هر چند عاشق نه ، ولی عاشق نما باشم بند ادا و بنده ی اطوار ها باشم یک شب برایت تب نکردم این همه سال ست من گیر یک بام و اسیر صد هوا باشم محض لب و محض دهن اهل فرج هستم اهل عمل کردن نه ، اهل ادعا باشم اندازه ی لیوانِ آبی نیستم یادت ... در واقعیت بیش از این سر به هوا باشم اینجا کسی جز مادرت در انتظارت نیست تعارف ندارم ، با جماعت آشنا باشم ای صبح و شب گریان ! بدم اما ببخشیدم گریه کن آقای سر از تن جدا باشم سید سر جدت که دارم راست میگویم خیلی دلم میخواست امشب کربلا باشم میخواستم«عجل ولیک»را که میگویم رو به حسینٌ منی ایوان طلا باشم جای کسی را تنگ میکردم مگر امشب ؟؟؟ در حسرت  نیمه شب صحن شما باشم شعبان نشد ؛ شب‌های قدرم را تو امضا کن دلواپسم از بسکه در خوف و رجا باشم امشب سرم را میزنم بر در ببینیدم من دوره گردم که پی آب و غذا باشم فرشِ‌مضیفت چرک شد،تقصیر خاک ماست ای پادشاها ! پادشاها ! من گدا باشم شعری اگر خواندم ، رضای قلب زهرا بود مدیون شاهم در پی شال و عبا باشم بین منو تو فاصله انداخت این دنیا ای کاش میشد با تو زیر دست و پا باشم زینب به گریه گفت : دست و پا نزن دیگر که دست و پا گم کرده در هول و ولا باشم یا داعی اللهِ به خاک افتاده کاری کن من در مسیر بزم اشقی الاشقیا باشم #علیرضا_وفایی_خیال #شعر_ولادت_امام_زمان #نیمه_شعبان