زندگی در آمریکا وقتـی بـه آمریـکا رفتـم فکـر می‌کـردم کـه وارد بهشـت می‌شـوم. غـرب در اولیـن جلوه‌نمایـی ماننـد بهشـت تلقـی می‌شـد. ایـران زمـان شـاه، کپـی بـدل غـرب بـود. کپـی کار خـراب بـود. وقتـی شـما ترافیـک را در ایـران می‌دیدیـد و بـا غـرب مقایسـه می‌کردیـد، حـس می‌کردیـد کـه واقعـا ترافیـک چیسـت. اتوبـان را می‌بینیـد و بـا آنجـا مقایسـه می‌کنیـد، می‌بینیـد کـه اتوبـان در واقـع چیسـت و ... فقـط خواسـت خـدا ایـن بـود کـه مـن مجـذوب فرهنـگ غرب نشـوم و ایـن لطـف خـدا بـود. در آمریـکا ابتـدا دانشـجوی طـب شـدم. بعـد بـه ادبیـات تغییـر رشـته دادم، بعد هم به سـینما علاقه‌مند شـدم. در سـال سـوم دانشـگاه بـه ایـن موضـوع پـی بـردم کـه انسـان بایـد تابـع یـک چیـز در دنیـا باشـد و آن، کمـال اسـت. حتـی قبـل از آنکـه بـه خـدا فکـر کنـم، بـه کمـال فکـر می‌کـردم. سـعی می‌کـردم آن را در همـه چیـز مشـاهده کنـم. مثلا در رنگ‌هـای طبیعـت، در فرم‌هـا، در آدم‌هـا. بـه همیـن دلیـل شـروع کـردم بـه عکاسـی و نقاشـی. تاریـخ نقاشـی و زندگـی نقاش‌هـای قـرون نـوزده و بیسـت را مطالعـه کـردم کـه بـرای مـن خیلـی جـذاب بـود. بـه شـعر و ادبیـات هـم نزدیـک شـدم. البته در ژرفـای این مقولات نرفتـم، ولـی مجـذوب ایـن بعـد کمـال شـدم کـه البتـه تعریـف ایـن مـوارد، قـدری مشـکل اسـت. بـه هـر تقدیـر به‌طورجـدی ایـن موضـوع را دنبـال کـردم. بعـد هم برای اخذ فوق‌لیسـانس بـه مدرسـه فیلم‌سـازی رفتـم. ایـن مـدت ۳ سـال طـول کشـید. 📝 «حاج نادر طالب زاده» #نادر_طالب_زاده #زندگینامه 🆔 @nadertalebzadeh_official