نیّت ِ زنده ماندنم این بود غرقِ چشمانِ غرقِ خون باشم تا نگاهم کنند چشمانت حالتِ دیگر جنون باشم زندگی را وجب وجب گشتیم تا کسی اهل دردسر باشد یک نفر از نژادِ تابستان لااقل از تو گرم‌تر باشد تا هیاهوی ریل می‌آمد می‌دویدم تو را نگه دارم حال و روزم مگر چقدر ابری است که پس از هر قطار می‌بارم در تمامِ قطارها مُردم زندگی در خیال، یعنی این آخرین کوپه هم تو را کم داشت؛ آرزوی محال یعنی این.... #علیرضا_آذر #شبت_بدون_بغض