‌ • براى روشن شدن اين بحث پيچيده و دقيق و ظريف، يك مثال حسى داريم: فرض كنيد يك قطار برقى به حركت درآمده است؛ اين قطار نيروى خود را لحظه به لحظه از سيم برقى كه در طول مسير كشيده‌اند و حلقه لغزنده قطار روى آن حركت مى‌كند، دريافت مى‌دارد. هر لحظه مسئول ادارهٔ برق اراده كند، مى‌تواند برق آن قطار را از همان مبدأ قطع كند ولى مادامى كه قطع نكرده راننده قطار با ميل و اراده و آزادى، قطار را در مسير به حركت وامیدارد. هر كجا لازم بود توقف مى‌كند، هر كجا لازم بود سرعت مى‌گيرد و هر كجا خواست ملايم مى‌رود، اين راننده قادر است قطار را به صورت‌هاى مختلف هدايت كند ولى اين قوت و قدرت را از مبدائى مى‌گيرد كه لحظه به لحظه به او نيرو مى‌بخشد و هر لحظه بخواهد، مى‌تواند اين قدرت و نيرو را قطع كند. بنابراين اين راننده، هم اختيار دارد و هم ندارد، اختيار براى انتخاب حركت و توقف؛ ولى عدم اختيار در بقاء نيرويش. و اين است معنى الامر بين الامرين: نه جبر و سلب اختيار و نه آزادى مطلق. 📚 | #تفسیرنهج‌البلاغه، آیت‌الله مکارم شیرازی 💻 | eitaa.com/mowla_ali