#سیره_شهدا 🥀 ┈┈•••❊✬🕊️نشان افتخار🕊️✬❊••┈┈ هفتاد و دو ساعت بعد گفت: «حاجی جون! سه روز دیگه عملیاته، من هم راهی این عملیات هستم و توی همین عملیات شهید می‌شم». گفتم: «مهدی‌ جان! برادر من! آخه این چه حرفیه که می‌زنی، از کجا می‌دونی عملیات می‌شه؟ اصلاً از کجا می‌دونی شهید می‌شی؟» گفت: «حاج آقا! بالاتر از این‌ها رو به تو بگم!؟ سه روز دیگه عملیات می‌شه، من می‌رم عملیات و هفتاد و دو ساعت دیگه، گلوله‌ای به قلب من می‌خوره و شهید می‌شم». اتفاقاً سه روز بعد، عملیات تصویب شد و رفتیم عملیات. چیزی نمانده بود به قله. هفت نفر بیشتر نبودیم. مهدی دست انداخت درسیم خاردارهای حلقوی. زور زد و از هم بازشان کرد. زیر نور ماه دیدم که تیغهای فلزی از طرف دیگر دستش بیرون زده بود و خون شُرشُر می‌ریخت. یک آن، گلوله‌ای به سینه‌اش خورد و با دستهای باز، از پشت روی سیم‌های خاردار افتاد. از نفر کناریم، ساعت را پرسیدم. گفت:«یازده و ربع». یعنی دقیقاً هفتاد و دو ساعت از پیشگویی مهدی گذشته بود. به اجبار برگشتیم ولی هرروز کارم این بود که از بچه‌های دیده‌بان بپرسم: «چه خبر؟» و آنها بگویند: «هیچی. هنوز آن بالاست». مادر شهید خندان می‌گفت: «روز میلادش اربعین بود. هنگاهی که در پائیز 1362 خبر شهادت او را به ما دادند، اربعین بود. وقتی هم که بعد از ده سال بقایای پیکرش را برایمان آوردند، باز هم اربعین بود». آن ســـــه مــــرد، ص302-296 #شهید_مهدی_خندان #نشان_افتخار 💠مجمع یادواره شهدای دانشجویان دانشگاه شیراز @myshohada