#رنگ_خدایی صِبۡغَةَ ٱلله وَمَنۡ أَحۡسَنُ مِنَ ٱلله. رنگ خدا را [ انتخاب كنيد] و چه كسى رنگش نيكوتر از رنگ خداست ؟ سوره مبارکه بقره، آیه شریفه ۱۳۸ . ماه مبارک رمضان، ماه رنگ آمیزی روح و جان، به رنگ خدایی است. ماه رمضان، ماه میهمانی خداست، ماهی که بناست، به او نزدیکتر شویم. با توجه به تخلقوا باخلاق الله، رفتار و کردار و گفتارمان را به آنچه خداوند خشنود می شود، مزیّن کنیم. ماه رمضان ، ماهی است که باید به مقام و منزلت میزبان توجه کنیم و از صفات مشترک حیوانی همچون خوردن و آشامیدن و ... در طول ساعات شبانه روز فاصله بگیریم و از قید و بند تعلق به آن، رهایی پیدا کنیم. ماهی است که میزبان از میهمان خود اینگونه پذیرایی می کند که نَفَس کشیدن میهمان را تسبیح و خوابیدن او را عبادت و دعای ایشان را می شنود و مستجاب می کند. ماهی است که طبق روایات، بر اساس رتبه بندی معرفت و درجات اخلاص، قرائت و تلاوت قرآن در این ماه، ثواب های خیره کننده ای دارد، برای برخی هر آیه ثواب یک ختم قرآن، برای عده ای تلاوت هر یک کلمه‌ی قرآن، ثواب یک ختم قرآن و برای برخی از عالی رتبه ها برای هر حرف از تلاوت قرآن، ثواب یک ختم قرآن ثبت می شود . ماهی است که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: اگر بدانید در این ماه چه خبر است ، آرزو می کنید تمام سال، ماه رمضان باشد. با توجه به این همه عظمت و بزرگی و زیادی امواج رحمت و آنرزش و لطف، این هشدار امام صادق علیه السلام جدّی است، که بدبخت و بیچاره کسی است که در این ماه مشمول این عنایات و الطاف خداوند مهربان نشود . #یادداشت‌قرآنی ابوالفضل فروتن ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ سه دقیقه های تامل https://eitaa.com/joinchat/1254490239Cf6ee62ae04

بسم الله الرحمن الرحیم آیه ۱ سوره مبارکه حمد بسیار سفارش شده است که آغاز کارهایمان با نام خداوند باشد، تا آنجا که فرمودند، بدون بسم الله، کارها ناتمام و ابتر است و نتیجه بخش نخواهد بود. گاهی عُمق مساله آنجا فهمیده می شود که به این مساله شرعیه توجه شود که اگر هنگام ذبح گوسفند که حیوان حلال گوشت است، عمداً نام خداوند برده نشود، خوردن آن گوشت حرام است، چون میته و مردار است. یادِ نام خداوند انقلاب می کند، کار را قیمتی می کند. شروع تمامی سوره های قرآن با بسم الله الرحمن الرحیم است و حتی سوره توبه هم که بسم الله الرحمن الرحیم ندارد، گفته شده که یا ادامه سوره انفال است یا چون مساله‌ی برائت و اعلان انزجار و نفرت الهی از عملکرد مشرکین است با صفت رحمت الهی شروع نشده است. بسم الله الرحمن الرحیم قرنطیه است، یعنی به ما چارچوب می دهد، یعنی توجه می دهد کاری که میخواهی شروع کنی، بدون استمداد و یاد خداوند، ابتر است، پاکیزه نیست، خالص نیست، غلّ و غشّ دارد. بسم الله الرحمن الرحیم، ایست و بازرسی است؛ یعنی گرچه گفتن بسم الله، جلوه‌ی تبرّک جستن به نام خداوند در کارهاست، اما قسمت دیگر مساله این است که نام خداوند متعال این توجه را می دهد، که حواست باشد، چه کاری را می خواهی شروع کنی؟ کار حرام و مکروه و ناپسند که با بسم الله شروع نمی شود! یعنی درنگ کن، اگر شروع کاری، بدون یاد خداوند باشد که غفلت است و اگر خدا را یاد می کنی، بدان چه کاری را شروع می کنی؟ مورد رضایت و خشنوی خداوند هست یا نه؟ حالا انتخاب کن. برشی از سلسه دروس تفسیر آیت الله جوادی آملی (مدّظله العالی) #یادداشت‌قرآنی ابوالفضل فروتن ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ سه دقیقه های تامل https://eitaa.com/joinchat/1254490239Cf6ee62ae04

