دو مصاحبه ذیل از #دکتر_تقی_آزاد_ارمکی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، و #دکتر_ابراهیم_فیاض، استاد مردم‌شناسی دانشگاه تهران، به نظرم دو مصاحبه‌ی مهم در تحلیل جامعه‌شناختی #انتخابات_مجلس است که اگر به نکات گفته شده در آن، به ویژه نکاتی که در خصوص دغدغه‌های مردم بیان شده است، توجه نشود، از هم اکنون باید فاتحه مجلس آینده را خواند. مصاحبه دکتر آزاد ارمکی hamdelidaily.ir/?newsid=62377 مصاحبه دکتر فیاض etemadonline.com/content/309549 _____ ✍️ محمد صادق عبداللهی 🆔 @ms_abdollahi

روزی نیست که نشریات اصلاحات از #احمدی_نژاد یاد نکنند. شاید اینطور برداشت شود که می‌خواهند او را برای مقابله با اصولگرایان زنده نگه دارند اما به نظرم بدشان نمی‌آید سوار بر جریان او شوند و از ظرفیت‌هایش برای بازسازی خود بهره برند. به‌ویژه اینکه امروز #آفتاب_یزد او را جریان سوم و پیروز #انتخابات_مجلس خوانده و از امتیازاتش نسبت به دیگران نوشته است. ____ ✍️ محمد صادق عبداللهی 🆔 @ms_abdollahi

انتخاب با شماست! برخی از متفکران، سیاستگذاری فرهنگی را دارای دو رویکرد کلان دانسته‌اند: ۱) رویکرد آرمانشهرگرا و ۲) رویکرد واقع‌گرا. در رویکرد آرمانشهرگرا، سیاست‌گذار آرمانی را بر اساس اعتقادات و باورهای خود، مدنظر قرار داده و فارغ از واقعیت‌های اجتماعی به سیاست‌گذاری می‌پردازد. در این رویکرد، چندان به موانع فرهنگی و اجتماعی سیاست‌ها و تبعات آن‌ها فکر نمی‌شود؛ روش عمل، اقدام در سطح جامعه به عنوان یک کل است و از ابزار زور و اجبار هم در صورت لزوم استفاده می‌شود. در اینجا کثرت‌های فرهنگی جامعه محل توجه نیست و آرمان‌های سیاست‌گذار در اولویت است. «سیاست‌گذاری واقع‌گرا» اما از مسئله و علت‌یابی مشکلی عینی آغاز می‌شود. از مهم‌ترین ویژگی‌های این نوع سیاست‌گذاری «تحلیل هزینه - فایده» و روش عمل «آزمون، خطا و تجربه مداوم» است. در این رویکرد به خواسته‌های اقشار مختلف و کثرت‌های فرهنگی توجه می‌شود. مصداقی از تفاوت این دو مدل سیاست‌گذاری را در جریان بررسی لایحه عفاف و حجاب شاهد هستیم؛ سوپرانقلابی‌ها بدون آنکه واقعیت مسائل اجتماعی را در نظر بگیرند و درباره سیاست‌هایشان هزینه - فایده کنند، تصور دارند در جهت تحقق امر دینی حجاب می‌توان آرمان‌گرایانه قانون وضع کرد و بعد هم با جریمه‌های میلیاردی، توقیف پاسپورت، گرفتن حق تحصیل و... روسری را بر سر زنان کشید! این گروه باور ندارند که اصلاح فرهنگی امری تدریجی است نه امری پروژه‌ای و دفعی. حاصل کار آن‌ها چون فارغ از واقعیت‌هاست به لجاجت بیشتر جامعه، افت سرمایه اجتماعی و تبدیل مسئله فرهنگی به سیاسی - امنیتی، می‌انجامد و به چراغ ایمان در دل‌ها رونقی نمی‌دهد. این گروه حتی اگر موفق شوند ظاهرها را اصلاح کنند، همچون کار آن حاکمی خواهد شد که معماری را وادار به ساخت کاخش کرده بود. کار بنا تمام شده بود که خبر آوردند حاکم جان داد؛ معمار که در حال گذاشتن آخرین کاشی سر در بود، حاضر به اتمام کار نشد و همان جا کاخ را رها کرد. تجربه #لایحه_عفاف_و_حجاب، یکی از چندین دلیل اهمیت رأی مردم در #انتخابات_مجلس است. این خواست مردم است که گروهی با رویکرد «سیاست‌گذاری واقع‌گرا» عنان سیاست‌گذاری را دست بگیرند تا با آرمان‌گرایی توأمان با واقع‌بینی که رهبر انقلاب آن را شرط عبور از گردنه‌های سخت دانستند، سیاست‌گذاری کنند یا گروه‌های «آرمانشهرگرا» بر کرسی قانون‌گذاری بنشینند تا آرمان‌هایشان را بدون توجه به واقعیت‌ها با اجبار و پروپاگاندا جلو ببرند. ____ ✍️ نگاشت | محمد صادق عبداللهی 🆔 @ms_abdollahi