‌کند که دل به دنیا بستن و سربه دنیا سپردن، چیزی بی‌محتواست. از این نظر سرباز می‌زند؛ ولی او نمی‌تواند به خدا هم رو بکند. چرا؟ چون از آن طرف هرچه از خدا می‌بیند بد تعبیر می‌کند ... در این حالت است که به خدا بدبین است، به دنیا هم بدبین است و این دوره بدبینی کامل انسان است؛ دوره‌ای است که فرد دست به خودکشی می‌زند؛ دوره یأس انسان است. محمدصادق (محی‌الدین) حائری شیرازی کتاب «تعلّق» ، صفحه ۳۹ و ۴۰ @mosvadde