#از نگاه پدر نخستين کسي که هماره همراه حضرت عسکري عليه ‏السلام بوده و آن‏گونه که بايد به شخصيت وي پي برد، پدر بزرگوارش امام هادي عليه ‏السلام بود. امام هادي عليه‏السلام فرزندش حسن عليه ‏السلام را اين‏گونه معرفي مي‏کند: «ابو محمد، خوش ‏قريحه‏ ترين فرد خاندان محمد صلي ‏الله ‏عليه‏ و‏آله‏ وسلم بوده و استدلال و برهانش استوارترين است. او بزرگ‏ترين فرزند من و جانشين من است و سلسله امامت و احکام آن به او مي‏رسد». #محمدبن طلحه شافعي محمدبن طلحه مي‏گويد: «بدان که در مناقب آن حضرت [امام عسکري عليه ‏السلام [همين بس که خداوند او را فضيلتي برجسته و مزيتي بزرگ عنايت کرد و آن را يکي از صفات جاودان او مقرر داشت که گذشت روزگاران، گفت ‏وگو در اين ‏باره را کهنه نمي‏کند و زبان‏ها ياد و تکرارش را به فراموشي نمي‏ سپارد و آن اين است که: مهدي [امام دوازدهم](عج) از نسل او به وجود مي‏ آيد و فرزند اوست و به وي نسبت دارد و پاره تن آن بزرگوار است». #ابن صبّاغ مالکي ابن صباغ مالکي در توصيف امام حسن عسکري عليه ‏السلام مي‏گويد: «مناقب و فضايل سرورمان ابومحمد حسن عسکري عليه ‏السلام، بر آقايي و آقازاده بودن او دلالت دارد و کسي در امامت او شک و ترديد نمي‏کند. بدان که اگر نيکي فروختني و داراي فروشنده بود، آن حضرت تنها خريدار آن مي ‏بود. وي يگانه بي‏ همتاي روزگار خود، انساني بي ‏نظير، سرآمد دوران و پيشواي اهل زمان خود بود». #شيخ مفيد شيخ مفيد درباره بزرگواري امام حسن عسکري عليه‏السلام مي‏نويسد: «ابو محمد حسن بن علي عليه‏ السلام به دليل صفات برجسته و برتري بر معاصران، پس از پدرش علي بن محمد عليه‏ السلام، امام و پيشوا بود. وي از نظر دانش، زهد، کمال عقل، عصمت، شجاعت، کَرَم، بخشش و عبادت فراوان، در پيشگاه خدا مقام بلندي داشت که سبب امامت و پيشوايي، و در خور رياست وي بود». برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی بلاغ @n20011🌴

💠#شیخ انصاری و عنایت امام زمان علیه السلام 💫 روزی شیخ انصاری معظّم له در مجلس درس نشسته بود وشاگردان هم اطرافش نشسته بودند، دیدند شخصی که آثار عظمت وجلال از قیافه اش ظاهر است وارد شد وشیخ انصاری به او احترام گذاشت. او در حضور طلاّب به شیخ انصاری رو کرد وفرمود: «نظر شما درباره زنی که شوهرش مسخ شده باشد، چیست؟» (این مسأله به خاطر آنکه مسخ در این امّت وجود ندارد در هیچ کتابی عنوان نشده است). لذا شیخ انصاری عرض کرد: «چون در کتابها این بحث عنوان نشده من هم نمی توانم، جواب عرض کنم». فرمود: «حالا بر فرض یک چنین کاری انجام شد ومردی مسخ گردید، زنش باید چه کند». شیخ انصاری عرض کرد: «به نظر من اگر مرد به صورت حیوانات مسخ شده باشد، زن باید عدّه طلاق بگیرد وبعد شوهر کند، چون مرد زنده است وروح دارد، ولی اگر شوهر به صورت جماد درآمده باشد، باید زن عدّه وفات بگیرد زیرا مرد به صورت مرده درآمده است». آن آقا سه مرتبه فرمود: «انت المجتهد. انت المجتهد. انت المجتهد». یعنی: «تو مجتهدی» وپس از این کلام آن آقا برخاست واز جلسه درس بیرون رفت. شیخ انصاری می دانست که او حضرت ولیّ عصر (علیه السلام) است وبه او اجازه اجتهاد داده اند، لذا فوراً به شاگردان فرمود: «این آقا را دریابید». شاگردان برخاستند هر چه گشتند کسی را ندیدند. لذا شیخ انصاری بعد از این جریان حاضر شد که رساله عملیّه اش را به مردم بدهد تا از او تقلید کنند. پی نوشت: گنجینه دانشمندان. @n20011🔰

