🌸براساس شهودات و تجربه گری های این حقیر ،بر آن شدیم با شمای هم ریشه ی گرانقدر همفکری کنیم. 👈شما یک انسان هستید. انسان بودن، یعنی چه؟ 👈مهارت کامل زندگی، در اختیار گرفتن #کارها نیست، 👈 بلکه یافتن توازنی بین بشر و بودن است. پدر، مادر، همسر، پیر یا جوان بودن، #نقش هایی که بازی می کنید، #وظایفی که به آن ها می پردازید و هر آن چه را انجام می دهید، همه این ها متعلق به بعد انسانی ست که جایگاه خود را دارد و باید احترام آن حفظ شود،⛑ اما به خودی خود برای زندگی یا یک رابطه به راستی معنادار و کامل کافی نیست. 👈انسان بودن به تنهایی و با وجود سخت کوشی ها یا دستاورد هایی که به دست آورده اید، هرگز کافی نیست. 🎯 فراتر از این، #بودن وجود دارد که در سکون یافت می شـود؛ حضور هوشیارانه خود آگاهی؛ همان آگاهی ای که شما هستید. 👈بشـر، #شکل است، در حالی که بودن، #بی شکل است. بشر و بودن از هم جدا نیستند، که در هم تنیده اند. در بعد انسانی، شما بی شک از فرزند خود برتر هستید. شـمـا بـزرگ ترید نیرومند ترید، بیش تر می دانید و بیش تر می توانید انجام دهید. 👈اگر ایـن بعـد تنهـا سطحی است که می شناسید، نسبت به فرزند خود ـ هر چند نا آگاهانه ـ احسـاس #برتری خواهید داشت و موجب می شوید که او ـ هر چند نا آگاهانه ـ احسـاس #حقارت کند. در این حالت، میان شما و فرزندتان هیچ #برابری وجـود نـدارد، 👈زیرا تنها نسبت و وابستگی، شکل موجود است و بی تردید شما دو نفر از نظر شکلی با هم برابر نیستید. شما می توانید فرزند خود را دوست بدارید، اما تنها با #مهر انسانی. به سخن دیگر او را به گونه ای شرطی، مالکانه و ناپیوسته دوست دارید. 👈 شما دو نفر فقط در فراسوی شکل، یعنی در #بودن با هم برابر هستید و تنها زمانی که بعـد #بی شکلی را در خود بیابید، عشقی حقیقی می تواند در این رابطه وجود داشته باشد. آن حضوری که هستید، آن «من هستم» بی زمان، خودش را در دیگری می شناسد و در این مورد آن دیگری، فرزند شماست که احساس دوست داشته شدن می کند و به سخنی، به جا آورده و شناخته می شود. #زنگ_زندگی #آرامش_درون #مشاهده #مدرسه_متعالی 👌به عنوان یک #حلقه_مهربانی و #صدقه جاریه برای عزیزان خود ارسال کنید            🆔https://eitaa.com/nadali213