👆اگر يك لحظه هم پيش از اذان، افطار كنيم، باطل مى شود، از اين جهت كلمه «تمام» به كار رفته است: «اتمّوا الصيام الى الليل» و گاهى به گونه اى است كه هر جزء، اثر خود را دارد، مثل #تلاوت_آيات_قرآن، كه كمالش در تلاوت همه ى آن است و هر قدر هم خوانده شود، ثواب دارد. گاهى بعضى اجزا به گونه اى است كه اگر نباشد، يك مجموعه ناقص است، هر چند همه ى اجزاى ديگر هم باشد، مثل خلبان و راننده كه هواپيما و ماشين بدون آنها بى ثمر و بى فايده است. رهبرى و ولايتِ حقّ هم چنين است، چون انسان را با خدا گره مى زند و بدون آن، آفريده ها و نعمت ها به نقمت تبديل مى شود وانسان را به خدا نمى رساند. در آيه 109 بقره، تمايل كفار نسبت به انحراف مسلمانان از راه خودشان مطرح شده است. خداوند فرمان داد: شما اغماض كنيد تا امر الهى برسد. پس مسلمانان منتظر حكم قاطعى بودند كه كفّار را مأيوس سازد، تا اينكه آيه ى «اليوم اكملت...» نازل شد. نگاهى به #تغذيه_در_اسلام اسلام مكتب عدل است، نه مثل غربى ها افراط در مصرف گوشت را توصيه مى كند، و نه مثل بودايى ها آن را حرام مى داند، و نه مثل چينى ها خوردن گوشت هر حيوانى را به هر شكلى جايز مى داند. در اسلام براى #مصرف_گوشت، شرايط و حدودى است، از جمله: الف: گوشت حيوانات گوشتخوار را نخوريد وداراى آلودگى هاى مختلف ميكربى وانگلى و... هستند. ب: گوشت درندگان را نخوريد، كه روح قساوت و درندگى در شما پيدا مى شود. ج: گوشت حيواناتى كه موجب تنفر عمومى است، مصرف نكنيد. د: گوشت حيوانى كه هنگام ذبح، نام مبارك خدا بر آن گفته نشده، نخوريد. ه : گوشت مردار را نخوريد. چون هنگام مرگ حيوان، خون پيش از هر چيز ديگر فاسد شده و ايجاد نوعى مسموميّت مى كند، از اين رو حيواناتى كه خفّه شده، شاخ خورده، پرت شده، كتك خورده و دريده شده كه جان دادنشان همراه با بيرون آمدن كامل خون نيست، در اسلام خوردن آنان حرام است. از همه ى حيوانات حرام گوشت، فقط نام #خوك در اين آيه آمده، چون مصرف آن رواج داشته است. امام صادق عليه السلام درباره ى گوشت مردار فرمود: كسى به آن نزديك نشد مگر آنكه ضعف ولاغرى وسستى وقطع نسل وسكته ومرگ ناگهانى او را گرفت. خونخوارى رسم جاهليّت بود. اين كار، سبب قساوت قلب و بى رحمى مى شود، تا حدّى كه خطر كشتن فرزند يا پدر و مادر را به همراه دارد. خونخوار، رفيق ودوست نمى شناسد. لذا خوردن #خون_حرام است، امّا تزريق آن اشكالى ندارد. سؤال: آيا اجازه ى كشتن حيوانات براى مصرف گوشت آنها، با رحمت الهى سازگار است؟ پاسخ: اساس آفرينش بر تبديل وتحوّل است. خاك، گياه مى شود، گياه، حيوان مى گردد و حيوان به انسان تبديل مى شود ونتيجه ى اين تبديل ها، رشد است