🇺🇸آیا میدانستید روزگاری در آمریکا ساخت و مصرف هرگونه مشروبات الکلی ممنوع بوده است؟ 👈اگر تازه کانال رو بازکردی این مطلب جالب رو از اینجا شروع به خوندن کن:👇 https://eitaa.com/motaleatUSA/863

👈فردا انتخابات ریاست جمهوری ترکیه هست.... آیا کمال قلیچ‌داراوغلو مشهور به گاندی ترکیه این مهره تمام عیار آمریکایی پیروز خواهد شد؟!!! 👈تحلیلگران بر این باورند که شرایط اقتصادی بد ترکیه که شاهد کاهش شدید ارزش لیر بوده و وضعیت ناخوشایند رسیدگی به زلزله اخیر که آمار کشته‌هایش به ۵۰ هزار تن نزدیک شده، می‌توانند قلیچ‌داراوغلو را در این انتخابات پیروز کنند! ◼به کانال مطالعات آمریکا بپیوندید: https://eitaa.com/motaleatUSA

🔰از احزاب سیاسی آمریکا و بازیگری آنها در این کشور چه میدانید؟ #جمهوری خواه #دموکرات #لیبرتارین #حزب سبز آمریکا و...... 👈بررسی کامل به زودی در کانال مطالعات آمریکا

👈فعلا جهت مقدمه و آماده شدن ذهن برگی ازکتاب جنگ تمام عیار در رابطه با احزاب آمریکا را مطالعه فرمایید:👇

🔰مطلبی از کتاب جنگ تمام عیار(بررسی کامل جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران)صفحه ۷۶ تا ۷۸ رئیس جمهور جمهوری خواه یا دموکرات؟ کدام یک برای ایران بهتر بوده است؟ 《بحث درباره ی مناسبتر بودن حضور یک رئیس جمهور دموکرات یا یک رئیس جمهور جمهوری خواه در کاخ سفید برای منافع ملی ایران، قدمتی به درازای سالهای ابتدایی قرن بیستم دارد یعنی درست از همان زمانی که ایالات متحده آمریکا کم کم از پیگیری دکترین مونروئه یعنی انزواطلبی در منطقه ی آمریکای شمالی و جنوبی به منظور تقویت بنیان های اقتصادی و سیاسی دست برداشت و به سمت قدرت نمایی در سیاست بین الملل حرکت کرد. از همان زمان میان سیاستمداران ایرانی بحث درباره ی تأثیر مثبت یا منفی حضور نمایندگان دو حزب اصلی در آمریکا بر سیاست خارجی این کشور نسبت به کشورمان، رونق فراوانی داشت تا جایی که محمدرضا پهلوی بارها در نقش یک لابی گر، اقدام به تأمین بخشی از هزینه های ستاد انتخاباتی برخی از نامزهای انتخاباتی آمریکا میکرد. در همین راستا تمایل و گرایش حکومت پهلوی به حزب جمهوری خواه سبب شد تا پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران برخی از سیاستمداران به این نتیجه برسند که حضور رؤسای جمهور دموکرات در کاخ سفید میتواند به راهبردهای غیر خصمانه تری از سوی واشنگتن علیه ایران منجر شود. اگر چه بررسی اقدامات طیف های مختلف سیاسی در آمریکا در قبال ایران در یکصد سال اخیر، پژوهشگران را به این نتیجه رسانده که راهبردهای سیاست خارجی ایالات متحده عموماً با رفت و آمد رؤسای جمهوری دموکرات و جمهوری خواه تغییری نمیکند و اتفاقاً دموکراتها معمولاً به دلیل استفاده از ادبیات نرم و رویکرد جدی در حوزه ی عملیات روانی، رویکرد مخرب تری در این حوزه دارند اما همچنان اسطوره ی «دموکرات خوب، جمهوری خواه بد» در میان اهالی سیاست در ایران معتبر است اما حوادث تاریخی مشخص میکند که چنین تحلیلی تا چه اندازه خطرناک و آسیب زننده به منافع ملی کشور است. در واقع اختلافی که میان این دو حزب در میان ایرانیان مشهور است مربوط به بنیاد و اصالت نگاه سران این دو حزب در موضوعات مختلف در حوزه ی داخلی و خارجی نیست بلکه صرفاً یک برداشت رسانه ای و اصطلاحاً ژورنالیستی از رویکردهای مختلف این احزاب در موضوعات گوناگون است. با گذری به تاریخ متوجه میشویم ریشه ی هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه از یک حزب واحد به نام «دموکرات ـ جمهوریخواه» است که در سالهای ابتدایی تأسیس کشور ایالات متحده آمریکا فعالیت میکرد. این حزب توسط «توماس جفرسون» و «جیمز مدیسون» در سال 1791 میلادی تأسیس شد. این حزب مخالف حزب فدرالیست آمریکا بود و در طی دوران First party system، کنترل پست میانی را در مجلس و ریاست جمهوری آمریکا به دست گرفت این روند چند سال ادامه داشت تا اینکه پس از انتخابات ریاست جمهوری 1824، دو طیف از این حزب انشعاب کردند و با نابودی حزب فدرالیست، ساختار سیاسی آمریکا به دو حزب عمده ی دموکرات و جمهوری خواه تغییر یافت. با مرور این پیشینه حالا بهتر میتوان به تحلیل روندهایی که این دو حزب در عرصه های مختلف سیاسی طی میکنند پرداخت. در واقع هر دو حزب بزرگ آمریکا دارای یک راهبرد کلان در موضوعات مختلف هستند که صرفاً با تاکتیکهای متفاوت دنبال میشود نه اینکه تغییر در احزاب منجر به تغییر راهبرد در سیاست داخلی و خارجی آمریکا شود. یک نمونه ی مناسب برای فهم بهتر این روند ماجرای ترور سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی توسط دولت جمهورخواه ترامپ است؛ جایی که حتی برجستهترین دموکرات هم به همراهی راهبردی با دونالد ترامپ در زمینه ترور شهید سلیمانی پرداختند و آن را اقدامی درست نامیدند که صرفاً در زمانی نامناسب اتفاق افتاده است. در همین راستا بود که در جلسه ی سخنرانی سالانه ی رئیس جمهور در کنگره، با وجود تنشها و اختلافات بسیار زیاد میان «نانسی پلوسی» رئیس دموکرات مجلس نمایندگان و ترامپ جمهورخواه، زمانی که او روند ترور شهید سلیمانی را توضیح داد، پلوسی و همراهان دموکراتش به شدت ترامپ را تشویق کردند. اما تفاوت رویکرد دموکراتها و جمهوری خواهان در زمینه ی مقابله با ایران چیست؟ بهترین مثال برای توضیح این مسأله اشاره به همان ماجرای معروف «پخت قورباغه» است؛ داستان علمی که بر طبق آن اگر یک قورباغه را درون آب جوش بیندازیم به سرعت واکنش نشان میدهد و از آب بیرون می جهد ولی اگر قورباغه را در آب خنک قرار دهیم و طی یک روند، آن را داغ کنیم متوجه نمیشود و به صورت زنده پخته میگردد. تاریخ جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران نشان میدهد سیاست خارجی دموکراتها در قبال ایران خطرناکتر و مخربتر بوده است که علت این خطرناک بودن تشابه رویکرد آنها در این مسأله به سناریوی دوم قورباغه است یعنی برای هدف نهایی مشترک که نابودی ایران است قائل به روند طی کردن یک مسیر هستند و همین مسأله سبب میشود تا حسگر برخی از سیاستمداران داخلی نیز متوجه داغ شدن آب

