کجا تو خونه داری، که هر جا می‌رسم نیست؟!

بنظرتون تکنولوژی خیلی ترسناک نیست؟ اینکه همه حرف‌های عاشقانه و خاطرات قشنگ تو این گوشی های لعنتی ثبت میشن چی..؟ چندسال بعد که خواستیم عشقو به بچه‌هامون نشون بدیم دیگه نامه‌ای در کار نیست، هدیه‌ای که بوی فرستندشو بده در کار نیست.. هیچ عکس دونفره و کهنه‌ای که خط تاش پر رنگ شده باشه نیست دیگه خبری از گل‌ها و پروانه‌های خشک شده لایِ دفترچه خاطرات نیست..

میشه لطفا از اینجا سین بزنید؟

"باغ من سرده، همهٔ گلاش پژمرده دونه دونه"

دلم تنگه، پرتقال من

گلپر سبز قلب ِزار من

نازنین دل، زندگی خوب و مهربونه

بودنت هنوز مثل بارونه

قصه‌مون هنوز ناتمومه

دلم تنگه پرتقال ِمن