🔸 ناگهان صومعه لرزید از آن دقّ‌ الباب اهل آبادی تثلیث پریدند از خواب رجز مأذنه‌ها لرزه به ناقوس انداخت راهبان را همه در ورطۀ کابوس انداخت قصۀ فتنه و نیرنگ و دغل پیوسته‌ست نان یک عده به گمراهی مردم بسته‌ست... لاجرم چاره‌ای انگار به جز جنگ نماند قل تعالَوا... به رخ هیچ کسی رنگ نماند... بانگ طوفانیِ القارعه طوفان آورد آنچه در چنتۀ خود داشت، به میدان آورد با خود آورد به هنگامه عزیزانش را بر سر دست گرفته‌ست نبی جانش را عرش تا عرش ملائک همه زنجیره شدند به صف‌آرایی آن پنج نفر خیره شدند پنج تن، پنج تن از نور خدا آکنده آفتابان ازل تا به ابد تابنده... با طمأنیۀ خود راه می‌آمد آرام دست در دست یدالله می‌آمد آرام دست در دست یدالله چه در سر دارد حرفی انگار از این جنگ فراتر دارد: «ایها الناس من از پارۀ تن می‌گویم دارم از خویشتن خویش سخن می‌گویم آنکه هر دم نفسم با نفسش مأنوس است آنکه با ذات خدا عزّ و جل ممسوس است من علی هستم و احمد من و او خویشتنیم او علی هست و محمد من و او خویشتنیم نه فقط جسم، علی روح محمد باشد یک‌تنه لشکر انبوهِ محمد باشد» دیگر اصلاً چه نیازیست به طوفان، به عذاب زهرۀ معرکه را اخم علی می‌کند آب الغرض مهر رسولانۀ او طوفان کرد راهبان را به سر سفرۀ خود مهمان کرد مست از رایحۀ زلف رهایش گشتند بادها گوش به فرمان عبایش گشتند ✍ #سید_حمیدرضا_برقعی 🔸 گرامی باد روز عظیم مباهله! 🔸 روزی که به یُمن ایمان نابِ رسول خدا(ص) و اهل بیتش(ع)، مسلمانان مفتخر شدند و شرک به زانو درآمد! #مناسبتی @mouood_org