ـ آقای ِصاد ـ
یا بَلسِم لِلجروح .
ولی کاش زندگیم همونجایی که
سرم رو شبکه های ضریح حضرت عباس بود
تموم میشد .
به نرخ ِچای ِعراقیست فطریهٔ امسال ،
که قوت غالب ما چای ِروضه های ِتو بود ؛
ـ آقای ِصاد ـ
از روضه خان مرنج که در هر مناسبت ،
آخر کشانده بحث ِخودش را به کربلا ..