[ بِسمِ رَبّ .. ] .

- ما را به جز علی به کسی احتیاج نیست !

یاحرز‌من‌لاحرزله..

روی دستش پسرش رفت ، ولی قولَ‌ش نه ! نیزه‌ها تا جگرش رفت ، ولی قولَ‌ش نه ! این چه خورشید غریبی‌ست که با حالِ نزار ؛ پایِ نعشِ قمر‌ش رفت ، ولی قولَ‌ش نه ! شیر مردی که در آن واقعه هفتاد و دو بار ؛ دست غم بر کمرش رفت ، ولی قولَ‌ش نه ! اما اینجا هر وعده که دادند به ما باد هوا بود ؛ هر نکته که گفتند ، غلط بود و ریا بود ! گفتند چنینیم‌ و چنانیم دریغا ؛ اینها همه لالایی خواباندن ما بود ! خوردند و شکستند و دریدند و تکاندند ؛ هرچیز در ، خانه‌ی بی برگ و نوا بود ؛ ای‌کاش درِ دیزیِ ما باز نمی‌ماند .. یا کاش که در گربه کمی شرم و حیا بود ..

دستگاهِ غم به قدرِ دستگاهِ بینش است می‌خورد خون بیشتر هرکَس بُوَد آگاه‌تر! -صائبِ‌تبریزی Halaaaaaaal

ولا تجعل‌في‌قلبي إنتظاراً لشيءلن‌يأتي،يا اللّٰه ...

مارا چه نیاز است به تحسین ِخلایق؟ هرکس که شود عبدِ علی ، کار درست است .

گر نگاهي به ما کند زهرا ..

تو شفآی آفتابي ! - مولا حسن علیه‌سلام .