🔴 نگاه متفاوت اسلامی و غربی به یک جمله: «عقیده آزاد است»
🔸در دموکراسیها مسئله عقیده و فکر را اصلاً به کلی از متن زندگی و از رکن زندگی خارج کردند و به صورت یک امر فردی و شخصی درآوردند. خیلی اسم خوبی هم گذاشتهاند: «عقیده آزاد است»!
🔹این «عقیده آزاد است» به مفهومی که اینها میخواهند بگویند، یعنی عقیده اساساً ارزشی ندارد؛ یک امر شخصی فانتزی است. یک کسی به این دل بسته و خوش است که میخواهد گاو بپرستد و تو خوش هستی به این که خدا را بپرستی. هیچ فرقی نمیکند. همان طور یک نفر خورش قرمه سبزی دوست دارد و دیگری خورش قیمه.
🔸ما اگر میگوییم عقیده آزاد است، به این دلیل است که عقیده را جبری نمیشود به مردم تحمیل کرد؛ چون عقیده انتخاب است؛ فرد باید با فکرش به یک اعتقاد برسد و بعد هم به آن، گرایش و ایمان پیدا کند.
🔹اگر میشد عقیده را هم به زور به کسی بدهند، میگفتیم عقیده هم باید اجباری باشد. مگر بهداشت و تعلیمات اجباری چه گونه است؟ چرا آنها که این همه روی دموکراسی تأکید میکنند، در مسئله تعلیمات اجباری هرگز یک ذره هم تردید به خودشان راه نمیدهند. اگر به آنها بگویید چرا آزادیاش را سلب میکنید، پاسخ میدهند آزادیاش را برای خیر و مصلحت خودش سلب میکنیم.
🔸از نظر ما این که عقیده باید آزاد باشد، نه به دلیل این است که عقیده یک امر شخصی فردی است و ارزشی ندارد -که آنها اصلاً مبنای فکرشان این است - بلکه به این دلیل است که عقیده «اجبار بردار» نیست، مانند ملکات فاضله. هیچ کس را با کتک نمیشود «امین» کرد. میشود با کتک جلوی دزدی را گرفت، یعنی آدمی که خٌلقاً دزد است، از ترس دزدی نکند؛ اما نمیشود با کتک، کاری کرد که ملکه امانت در او پیدا بشود.
📝 استاد مطهری، مقدمهای بر حکومت اسلامی، ص۱۰۲-۱۰۰ (با تلخیص)
#گزیده_کتاب
🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻
@motahari_ir
✅ همه کسانی که کارهای خوب و اخلاقی انجام میدهند ولو ظاهرا کافر باشند، ناآگاهانه قدم در راه خدا برمیدارند.
🔸انسان به حسب فطرت کارهای اخلاقی را شرافتمندانه میداند و در این کارها یک نوع شرافت و عظمتی تشخیص میدهد، حس میکند که با انجام این کارها خودش را بزرگوار میکند؛ مثل ایثار، از خودگذشتگی و انصاف دادن.
🔹این حالت که ناآگاهانه در انسان هست، بدین جهت است که انسان خدا را میشناسد و یک سلسله مسائل است که بالفطره و ناآگاهانه آنها هم اسلامِ خدا یعنی قانون خداست. اسلام یعنی تسلیم به قانون خدا. آن عمق روح انسان، آن فطرت انسان، آن عمق قلب انسان، با یک شامّه مخصوص، ناآگاهانه همینطور که خدا را میشناسد این قوانین خدا را میشناسد؛ رضای خدا را میشناسد و کار را بالفطره در راه رضای خدا انجام میدهد، ولی خودش نمیداند که دارد قدم در راه رضای خدا برمیدارد.
🔸آیا اینجور کارها که ناآگاهانه در طریق رضای خداست ولی آگاهانه چنین نیست اجر دارد یا نه؟ احادیث زیادی داریم درباره کافرانی که چنین کارهایی کردهاند. از پیغمبر یا ائمه سؤال کردهاند آیا این گونه کارها نزد خدا بیاجر است؟ جواب دادهاند: نه، بیاجر هم نیست.
📝 استاد مطهری، فلسفۀ اخلاق، ص۱۰۹-۱۰۷ (با تلخیص)
#گزیده_کتاب
@motahari_ir
✅ بلاهایی که از روی نادانی، خودمان بر سر خودمان میآوریم
🔸در این که هیچ کس دشمن خودش نیست و هر فردی دوست خودش میباشد تردیدی نیست، زیرا که حبّ ذات، غریزی انسان است. هر کوششی که انسان میکند به سود خود و به منظور تحصیل سعادت میکند، نه برای زیان و بدبختی.
🔹دشمن به دشمن آن نپسندد که بیخرد
🔹با نفس خود کند به مراد و هوای خویش
🔸انسان اگر بشنود یک نفر خودش را عمدا از بام پرت کرد یا در آتش انداخت یا چاقو را برداشت بیجهت سر و صورت و اندام خودش را زخمی نمود، تعجب میکند و میگوید شخص عاقل این کارها را نمیکند، در صورتی که اگر درست و از روی بصیرت در روش زندگی که غالب مردم انتخاب کردهاند دقت کنیم میبینیم کارهایی میکنند و سخنانی میگویند که ضررش برای خودشان از چاقو خوردن و توی آتش رفتن بیشتر است اما نمیفهمند.
📝 استاد مطهری، حکمتها و اندرزها، ج۲ ص۳۶-۳۵
#گزیده_کتاب
⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻
@motahari_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 چه تعبیر عجیبی! در این ماه به مهمانی خدا خوانده شدهایم!
#کلیپ
🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»👇
@motahari_ir
🌹 قرائت قرآن با صدای خوش
🔹 يكى از معجزات قرآن، آهنگ پذيرى آن است، آن هم آهنگهاى معنوى و روحى نه آهنگهاى شهوانى...
🔹 قرآن عبدالباسط چرا اين قدر در تمام كشورهاى اسلامى توسعه پيدا كرده است؟براى اينكه عبدالباسط با صدا و آهنگ عالى و با دانستن انواع قرائتها و آهنگها و شناختن اينكه هر سوره اى را با چه آهنگى بايد خواند، مى خواند...
🔹 در حديث، درباره بسيارى از ائمّه اطهار از جمله راجع به حضرت سجّاد عليه السلام و حضرت باقر عليه السلام داريم كه اينها وقتى قرآن مى خواندند آن را با صدا و آهنگ بلند و دلپذير مى خواندند به طورى كه صدايشان به درون كوچه مى رسيد و هر كسى كه از آن كوچه مى گذشت، همان جا مى ايستاد به طورى كه پشت درِ خانه جمعيت جمع مى شد و راه بند مى آمد.
🔹 حتى نوشته اند آبكشها درحالى كه مشك به دوششان بود، وقتى مى آمدند از جلوى منزل امام عبور كنند، با شنيدن صداى امام پاهايشان قدرت رفتن را از دست مى داد... مى ايستادند تا وقتى كه قرآن امام تمام مى شد.
🔹 همه اينها چه را مى رساند؟ استفاده كردن از وسايل مشروع براى رساندن پيام الهى.
📚 استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص 320
#گزیده_کتاب
sapp.ir/motahari_ir