💠 مرحوم آیت الله سید نورالدین جزایری در کتاب "خصائص الزینبیه" آورده است که عالم دانشمند و محدث خبیر شیخ محمد باقر قائنی، صاحب کتاب "کبریت الاحمر" در کتاب کشکول خود به نام سفینة القماش می نویسد: 🔸در عصری که در نجف اشرف به تحصیل علوم حوزوی اشتغال داشتم، در آنجا سیدی زاهد و پرهیز کار بود که سواد نداشت. روزی در حرم حضرت علی علیه السلام به #زیارت مرقد حضرت مشغول بود... 🔹دید یکی از زائران ترک زبان، گوشه ای از حرم نشست و مشغول تلاوت قرآن شد. این سید جلیل احساساتی شد و به خود گفت: - آیا سزاوار است که ترک و دیلم، قرآن، کتاب جدّت را بخوانند و تو بی سواد باشی و از خواند آیات #قرآن محروم بمانی؟! 🔸او از روی غیرت و همّت، قسمتی از اوقاتش را در سقّایی (آبرسانی) صرف کرد تا مخارج زندگی اش را تأمین کند، و قسمت دیگر را به تحصیل علوم پرداخت و کم کم ترقّی کرد... 📈 تا به حدی که در درس خارج آیت الله العظمی میرزا محمد حسن شیرازی شرکت می کرد و به درجه ای رسید که احتمال می دادند به حد اجتهاد رسیده است. این سید جلیل و پارسا برای من چنین نقل کرد: 🔹در عالم خواب امام زمان حضرت ولی عصر علیه السلام را دیدم. بسیار غمگین و آشفته حال بودند، به محضر ایشان رفتم و سلام کردم. سپس عرض کردم: - چرا این گونه ناراحت و گریان هستید؟ - فرمود: امروز روز وفات عمه ام حضرت زینب سلام الله علیها است... 🔴 از آن روزی که عمه ام وفات کرده، تاکنون، هر سال در روز وفات او فرشتگان در آسمانها مجلس عزا بر پا می کنند. آن چنان می گریند که من باید بروم و آنها را ساکت کنم... 🔸آنها خطبه حضرت زینب سلام الله علیها را که در بازار کوفه خواند، می خوانند و می گریند، من هم اکنون از آن مجلس فرشتگان مراجعت نموده ام. منبع: خصائص الزینبیه ص ۲۱۱ - ۲۱۲