▫️ #یه_دغدغه ... بعضی از نوجوونای‌ مذهبی رو دیدم وسط راه دینداری جا میزنن، یا کلاً پشت میکنن به دین و ارزشها، یا از رسیدن به سطوح بالای دینداری مأیوس و ناامید میشن . 👈 به نظر شما علتش چیه ؟ 1⃣ یکی از علت‌های اصلی، خود کم‌ بینی هست. آدمهای دارای #اعتماد_به_نفسِ ضعیف چند ویژگی خاص دارن: ۱. اهل ریسک نیستن. ٢. خودشون رو از قبل شکست خورده میدونن. ۳. مدام سازِ نمیشه و نمیتونم میزنن. ۴. آرمان ندارن. ۵. آینده نگر نیستن و برنامه ندارن. ۶. دم دمی مزاجن؛ گاهی شادن و گاهی پُر غصه، گاهی شوق دارن و گاهی بی انگیزن (بی ثباتی توی زندگی یه درد بزرگه) خب! نوجوونی که با تمام موانعِ زندگی، خودش رو باور نداره، استعداد و تواناییش رو نشناخته، طبیعیه با دین که #کمال و رشد رو برای انسان ترسیم می‌کنه میونه خوبی نداشته باشه! #یه_دغدغه ... 2️⃣ علت بعد #محیط_زندگی نوجوون‌هاست. از محیط خانوادگی و رفاقتی گرفته تا درگیری‌های ذهنی که باورها و نگاه‌های آدم‌ها رو می‌سازه، باعث میشن توی پذیرش دین و یا اوج گیری در دینداری دچار مشکل بشن. پیش میاد که خانواده و یا دوستان و نزدیکان، منشاء ایجاد شبهه هستن!‌ دقت کنید ما دو آسیب رو داریم میگیم ۱. دین گریزی ۲. دینداری حداقلی بعضی والدین یا برادر و خواهرها یا حتی بستگان نزدیک رو دیدیم که نقش مستقیم روی تزلزل و سستی نوجوون دارن! مثالهاش زیاده : چه خبره این همه مسجد و جلسه میری؟ این چه طرز پوششِ؟ این کتابا چیه میخونی و ...!؟