#یک_دقیقه_مطالعه 🌸بعضی از آدمها مثل یک آپارتمان هستند ؛ مبله ؛ شیک ؛ راحت اما دو روز که توش زندگی میکنی ، دلت تا سرحد مرگ میگیره 🌸بعضی آدمها مثل یه قلعه هستند، خودت را می کشی تا بری داخل ، بعد می بینی اون داخل هیچی نیست جز چند تا سنگ کهنه و رنگ و رو رفته اما... 🌸بعضی ها مثل باغند میری تُو ، قدم میزنی ؛ نگاه میکنی عطرش رو بو می کشی ؛ رنگ ها رو تماشا میکنی میری و میری آخری در کار نیست به دیوار که رسیدی بن بست نیست میتونی دور باغ بگردی چه آرامشی داره ؛ همنفس بودن با کسیکه دلش دریاست و تو هرروز یه چیزی میتونی ازش یادبگیری چون روحش بزرگه 🌸الهی زندگیتون مملوء از وجود اين آدما باشه..@motivational1

🔴🔴 ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﻫﯿﭻ ﻫﯿﭻ ﻣﺴﻮﻭﻟﯿﺘﯽ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﺴﻮﻭﻟﻨﺪ ، ﻫﺮ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﺮ ﺳﻮﺯﻧﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻭ ﺗﻮﻗﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﯾﺎ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺯﺣﻤﺎﺗﺸﻮ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺪﺭﯼ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﺑﮕﻪ ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮔﺮ ﻭ ﯾﮏ ﺗﺎﺟﺮﻡ ، ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﻣﻨﻮ ﺑﺪﻩ ! 🔴 ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺑﺪﻭﻥ ﻗﯿﺪ ﻭ ﺷﺮﻃﻪ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﺭﻭ ﻣﯿﺴﺎﺯﻩ ﯾﺎ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺶ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ، ﻫﺮ ﮐﺪﻭﻡ ﺍﺯ ﻣﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻟﯽ ﺗﺸﻨﻪ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﺤﺒﺘﯿﻢ ، ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻋﺸﻘﯽ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺷﺮﻃﯽ ﺑﻮﺩﻩ ، ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﮔﻪ ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﯾﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﺎ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ ! 🔴 ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﺜﻞ ﻣﻨﻮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻭ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﯿﺘﻤﻮﻥ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ، ﭘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﺍﮔﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺩﻗﯿﻖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﻮﻥ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﺣﺲ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻟﺬﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻔﺎﻭﺗﻬﺎﺵ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺷﺒﺎﻫﺘﻬﺎﺵ ﺧﻮﺷﺘﻮﻥ ﺑﯿﺎﺩ ، ﺍﺧﻪ ﻗﺮﺑﻮﻧﺘﻮﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﭘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﭼﻪ ﮔﻠﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﺯﺩﯾﻦ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﺗﻮﻧﻢ ﺍﻭﻧﺠﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ ! #یک_دقیقه_مطالعه 📚 دکترهلاکوییhttps://eitaa.com/motivational1

📚 #یک_دقیقه_مطالعه نویسنده‌ای مشهور، در اطاقش نشسته بود تک و تنها. دلش مالامال از اندوه قلم در دست گرفت و چنین نوشت: "سال گذشته، تحت عمل قرار گرفتم و کیسۀ صفرایم را در آوردند. مدّتی دراز در اثر این عمل اسیر بستر بودم و فاقد حرکت. در همین سال به سنّ شصت رسیدم و شغل مورد علاقه‌م از دستم رفت. سی سال از عمرم را در این مؤسّسۀ انتشاراتی سپری کرده بودم. در همین سال درگذشت پدرم غم به جانم ریخت و دلم را از اندوه انباشت. در همین سال بود که پسرم تصادف کرد و در نتیجه از امتحان پزشکی‌اش محروم شد. مجبور شد چندین روز گچ گرفته در بیمارستان ملازم بستر شود. از دست رفتن اتومبیل هم ضرر دیگری بود که وارد شد." و در پایان نوشت، "خدایا، چه سال بدی بود پارسال!" در این هنگام همسر نویسنده، بدون آن که او متوجّه شود، وارد اطاق شد و همسرش را غرق افکار و چهره‌اش را اندوه‌زده یافت. از پشت سر به او نزدیک شد و آنچه را که بر صفحه کاغذ نقش بسته بود خواند. بی آن که واکنشی نشان دهد که همسرش از وجود او آگاه شود، اطاق را ترک کرد. اندکی گذشت که دیگربار وارد شد و کاغذی را روی میز همسرش در کنار کاغذ او نهاد. نویسنده نگاهی به آن کاغذ انداخت و نام خودش را روی آن دید؛ روی کاغذ نوشته شده بود: "سال گذشته از شرّ کیسۀ صفرا، که سالها مرا قرین درد و رنج ساخته بود، رهایی یافتم. سال گذشته در سلامت کامل به سن شصت رسیدم و از شغلم بازنشسته شدم. حالا می‌توانم اوقاتم را بهتر از قبل با تمرکز بیشتر و آرامش افزون‌تر صرف نوشتن کنم. در همین سال بود که پدرم، در نود و پنج سالگی، بدون آن که زمین‌گیر شود یا متّکی به کسی گردد، بی آن که در شرایط نامطلوبی قرار گیرد، به دیدار خالقش شتافت. در همین سال بود که خداوند به پسرم زندگی دوباره بخشید. اتومبیلم از بین رفت امّا پسرم بی آن که معلول شود زنده ماند. " و در پایان نوشته بود، "سال گذشته از مواهب گستردۀ خداوند برخوردار بودیم و چقدر به خوبی و خوشی به پایان رسید!" نویسنده از خواندن این تعبیر و تفسیر زیبا و دلگرم کننده از رویدادهای زندگی در سال گذشته بسیار شادمان و خرسند و در عین حال متحیّر شد. 🔹در زندگی روزمرّه باید بدانیم که شادمانی نیست که ما را شاکر و سپاسگزار می‌کند بلکه امتنان و شاکر بودن است که ما را مسرور می‌سازد. ❲➛↭@motivational1🌸⃟🌤❳🌱