💠#شیخ مفید 💫 محمد بن محمد بن نعمان معروف به شیخ مفید، از علمای برجسته و فقهاء و متکلمین بزرگ و از زهّاد و وارستگان کم نظیر شیعه می باشد که سنی و شیعه او را به علم و کمال قبول داشتند، وی بسال سیصد وسی و شش هجری قمری یازدهم ذیقعده متولد و در سال چهارصد و سیزده درسن هفتاد و شش سالگی از دنیا رفت. جنازه او را هشتاد هزار نفر تشییع کردند و در حرم کاظمین به خاک سپردند، وی از نوابغ تاریخ است که بیش از دویست کتاب تألیف نموده و اهل تسنن او را از بزرگترین علمای شیعه می دانستند. از حکایات مربوط به این نابغه بزرگ این است که: روزی قاضی عبدالجبّار در بغداد در مجلس خود بود و بسیاری از علمای بزرگ شیعه و سنّی در آن مجلس حضور داشتند، در این هنگام شیخ مفید وارد مجلس شد و در پائین مجلس نشست و پس از مدتی به قاضی رو کرد و گفت: من از تو در حضور علماء سؤالی دارم؟ قاضی گفت بپرس. شیخ مفید فرمود: شما در مورداین حدیث چه می گوئید که پیامبر (ص) در غدیر فرمود: مَنْ کُنْتُ مولاه فعلّیٌ مولاه کسی که من رهبر او هستم پس علی (ع) رهبر اوست. آیا این حدیث، مسلم و صحیح است که پیامبر (ص) در روز غدیر فرموده است؟ قاضی گفت آری، حدیث صحیح می باشد. شیخ مفید فرمود: منظور از کلمه مولی چیست؟ قاضی گفت: مولی به معنی اولی و بهتر است. شیخ مفید فرمود: پس این اختلاف و خصومت بین شیعه و سنّی چیست؟ (با اینکه پیامبر(ص) علی (ع) را بهتر از دیگران معرفی نموده است). قاضی گفت: این حدیث، روایت است، ولی خلافت ابوبکر دِرایت (و از روی اجتهاد و درک) می باشد، و انسان عادل روایت را همتای درایت قرار نمی دهد (یعنی درایت مقدّم است) شیخ مفید فرمود: شما درباره این فرمایشات پیامبر (ص) چه می گوئید که به علی (ع) فرمود: حَرْبُک حَرْبی وَسلمُکَ سِلْمیِ (جنگ تو جنگ من است، و صلح تو صلح من است). قاضی گفت: این گفتار براساس حدیث صحیح است. شیخ مفید فرمود: نظر شما درباره اصحاب جمل (که به جنگ علی (ع) آمدند مانند طلحه و زبیر و…) چیست؟ قاضی گفت: ای برادر آنها توبه کردند. شیخ مفید فرمود: ای قاضی جنگ آنها دِرایت و (حتمی) بوده است ولی توبه کردن آنها روایت شده است و تو در مورد حدیث غدیر گفتی روایت معادل درایت نیست (و درایت مقدم می باشد). قاضی از پاسخ به شیخ مفید عاجز و درمانده شد، سر در گریبان فرو برد و سپس گفت تو کیستی؟ شیخ مفید جواب داد من خدمتگذار تو محمد بن محمد بن نعمان حارثی هستم. قاضی از مسند قضاوت برخاست و دست شیخ مفید را گرفت و بر آن مسند نشانید و گفت: اَنْتَ المفیدُ حقا براستی که تو انسان مفید (و سود بخشی) هستی. چهره های علمای بزرگ مجلس درهم کشیده شد، وقتی قاضی ناراحتی آنها را دریافت به آنها رو کرد و گفت: ای علماء این مرد (شیخ مفید) مرا مجاب کرد و در پاسخ او عاجز شدم، اگر کسی از شما قادر به جواب او هست، اعلام کند تا او را بر مسند بنشانم و شیخ مفید به جای خود بنشیند، هیچ کس جواب نداد و این موضوع شایع گردید و علت نام گذاری او به مفید از همین جا سر چشمه گرفت. یک روز شیخ مفید ایستاده بود دید گربه ای روی تشک الاغ سید علم الهدی (که یکی از شاگردان این بزرگوار است) را نجس کرده، شیخ مفید ایستاد تا سید آمد سوار الاغ شود، فرمود: من چنین دیدم و تشک شما نجس است. سید مرتضی فرمود برای من پاک است شیخ فرمود: خودم دیدم. سید فرمود: بسیار خوب، امّا بقول شما تنهائی برای من نجس نمی شود، نامه ای نوشته انداختند داخل ضریح حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) جواب در آن نامه آمد که نوشته بود. اَلْقُول قُول وَلَدی وَالشَّیخ مُعْتَمدی. یعنی گفته پسرم از نظر قانون اسلام درست و صحیح است اما قول شیخ هم مورد اطمینان و تأیید من است. سید مرتضی (علم الهدی) بشیخ فرمود: بسیار خوب قول شما و قول آقا امیرالمؤمنین علی (ع) دو قول است حالا نجس می شود. علی ای شاهکار آفرینش علی ای گوهر دریای بینش علی ای شهسوار عشقبازان علی ای سرفراز سرفرازان علی ای دستگیر مستمندان علی ای غمگین دردمندان علی ای مظهر لطف خدائی تجلی گاه نور کبریائی علی ای قبله گاه شاه و درویش علی ای مرحم زخم دل ریش علی ای عرش حق رازیب و زیور علی ای آگه از هر جان مضطر علی ای منبع جود و کرامت علی ای شافع روز قیامت منتشرشده در سخنان بزرگان شیعه