و موسی علی‌نبیّناوآله وسلم به دنبال معلمی بود تا او را شاگردی کند.
پس چون بنده‌ای از بندگان خاص خدا یعنی جناب خضر نبی که درود خدا بر او باد را پیدا کرد، اجازه خواست تا او را همراهی کند.
اما او گفت: تو هرگز نمی‌توانی پا به پای من بیایی، چون تحمل راز و رمز کارهای مرا نداری.
و موسی گفت: صبوری می‌کنم .
و حضرت خضر همچون معلمی توانا و مقتدر با او شرط کرد که اگر بی‌قراری کند از همراهی باز می‌ماند و موسی قبول کرد که چنین کند.
اما در اولین واقعه وقتی قول خود را فراموش کرد، شد آنچه نباید بشود... و چون از حکمت کارهای حضرت خضر علیه‌السلام آگاه شد، از ادامه مسیر باز ماند.
و براستی که آموختن عزمی جزم و حوصله‌ای پایدار و مثال زدنی لازم دارد.
در این میان اما، نقش والدین به عنوان اولین مربیان هر کودک نباید به فراموشی سپرده شود.
آن‌ها هستند که او را سخاوتمند یا بخیل، یا شجاع و حسود، اهل ایثار و یا کینه‌ای و یا ... تربیت می‌کنند.
روح لطیف فرزند در اثر تربیت می‌تواند نقش‌های بسیاری بپذیرد، خصوصا در این زمان که رسانه های دشمنان همه دست به دست هم داده‌اند تا هویت دینی و معنوی و حتی هویت ملی او را بربایند. پس بسیار باید مراقب این نونهالان بود، تا ما چه به عنوان مادر و پدر و یا مربی، چگونه او را برای رساندن به کمال خود یاری می‌کنیم.
#روز_معلم
https://eitaa.com/galerymotherly
