سیرِ تاریخیِ کاروان غدیر بر اساس روایات اهلبیت علیهمالسلام
.
از عالَم ذر تا ظهور امام زمان علیهالسلام
.
عید غدیر؛ عید ادیان و روز بیعت با امام زمان علیهالسلام
#کاروان #کاروان_غدیر #تاریخ #عالم_ذر #زیارت #نجف #بیعت #امیرالمومنین #امام_رضا #امام_صادق #امام_زمان #تشرف #غدیر #عید_غدیر #شیعه #سنی #
⛔️دروغ ابراهیم یزدی توسط امام تکذیب شد!
🔻آیا ابراهیم یزدی در سفر امام به پاریس نقشی داشت؟
🔹تحریف نهضت امام خمینی (ره) از زمان حیات ایشان آغاز شده بود و کسانی که به دنبال احراز مناصب مختلف بودند میدانستند بدون اینکه خود را از یاران نزدیک امام جا بزنند به جایگاههای سیاسی حساس دست نخواهند یافت.
🔸یکی از #تحریفات_آشکار در تاریخ انقلاب اسلامی که بارها و بارها تکذیب شده؛ ادعای #ابراهیم_یزدی مبنی بر نقش وی در انتخاب #پاریس به عنوان تبعیدگاه سوم امام خمینی بود اما در مقابل امام خمینی قدس سره الشریف این ادعا را با صراحت رد میکنند.
🔹ایشان «حفظ جان یاران از تعرض #عوامل_حکومتی_عراق» را یکی از علل و عوامل خروج از عراق و حرکت به سمت #کویت، برمیشمارد و تصریح میکند که ابتدا تصمیم به حضور در کویت نیز به صورت موقّتی بوده تا بعداً به یکی از کشورهای اسلامی مهاجرت کنند امّا پس از برخورد دولت کویت، و احتمال بروز برخوردها و محدودیّتهای مشابه در سایر دول اسلامی، تصمیم به سفر به پاریس گرفتهاند. البته امام (ره) تأکید میکند که این تصمیم «بدون هیچ فکر و سابقه ذهنی» بوده و آن را ناشی از اراده و تقدیر الهی بر شمرده است.
🔸ایشان همچنین در بیانات خود، تصریح میکند که تا انتخاب محل جدید، موقتّاً به #فرانسه سفر کرده بودند و در جای دیگر بر این معنا تأکید میکنند که « ما هیچ بنا نداشتیم كه به پاریس برویم.»
🔹همان گونه که میبینید، در کلمات امام خمینی (ره) هیچ اشارهای به تأثیرگذاری ایرانیان مقیم فرانسه بر مهاجرت ایشان به آن جا، به چشم نمیخورد! با این وجود، برخی از چهرههای سیاسی (مانند دکتر ابراهیم یزدی) ادّعا کردهاند که طرح مهاجرت به پاریس را آنها مطرح کردهاند.
🔸ابراهیم یزدی در خاطراتش چنین مینویسد:
«در آخرین مرحله نیز، هنگامی که توافق سه دولت ایران، عراق و آمریکا برای خاموش کردن صدای خمینی، موجب شد که ایشان تصمیم به ترک عراق بگیرند، توسط آقای #دعایی از من خواستند که به ایشان بپیوندم. مورّخان و تحلیلگران #تاریخ_انقلاب گفته و نوشتهاند که اگر من به #نجف نمیرفتم و آقای خمینی را همراهی نمیکردم، و اگر دولت کویت مانع ورود آقای خمینی و همراهانش به کویت نمیشد،.... جنبش به احتمال زیاد در همان سطح محدود ملّی باقی میماند. یکی از دستاوردهای این ارتباط سازمانیافته، سفر آقای خمینی به پاریس بود.
🔹یزدی در جای دیگر، ابتکار سفر به پاریس را از خود معرّفی میکند و مینویسد:
«حاج احمد آقا گفتند که آقا با پیشنهاد شما برای سفر به پاریس موافقت کردهاند...بعد از آن که آقای خمینی پیشنهاد سفر به پاریس را پذیرفتند، در مورد جوّ سیاسی ایرانیان مقیم پاریس صحبت شد.»
🔸او در جای دیگر در تاریخ ٨۵/١١/٢٢ در گفتگو با #آفتاب، همین مدّعا را مطرح میکند و میگوید:
«[بعد از بازگشت از مرز کویت]، در #هتل_بصره بود که ایشان [امام] به من گفتند: من نظر تو را در باره رفتن به پاریس پذیرفتم. امّا به این شرط که وابسته به گروهی نباشم و در خانه کسی وارد نشویم.»
🔹این قبیل مدّعاهای غیرمستند جناب دکتر یزدی تا کنون از سوی افراد مختلف رد شده است که از آن جمله میتوان به مرحوم #فردوسیپور و #سیّداحمد_خمینی (به عنوان دو تن از همراهان امام در سفر به پاریس) اشاره کرد. امّامهمتر از همه، بیانِ صریحِ امام خمینی (ره) در وصیتنامه الهی-سیاسیشان است که به منظور جلوگیری از سوء استفاده از این موضوع، همه ادّعاهای دروغ در مورد اثرگذاری اطرافیان(غیر از سیّداحمد) در سفر به پاریس را رد میکند و چنین میفرماید:
🔸«از قرار مذكور، بعضی ها ادّعا كردهاند كه رفتن من به پاریس به وسیله آنان بوده، این دروغ است. من پس از برگرداندنم از كویت، با مشورت احمد پاریس را انتخاب نمودم، زیرا در كشورهاى اسلامى احتمال راه ندادن بود؛ آنان تحت نفوذ شاه بودند ولى پاریس این احتمال نبود.» (نقدی بر مدخل امام خمینی در دایرة المعارف تشیع، ص ١٣٣-١٣٠)
🇮🇷 اساتیدو طلاب انقلابی در سنگرولایت تا شهادت 🌍
💢«ما #قله_های_تهذیب داریم. در همین قم، مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملکی، مرحوم علامه طباطبائی، مرحوم آقای بهجت، مرحومآقای بهاءالدینی(رضواناللهتعالیعلیهم) قلههای تهذیب در حوزه بودند.
رفتار اینها، شناخت زندگی اینها، حرفهای اینها، خودش یکی از شفابخشترین چیزهائی است که میتواند انسان را آرام کند؛ به انسان آرامش بدهد، روشنائی بدهد، دلها را نورانی کند.
در #نجف بزرگانی بودند؛ سلسله شاگردان مرحوم آخوند ملاحسینقلی تا مرحوم آقای قاضی و دیگران و دیگران؛ اینها برجستهگانند...
همین بزرگانی که در #مشهد بودند، مردمانی بودند که ما اینها را به تقوا و طهارت و پاکیزگی شناختیم؛ مرحوم حاج میرزا جواد آقای تهرانی، مرحوم حاج شیخ مجتبی و امثال ایشان؛ اینها هم همین جورند. عمده این است که این دل زنگار گرفته را یک زبان معنوی، یک سخن برخاسته از دل شفا ببخشد و این زنگار را برطرف کند.»
(بیانات رهبری در دیدار طلاب، فضلا و اساتید حوزه علمیه قم، ۱۳۸۹/۰۷/۲۹).