سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی ۲۰۱
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ
(اما) بعضى از مردم مىگويند: پروردگارا! در دنيا به ما نيكى عطا كن و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما و مارا از عذاب آتش نگهدار.
یکى از راه هاى شناخت مردم، آشنایى با آرزوها و دعاهاى آنان است. در آیه قبل، درخواست گروه اوّل از خداوند مربوط به دنیا بود و کارى به خیر و شرّ آن نداشتند، ولى در این آیه درخواست گروه دوّم از خداوند، «حسنة» است در دنیا و آخرت. در دیدگاه گروه اوّل؛ دنیا به خودى خود مطلوب است، ولى در دید گروه دوّم؛ دنیایى ارزشمند است که حسنه باشد و به آخرت منتهى گردد.
در روایات نمونه ها و مصادیقى براى نیکى هاى دنیا و آخرت نقل شده است، ولى حسنه در انحصار چند نمونه نیست.
در قرآن مجید ۱۱۵ مرتبه کلمه ى «دنیا» بکار رفته و ۱۱۵ مرتبه کلمه «آخرت» استعمال شده است و این یک تصادف نیست. البتّه این به معناى آن نیست که اهمیّت دنیا و آخرت هر دو یکسان است.
در دعاها، هدف هاى کلّى مطرح شود و تعیین مصداق به عهده خداوند گذاشته شود. ما از خداوند حسنه و سعادت مى خواهیم، ولى در اینکه رشد و صلاح ما در چیست؟ آنرا به عهده ى خداوند مى گذاریم. چون ما به خاطر محدودیّت هاى علمى و عدم آگاهى از آینده و ابعاد روحى خودمان، نمى توانیم مصادیق جزئى را تعیین بنمائیم. به همین جهت توصیه شده است از خداوند وسیله کار را نخواهید، خودِ کار را بخواهید. زیرا ممکن است خداوند از وسیله ى دیگرى که به فکر و ذهن ما نمى آید، کارى را براى ما محقّق سازد. مثلاً از خداوند توفیق زیارت حج را بخواهید، امّا نگویید: خدایا مالى به من بده تا به مکّه بروم. چون خداوند گاهى سبب را به گونه اى قرار مى دهد که ما فکر آن را نمى کردیم.
پیام ها
۱- دنیا و آخرت با هم منافاتى ندارند، به شرط آنکه انسان به دنبال حسنه و نیکى باشد. «فى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة»
۲- هر رفاهى مذموم نیست، بلکه زندگانى نیکو، مطلوب نیز هست. «ربّنا اتنا فى الدنیا حسنة»
۳- دوزخ، حساب جدایى دارد. با اینکه از خداوند نیکى آخرت را مى خواهند، ولى براى نجات از آتش، جداگانه دعا مى کنند. «قِنا عذاب النار»
در دعاها براى نجات از آتش، اصرار و تکرار عجیبى است. مثلا در دعاى مجیر حدود هفتاد بار مىخوانیم: »اجِرنا مِن النار یا ربّ« پروردگارا! ما را از آتش جهنّم نجات بده. و یا در دعاى جوشن کبیر که صد بند دارد در پایان هر بند آن مى گوییم: »خَلّصنا من النّار یا ربّ«
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
@n20011💧🌹
4_5886363214446332071.mp3
899.2K
📻 #صوت
🚦غربت امام حسن علیه السلام و در نتیجه پذیرش صلح
🎙استاد محمدحسین #رجبی_دوانی
#پست_ویژه
#امام_حسن_علیه_السلام
🎁 برندگان پنجمین مسابقه بهار قرآن، بهار دلها
#اعلام_برندگان
#مسابقه_بهار_قرآن
🇮🇷 معاونت فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
🌸 مسابقه بهار قرآن، بهار دلها
🌀 شماره ۶
🔹شرکت در مسابقه: dte.bz/1442
🇮🇷 معاونت فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
1_290235975.mp3
3.95M
📖 تندخوانی قرآن کریم ( تحدیر )
🔖 جزء شانزدهم
🎙 با صوت استاد معتز آقایی
#شرح دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان💞💞💞💞💞💞
✨✨✨✨✨
آیتالله مجتهدی تهرانی در شرح «اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ» میگوید: خدایا کاری کن که من با افراد خوب موافقت کنم. مثلاً اگر در جایی رأیگیری است. اگر شخصی خوب است با او موافقت کنم و اگر بد است، به او رأی ندهم و در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس به افراد خوب رأی بدهم. در رأیگیری نگاه کنیم ببینیم چه کسی آدم خوبی است و خدمت خدا میکند به او رأی دهم، نه به آنهایی که به ما قول پست و مقام دادهاند.
وی در ادامه به فراز بعدی دعا اشاره میکند و میگوید: «وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ» خدایا کاری کن من با بدها رفیق نشوم. جوان با الوات حتی اگر پسر عمویش باشد رفاقت نکند. حال چون «رحم» است، سلام و احوالپرسی کند؛ اما رفاقت نکند. نمیشود قطع «رحم» کرد اما از متدینین رفیق انتخاب کنید.
