📚مقاله ای تحت عنوان 💎 روش شناسی علامه مجلسی در تفسیر آیات الاحکام💎 ✍ نویسندگان: 1⃣ عادله رحمانی 2⃣عیرضا عابدی 3⃣سید محمد تقی قبولی علامه مجلسی در بحارالانوار به شیوه های مختلف به تفسیر آیات فقهی پرداخته است 1⃣ ارجاع به آیات دیگر: به عنوان نمونه در آیهَ (فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُن) امر بعد از حظر دلالت بر اباحه و جواز می کند. 2⃣ ارجاع به سنت: در آیه (فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِق)ِ از خود آیه وجوب شستن غایت(آرنج) فهمیده نمیشود بلکه با توجه به سیره اهل بیت علیهم السلام این مسأله روشن میشود 3⃣ بهره گیری از مبانی اصولی: به عنوان نمونه در آیات إِنَّهُ لَقُرْءَانٌ كَرِيمٌ(77) فىِ كِتَابٍ مَّكْنُونٍ(78) لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ(79) ضمیر لا یمسه را به دلیل اولویت به نزدیکترین مرجع ضمیر یعنی لوح محفوظ برمی گرداند. 4⃣ ارجاع به مبانی نحوی: در آیه شریفه (إِنَّمَا الْخَمْرُ .... رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطان)‏ گرچه اکثر فقها از این آیه برداشت نجاست خمر کرده اند؛ اما مرحوم علامه با استفاده از کتب لغت؛ رجس را به معنی پلیدی می داند که طبیعت انسان از آن اکراه دارد. #انجمن_فقه_القرآن مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام https://eitaa.com/joinchat/568000655Cf740337c9d