چون آینه پیشِ تو نِشَستم که ببینی
در من اثرِ سخت ترین زلزله ها را
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
دلم فریاد می خواهد ولی در انزوایِ خویش
چه بیآزار با دیوار نجوا میکنم هر شب
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
از قله قله شوق تو را نعره میزنم
تا دره دره کر بشود روزگار من
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
از هرچه هست و نیستگذشتم ولیهنوز
در مرز چشمهای تو گیرم... فقط همین!
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
با نگاهی قـلب من را کردهای مال خـودت
شهر با یک حمـلهای تسخیـر میگردد مگـر...؟
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
من ماه شدم تا که تو خورشید بمانی!
تعبیر غروب است طلوعی که نکردیم
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن
من همینقدر که گرم است زمینم کافیست
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
با دیدنت زبان دلم بند آمده ست
شاعر شدم که لال نمیرم فقط همین
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
تو تنها میتوانی آخرین درمانِ من باشی
و بیشک دیگران بیهوده میجویند تسکینم
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
حیف از امروزکه بی عشق شب آمد
ای عشق
کاش خورشید ِ تو آغاز کند فردا را
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
از نگاه روی تو دل سیر میگردد مگر
آخر آدم با تو باشد، پیر میگردد مگر
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan
تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست
#محمدعلی_بهمنی
@nabestaan