نشود. به عنوان مثال مسیری که باراک اوباما رئیس جمهور اسبق این کشور علیه ایران در دستور کار داشت. ابتدا با اعمال سنگین ترین تحریمهای تاریخ بشریت بر تهران آغاز شد و سپس به مرحله ی تضعیف قدرت هسته ای ایران رسید. طراحی اوباما مراحل دیگری را هم در این سناریو پیش بینی کرده بود که میتوانست به تضعیف ساختار دفاعی، کاهش قدرت شبکه سازی در منطقه و نابودی نظام بازدارندگی کشورمان برسد مراحلی که اهالی رسانه از آنها به عنوان برجامهای 2 و 3 نام میبردند. این در حالی است که سیاست آب داغ «دونالد ترامپ» علیه ایران سبب شد تا حسگر غربگراترین سیاستمداران کشورمان هم متوجه وضعیت خطر شود و جهش هایی نظیر فروش بنزین به ونزوئلا و قراردادهای تجاری راهبردی دو طرفه میان تهران و برخی از کشورهای جهان اتفاق بیفتد تا جان اقتصاد ایران حفظ شود. همانطور که در قسمت تاریخچه ی جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران گذشت به این نکته ی مهم پی بردیم که در حوزه وضع تحریم، روسای جمهور دموکرات دست بالاتری از روسای جمهور جمهوری خواه داشتند و زیر ساختهای شدیدترین و ظالمانهترین تحریمها در دورانی طراحی و اجرا شد که دموکراتها بر نظام سیاسی آمریکا حاکم بودهاند. در واقع از ابتدای انقلاب تا کنون 39 قانون تحریمی و دستور اجرایی علیه ایران اجرا شده است که سهم دموکرات از این تعداد 23 و سهم جمهوری خواهان 16 قانون بوده است که این نشان میدهد بیشترین و شدیدترین تحریمها را روسای جمهور دموکرات بر علیه ایران وضع کردند و در این زمینه گوی سبقت را از جمهوری خواهان ربودهاند. با توجه به آنچه گفته شد این نتیجه حاصل میشود که هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات معتقد به برخورد و شدت عمل نسبت به جمهوری اسلامی ایران هستند اما جمهوری خواهان از طریق یکجانبهگرایی و دموکراتها از طریق اجمال جهانی این کار را دنبال میکنند. بنابراین تفاوت بین آنها صرفاً تفاوت در روش مواجهه با ایران است و نه تفاوت در راهبرد و هدف گذاری. براین اساس برخلاف تصوری که در داخل کشور شکل گرفته که با پیروزی جو بایدن دموکرات درانتخاب ریاست جمهوری 2020 آمریکا، فضای خصومت با ایران کم شده و تحریمها لغو خواهد شد، باید گفت که جو بایدن تفاوت اساسی با رویکردهای حاکم بر کاخ سفید ندارد و او نیز روند فشار حداکثری با هدف نابودی ایران را دنبال خواهد کرد اما با روشهای نرم تر و تاکتیکهای جدیدتر؛ شاهد این امر این که بایدن با ارسال پیامی به اجلاس آیپک بیان داشته که «آمریکا و اسرائیل شریک هم هستند و من همیشه در کنار اسرائیل خواهم بود و فعلاً تا تغییر رفتار ایران در منطقه قصدی برای بازگشت به برجام ندارم و ما نیاز به یک توافق جدید با ایران داریم.» در واقع بایدن یادآوری میکند که با وجود همهی تفاوتهای روشی و تکنیکی، اما در بسیاری از عقاید همچنان با ترامپ اشتراکاتی دارد که در رأس آن ضدیت تمام قد با جمهوری اسلامی ایران است. پس ما با مرور تاریخ وگرفتن درس وعبرت از آن نباید دچار خطای محاسباتی شویم و فرقی بین دموکراتها و جمهوری خواهان قائل شویم زیرا تمام آنها درسیاستشان علیه ایران سروته یه کرباسن!!!》

