حالا، از دور نگاهت می‌کنم، از پشتِ غبارِ نیکوتین و خاطره.

او با خنجرش از پشت به من زخم زد ؛ سپس خونی را که جاری شد بوسید و بوسید . قلب خسته ام برایش تپید و تپید . خون تمام شد ، اما زخمم بر جای ماند. حالا هر روز سر باز می‌کند نه از جسمم بلکه از روحم .

تو چه جنگی باختی عزیز دلم؟من که با تمام وجودم تسلیم عشق تو بودم.

بیخیال سویشرت،تو قلبتو به من بده.