یه جور رهایی و بی احساسی کامل،از اون به بعد با کسی جرو بحث نمیکنی،به همه لبخند میزنی،و از همه چیز ساده می گذری.
بهش میگن سِر شدگی.
اگه میدونستین حرفایی که میزنین چهقدر تو روحیه و روز طرف مقابل تاثیر داره هیچوقت دهنتونو باز نمیکردین هر چرتیو بگین.
تو کتاب شفای زندگی از لوییز هی نوشته بود:
«وقتی کسی مرا ناراحت می کند، از خود می پرسم این فرستاده شده تا چه درس مهمی به من یاد بدهد؟ فاقد کدام ویژگی شخصیتی و روانی هستم که باعث شده متحمل درد و رنج شوم؟! انسانهای عصبانی، آرامش و خونسردی را می آموزند انسانهای تحقیرگر، عزت نفس را به شما می آموزند. انسانهای بی احساس، عشق بی قید و شرط را می آموزند و انسانهای لجباز، انعطاف را به شما می آموزند..!»