قاف
ویرایش یاسین حجازی
قاف را ماه‌ها پیش شروع کردم، شاید اواخر فروردین یا اوایل اردیبهشت بود. نیمه‌ی کتاب رهایش کردم، مغزم گاهی کشش خواندن تاریخ را ندارد. انگار یکی حماقت‌های بشر را می‌کوبد توی صورتم و بعد می‌گوید این اشرف مخلوقات است، ببینش.
خواندن زندگی پیامبر برایم شگفت‌آور بود، نه اینکه پیامبر اکرم را نمی‌شناختم، که واقعا نمی‌شناسم، بلکه عمق صبر و عطوفت و آرامشش اعجاب‌آور بود.
دشمنانش به زبان واضح و عیان به بزرگی‌اش به معجزه‌هایش باور داشتند اما به او پشت می‌کردند.
فکر می‌کنم واقعا پیامبر را نمی‌شناسم که واقعا شناختنش راحت نیست، که اصلا ادعای بزرگی است اگر کسی بگوید من پیامبر را می‌شناسم.
روزهایی از این سال که این کتاب را می‌‌خواندم، آدم‌های بزرگی را از دست دادیم. آدم‌هایی که فکر می‌کنیم چطور جای خالی‌شان پر می‌شود.
من فکر می‌کنم این دنیا از دست دادن محمدامین را دید، پیروانش که جای خود دارد.
فقط شکرگزارم که هنگام رحلت پیامبر از حال امتش پرسید و خدا گفت
:" من کنار امتت هستم."
۲۹ از ۴۵
#چند_از_چند
°•
@mtalebi76 •°
