ـ 17 ـ

شاید خودت دقت نکنی چی میگی ، ولی من میتونم دو روز بهش فکر کنم .

بیچاره جوونی ِما .

_

ولی مزهٔ این چایی شیرین های ِحرم از زیر زبونم نمیره .

راستی اینو براتون نگفتم ، از کربلا که برگشتم دو سه روز بعدش کربلا یه بارون عجیبی اومد که واقعا حرص خوردم ، با خودم گفتم که چرا اون موقعی که من کربلا بودم این اتفاق نیفتاد ؟ و خلاصه گلگی کردم ؛ یکی دو روز بعدش که رفتم مشهد ، شب ِآخر داشتم با یکی از رفقا تو حرم قدم میزدم ؛ از صحن ِآزادی اومدیم توی صحن ِانقلاب ( یا بقول ما مشدیا اسمال طلا ) وایسادیم رو به رو گنبد که دو تا عکس بگیریم یهو همینجور هوا شروع کرد به بهم ریختن و یه بارون عجیبی گرفت ، که من تاحالا به عمر خودم همچین بارونی تو مشهد ندیده بودم : )) دیگه از دویدن مردوم به سمت طاقی ها و جمع کردن فرشا تو چند دقیقه نگم براتون ..

اگه فکر میکنی میتونی با پرو شیر خرم کنی ، خب درست فکر میکنی 🗿ـ

قلب ِآدم تیکه تیکه میشه وقتی خبرای ِغزه رو میخونه ، چجوری بعضیا براشون مهم نیست ؟

شاید فکر کنید این اجسام ِبه هوا پرتاب شده ، خرابه های ِناشی از بمباران هستش ؛ اما در واقعیت اینها بدن ِانسان ها هستند ،انسان !

ـ 18 ـ

آخر میریم تو صحن ِزیبای ِحسن : ))

چه خوب است پیدا کردن ِکسی که ، زورش به بی حوصلگی ِما برسد ..