‌ دیدین وقتی بچه رو می‌بری پارک، اولش کلی تاکید می‌کنی ما قراره یه ساعت اونجا باشیم... یه ربع قبل از رفتن باز تاکید می‌کنی... پنج دقیقه قبلش می‌گی می‌خوایم بریم... آخرش باز با گریه و قشقرق میگه: نریم! یک ساعت نشده!😵‍💫 برعکس؛ وقتی می‌گی پنج دقیقه صبر کن تا تلفنم تموم شه، جوابتو بدم... تمام اون پنج دقیقه رو با دِبیِ ده مامان بر ثانیه می‌پرسه: تموم نشد؟ پنج دقیقه تموم نشد؟؟😖 زمان، نسبی‌یه. درسته که انیشتین منظورش این نبود؛ ولی نسبیت در دنیای بچه شدیدتر هم هست. توضیح دادن این که پنج دقیقه می‌تونه خیلی طولانی باشه، یا یک ساعت خیلی کم، واقعا کار سختیه. کاری که نویسنده و تصویرگر کتاب #فقط_پنج_دقیقه_دیگه... به خوبی از پسش براومده! شما فقط چهره باباهه رو روی جلد ببینید! یه چه گیری افتادیم خاصی تو چشماشه، که ناشی از همین قضیه نسبیته! وقتی کتاب رو می‌خونین حتما به جزئیات تصاویر دقت کنین، چون بخشی از طنز ماجرا در تضاد متن و تصویر شکل می‌گیره. و یه چیز دیگه: اولین تصویر و آخرین تصویر کتاب رو مقایسه کنید! این کتاب رو نشر مهرسا منتشر کرده و به گفته خودش برای چهار تا هشت سال مناسبه. اگر بچه‌هایی سراغ دارید که با یکی از والدین زندگی می‌کنن، فارغ از موضوعش، کتاب خوبیه براشون. توی کتاب میگه بابا، ولی اگر بچه با مامانش زندگی میکنه، چه اشکالی داره تبدیلش کنیم به مامان؟ ‌ #روزهای_مادرانه #کتاب_خردسال_روزهای_مادرانه #نسبیت_خیلی_عام #بچه_به_توان_دو_مساویست_با_کچلی #ثانیه_های_طولانی #ساعات_کوتاه #ساعتها_برای_چه_کسی_تیک_تیک_میکنند #برای_خودشون #والا_با_این_عقربه_هاشون