این عالم ربانی در ادامه با اشاره به یک حدیث اظهار میکند: حواریون به حضرت مسیح (ع) گفتند که ما به چه کسانی رفاقت کنیم و حضرت مسیح فرمود: با ۳ نفر، اول کسی که نگاه به او تو را به یاد خدا بیندازد. دوم کسی که حرف میزند علم شما را زیاد میکند. سوم کسی که با عملش رغبت شما به آخرت را زیاد کنید.
وی ادامه داد: هر کسی انسان را یاد خدا نمیاندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمیکند. از امام صادق (ع) سوال کردند که آیا اینکه نگاه کردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند که کلیت ندارد. نگاه کردن به صورت عالمی عبادت است که تو را به یاد خدا بیندازد.
آیتالله مجتهدی تهرانی تصریح میکند: حدیث داریم که پیش هر عالمی ننشینید مگر اینکه شما را از چند چیز به چند چیز دعوت کند؛ از شک به یقین، از ریاکاری به اخلاص، از رغبت به دنیا به زهد در دنیا.
وی تاکید میکند: با کسی نشست و برخاست کنید که دارای علم باشد و در مباحثهها چیزی به شما بیاموزد و با کسی مجالست و مباحثت کنید که دارای علم باشد و در مباحثهها چیزی به شما بیاموزد و مجالست و مباحثت با کسی که سواد ندارد بیفایده است. با کسی که علم میداند ولو اگر عمامه ندارد گفتوگو و رفاقت کنید.
این استاد بزرگ اخلاق ادامه میدهد: رفاقت با کسی که اهل عبادت و مستجاب است را سفارش میکنم. کسی که اهل نماز شب، زیارت، دعا و انجام مستحبات است.
آیتالله مجتهدی تهرانی در ادامه در شرح «وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ» بیان میکند: خدایا به رحمت خودت من را در بهشت جای بده به خدایی خودت، از خدا میخواهیم که به حق خدایی خودش، ما را در بهشت جای بده.
@n20011🌹❤️
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی ۲۰۲
أُولئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَ اللَّهُ سَرِيعُ الْحِسابِ
آنها از كسب (و دعاى) خود بهره و نصيبى دارند و خداوند به سرعت به حساب هركس مىرسد.
به «بهره»، «نصیب» مى گویند. گویا سهمى را براى انسان نصب کرده اند. بهره ى مؤمنان تنها به خاطر دعاى «ربّنا اتنا» نیست، بلکه به خاطر تلاش و کسب آنان نیز بوده است. و این به ما هشدار مى دهد که الطاف خداوند به کسانى مى رسد که به همراه دعا، تلاش و کوشش نیز بکنند.
پیام ها
۱- بهره ى انسان در قیامت، تنها از بعضى کارهاى خویش است، نه تمام آنها. «ممّا کسبوا» چه بسیار کارهایى که انسان مى کند، ولى بخاطر نداشتن قصد قربت و نیّت خالص، در قیامت از آن بهره نمى برد.
۲- بدون کسب وتلاش، بهرهاى نیست. «لهم نصیب ممّا کسبوا»
۳- پاداش سریع، یک امتیاز است. «سریع الحساب»
حضرت على (ع) مى فرماید: خداوند حساب همه ى خلق را یکباره مىرسد، همانگونه که همه مردم را دفعةً رزق مى دهد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
@n20011💧🌹
🍀فضیلت سجدهی شُکر
✍️پیامبر گرامی اسلام (ص) هر نعمتی را که متذکر میشدند، سجدهی شکر به جا میآوردند. سجدهی شکر بعد از نمازهای واجب و مستحب خیلی تأکید شده است. اگر به انسان بگویند که: اگر بعد از نماز سجدهی شکری به جا آورید، چند میلیون به شما میدهند، همه برای این کار خود کُشی میکُنند، اما مَردم روایت را باور ندارند.
🗞در روایت آمده است که وقتی بندهای بعد از نماز سجدهی شکر میکُنَد، خداوند متعال به ملائکهی خود میفرماید: من با این بندهام چه کُنم؟ نمازِ واجب را خوانده، با سجده کَردن، توفیقِ انجام این نماز را به من نسبت میدهد؛ میگوید: خدایا از تو ممنون و متشکرم که به من توفیق نماز خواندن دادی.
💠ملائکه میگویند: او را به بهشت بِبَر! مرتب ملائکه پیشنهادهای دیگر میکُنند، امُا خدا میفرماید: «لَأَشکُرَنَّهُ کما شَکَرَنی وأَقبِلُ إِلَیهَ بِفَضلی وَ أُریه وَجهی؛ من از او تشکر میکُنم ، همانطور که او مَرا شکر نمود، و با فضلِ خود به او رو میکُنم و از دیدارِ وجه خویش برخوردارش میسازم.
📚 منابع:
۱- من لا یحضرهالفقیه، ج ۱، ص ۳۳۴.
۲- بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰۵.
@n20011🌹🌹