باسلام ودرود و شب بخیر خدمت مخاطبین عزیز کانال🌹 امیدوارم حالتون خوب باشه❤ قبل از هرچیز شهادت امام صادق ع رو خدمت شما و تمام مسلمانان جهان تسلیت عرض میکنم🙏 🇺🇸خب بریم سراغ مطلب مهم و جذاب تاریخچه و بازیگری احزاب در آمریکا که قولش رو بهتون داده بودم🇺🇸 اینم بگم که مطالب در زمینه احزاب آمریکا بسیار گسترده و سنگین هست که من سعی کردم خیلی خلاصه و مفید براتون بگم... لطفا با من تا پایان همراه باشید🙏

👈اول خدمت دوستان عزیز بگم که چرا این مطلب مهمه و ما باید برای شناخت آمریکا بدونیم👇 واسه این که اولادر دنیای پیچیده و مدرن امروز احزاب راه ارتباط میان مردم و دولتمردان هستند ودرواقع احزاب تجمیع مطالبات گروه های متعدد جامعه هستند. ثانیا درجامعه بزرگی همچون آمریکا مردم با انتخاب یکی از دو حزب(دموکرات یا جمهوری خواه) سرنوشت سیاسی کشور را تعیین میکنند. ثالثا با قدرت گیری هر کدام از این احزاب به تبع بسیاری از کنشگری ها و تاکتیک هایشان نیز در مقابل و در تقابل با کشورما متفاوت بوده پس شناخت ریشه های آنها برای درک بهتر فضای سیاسی آمریکا لازم است.

😀خب بزنیم به دل تاریخ آمریکا🇺🇸

نویسندگان قانون اساسی ایالات متحده از همان ابتدا اصلا سخنی از احزاب به میان نیاورده بودند به طوری که جورج واشینگتن (اولین رئیس جمهور آمریکا) بدون هیچگونه حزب و باندی به ریاست جمهوری رسید. و اتفاقا در همان اوان مسئله حزب گرایی و حزب بازی بخاطر سابقه ی بدی که در اروپا به جا گذاشته بود، عمل بد و تفرقه انگیزی محسوب میشد.

اما هنوز یکی دوسال از عمر دولت واشینگتن نگذشته بود که با بروز اساسی تفاوت دیدگاه ها در سیاست های کشور، سیاستمداران آمریکایی فهمیدند که بدون نظام حزبی امکان مدیریت فضای سیاسی کشور وجود ندارد... 👈فلذا الکساندر همیلتون وزیر خزانه داری دولت واشینگتن اولین حزب در آمریکا به نام حزب فدرالیست را تشکیل داد. (قبلا درمورد این آقا و نقش مهمش در تاریخ اقتصادی آمریکاتوضیح دادم برید برید اینجابخونید👈https://eitaa.com/motaleatUSA/207

☝نماد حزب فدرالیست (اولین حزب تاریخ آمریکا) حزب فدرالیست به دنبال دولت مرکزی قدرتمندی بود که در خط منافع بازرگانی و صنایع عمل کند. همیلتون میگفت دولت مرکزی فدرال باید آنچنان قدرتمند باشد و اختیارات بیشمار نسبت به دولت های ایالتی داشته باشد که برای پیشرفت و توسعه کشور بتواند تصمیمات بزرگ بگیرد.