#نوبت_گیری خداوند کریم، هر کس را بخواهد ، هدایت می کند (یَهدِی مَن یَشاءُ، قصص ۵۶) و در آیه‌ی دیگر (یَهدِی اِلیهِ مَن اَناب، رعد ۲۷) هدایت را برای کسانی که اهل انابه هستند، در نظر گرفته است. خداوند حضرت ابراهیم علیه السلام را با صفت مُنِیب معرفی می کند . (إِنَّ إِبۡراهِيمَ ... مُنِيب، هود ۷۵) ناب ینوب به معنای نوبت به نوبت و ناب یَنیب به معنای انقطاع است. بنده یا برای ارتباط با خداوند کریم، نوبت به نوبت پیوسته پیگیر است و یا از غیر خداوند منقطع است (که همان فراز دعای ابوحمزه ثمالی است که، هب لی کمال الانقطاع الیک) از الطاف روشن خداوند این است که هدایت ابتدائیِ فراگیر را برای همگان روزی کرده و شرایط، اسباب و زمینه آن را با فطرت و وجدان، عقل و ارسال رُسل و معجزه فراهم کرده است (هُدیً لِلنّاسِ، بقره ۱۸۵) خداوند احدی را گمراه نکرده است. هرکس از این هدایت ابتدائی و اولیه بهره برد و تلاش کرد، نوبت به نوبت پیگیر استجابت دعوت الهی و اولیای او بود و ندای عقل سلیم را پاسخ داد و از هوای نفسانی دوری کرد، مشمول هدایت تشویقی می شود (اِن تُطیعوهُ تَهتَدُوا، نور ۵۴) اینجاست که خداوند ظرفیت های متنوع و متعددی همچون توجه، توکل، استغفار، تلاوت قرآن و دعا و مناجات را برای او روزی می کند و از او دستگیری می کند و مشمول هدی للمتقین (بقره ۲) می شود. ولی آنکه از این عنایت الهی استفاده نکرد و بی توجهی کرد و روی برگردان شد، اینجاست که گرفتار اضلال می شود، اضلال امر عدمی است یعنی چنانچه حقیقت را فراموش کردی و واقعیت را انکار کردی و گرفتار جهل علمی و جهالت عملی شدی، آنجاست که از رحمت الهی محروم می شوی، از دستگیری الهی بی بهره می مانی، اینجاست که خداوند او را هدایت نمی کند (و اللهُ لایَهدِی القومَ الفاسقینَ، مائده ۱۰۸) کار را خراب وردی، خداوند را فراموش کردی، فراموش می شوی. هدایت ابتدائی به معنای ارایه طریق است، یعنی راه را به او نشان می دهند، ولی هدایت تشویقی، ایصال به مطلوب است، یعنی آسان کردن مشکلات، و رفع موانع دستیابی به مطلوب و فراهم کردن شرایط برای بندگی، استاد خوب، دوست خوب و خانواده خوب و توفیق توبه و استغفار و بهره مندی از فیوضات خاص و نسیم های معنویت در شرایط خاص همچون ماه مبارک رمضان ... برای بهره مندی و دستیابی به بالترین درجات شناخت و بندگی و کمال، باید لحظه لحظه از او کمک و استعانت و استمداد بطلبیم و از شرّ هوای نفس و شیطان به خداوند پناه ببریم و به دعوت او لبّیک بگوییم (انیبوا الی ربکم، زمر ۵۴) #یادداشت‌قرآنی ابوالفضل فروتن ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ سه دقیقه تامل https://eitaa.com/joinchat/1254490239Cf6ee62ae04

مرگ و شهادت در برخی آیات گرفتن جان انسان را به خداوند نسبت می دهد، ( ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ حِينَ مَوۡتِهَا . سوره زمر آیه ۴۲) در برخی آیات دیگر به ملک الموت عزرائیل ( قُلۡ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ. سوره سجده آیه ۱۱ ) و در برخی آیات فرشتگان را مامور این کار می داند. (إِذَا جَآءَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ تَوَفَّتۡهُ رُسُلُنَا . سوره انعام آیه ۶۱) این تعابیر متفاوت یا به این جهت است که مراتب انسان ها در کمال متفاوت است و رتبه بندی در درجات موجب می شود که عالی رتبه ها، مستقیم به دست خداوند و سایر انسانها به دست رتبه های مختلف فرشتگان قبض روح شوند، و یا به این جهت هست که قبض روح در سلسه مراتب بیان شده است، یعنی آمر که خداست و مامورین که فرشتگان هستند، در قبض روح و جان موثِّرند، که خداوند مبدا حقیقی است، و فرشتگان زیر مجموعه و فرمانبُردارند. تعبیر به فوت یک شخص ، درست نیست، فوت یعنی از بین رفتن، و باور صحیح بر این است که آدمی با مرگ، از دنیا به عالم دیگری منتقل می شود و تعبیر وفات صحیح است که به معنای انتقال است. دین مقدس اسلام بر یاد مرگ تاکید بسیار دارد و یاد مرگ را افیون نمی داند و توجه به مرگ را مایه افسردگی نمی بیند. بلکه یاد مرگ نیروی محرّک و عامل حیات و پویایی است و آدمی را بر این اندیشه دعوت می کند که باید برای سفر ابدی مهیّا شد. مرحوم علامه طباطبایی (ره) این مساله را به شاگردانشان توجه می دانند که ما ابد در پیش داریم. امیرالمومنین یاد مرگ را در قالب مثال سفری اینچنین یاد می فرمودند که آه از کمی توشه و طولانی بودن سفر. چه نیکوست که این جان و حیات که نعمت و امانت الهی است، در راه خدا تقدیم شود، به همین جهت پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) فرمودند ، بالاتر از شهادت خیر و نیکی دیگری وجود ندارد و خوشا به حال آنکه با ریخته شدن قطره خونش در راه خدا، به حیاتی دست پیدا می کند که در محضر پروردگارش از رزق و روزی بهره مند هستند (وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ آل عمران ۱۶۹ ) خدایا عاقبتمان را ختم به شهادت کن. #یادداشت‌قرآنی ابوالفضل فروتن ۱۸ فروردین ۱۴۰۱ سه دقیقه تامل https://eitaa.com/joinchat/1254490239Cf6ee62ae04