من امسال شادترین و غمگین ترین نسخه خودم رو دیدم.

بار الهی، مرا آنی و کمتر از آنی به خود وامگذار. *همون هوامو داشته باش دیگه قربونت برم*

شاید تو به من اهمیت ندی؛ ولی من بهت اهمیت میدم...

اما امان از بیست و دومین شب اردیبهشت..

جدای از اون ماه اول که با کوچیکترین چیزی که بهش مربوط بود گریم میگرفت، جدای از اون حس و امید و انگیزه ای که جوونه نزده خشکید.. هنوز که هنوزه با فکر بهش غم میپیچه تو همه وجودم

شاید یکی از قشنگیای امسالم، تأسیس اینجا و وجود شما بود💕

آقا عیدتون مبارک🫂