eitaa logo
خانم شفیعی(نفحات)
133 دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
7.8هزار ویدیو
53 فایل
❤تقدیم به اقاجانمان ❤ 🌸صاحب و مولامان🌸 ⚘⚘برنامه های اخلاقی؛ اجتماعی ؛اعتقادی؛و سبک زندگی و تربیتی واحکام. دعا. وشرح ادعیه معروف. نهج البلاغه و صحیفه سجادیه،مسابقه و جوایز متعدد. کپی با ذکر صلوات آزاد انتقادات و پیشنهادات ارتباط با مدیر @MAAHER
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ احترام همیشه؛ اما اطاعت تا مرز حرام وَ إِن جَاهَدَاكَ عَلىَ أَن تُشْرِكَ بىِ مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا وَ صَاحِبْهُمَا فىِ الدُّنْیَا مَعْرُوفًا (15- لقمان) و اگر پدر و مادر تلاش كردند تو چیزى را شریك من قرار دهى كه از آن آگاهى ندارى، از آنان اطاعت مكن‏ ولی در دنیا رفتار شایسته ای با آنها داشته باش. از این آیه دو دستور مهم درباره رفتار با والدین دیده می شود: 1. اطاعت از پدر و مادر تا جایی رواست که نافرمانی خدا نشود. پس اگر پدر یا مادری انسان را امر به ترک واجب یا انجام معصیتی کردند انسان حق ندارد و نباید به حرف آنها گوش دهد. 2. احترام به پدر و مادر زمان و مکان نمی شناسد. بر همه لازم و واجب است که در همه حال آنها را تکریم کند و احترام بگذارد حتی در آن لحظه ای که آنها او را به ترک واجب یا انجام معصیتی امر کرده اند و سر باز می زند هم نباید کم ترین بی احترامی نسبت به آنها کند. ✅یکی از دلایل عذاب در دنیا وَ لَنُذِیقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنىَ‏ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبرَِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ(21- سجده) و بى‏ تردید آنان را از عذاب نزدیك‏تر [در دنیا] که غیر از عذاب بزرگ‏تر [در قیامت‏] است مى‏ چشانیم، باشد كه [از فسق و فجور دست برداشته و به سوی خدا] برگردند. از این آیه به دست می آید که خداوند بندگان نافرمانش را قبل از وقوع قیامت به سختی و فشاری از قبیل قحطى و مرض و جنگ و خونریزى و امثال آن مبتلا می کند تا شاید به خود آیند و از شرك و لجبازیشان توبه نمایند و به سوى او برگردند. 🖤@nafahat1🖤
✅ اظهار نظر در حکم خدا ممنوع!(36- احزاب) مراد از قضاى خدا، حكم شرعى اوست كه آن را به وسیله یكى از فرستادگان خود برای بندگان بیان مى‏ كند و منظور از قضاى رسول، احکام و دستورات ولایی(حکومتی) اوست و آن عبارت است از اینكه رسول خدا به دلیل ولایتى كه خدا برایش قرار داده، در شأنى از شؤون بندگان، دخل و تصرف كند؛ مانند حکم به اینکه چه کسی فرمانده لشگر باشد. باید توجه داشت که این احکام ولایی رسول خدا صلی الله علیه و آله، جعل حكم شرعى نیست؛ زیرا كه آن مختص به خداى تعالى است و او در این زمینه، تنها بیان کننده حکم خداست ✅53- احزاب در این آیه توصیه هایی برای رفتن به میهمانی وجود دارد که قابل توجه است: 1. بی اجازه و دعوت به خانه کسی نرویم. 2. اگر برای صرف غذایی دعوت شده ایم؛ زودتر نرفته و در آنجا منتظر غذا ننشینیم. 3. پس از صرف غذا سریعتر بلند شده و آنجا را ترک کنیم. 4. پس از جمع شدن سفره از نشستن بیهوده و سرگرم شدن به گفت و گو پرهیز کنیم. 5. این زودتر رفتن ها و دیرتر بلند شدن ها، صاحبخانه را که برای خود کار و برنامه دارد آزار می دهد و طبیعت کار این است که او از اعتراض و بیرون کردن شما شرم دارد؛ اما شما این وظیفه ای را که خدا بیان کرد بدانید و به آن عمل کنید. 🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹 @nafahat1
✅روزی که دست حرف می زند و پا شهادت می دهد الْیَوْمَ نخَْتِمُ عَلىَ أَفْوَاهِهِمْ وَ تُكلَِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَ تَشهَْدُ أَرْجُلُهُم ...(65- یس) امروز بر دهان‏هایشان مُهر سکوت می زنیم و دست‏هایشان با ما سخن مى‏گویند و پاهایشان به اعمالى كه همواره مرتكب مى‏ شدند، گواهى مى ‏دهند. در این آیه،دست و پای مجرمین به آن گناهانی كه با آن انجام داده‏ اند شهادت مى‏ دهند؛ مثلا دستها به آن گناهانى شهادت مى‏ دهد كه صاحب دست به وسیله آن‏ مرتكب شده؛ مانند سیلى‏ هایى كه به ناحق به مردم زده، اموالى كه به ناحق تصرف كرده، نوشته هایی كه به ناحق نوشته و امثال آن و پاها نیز به آن گناهانى شهادت مى‏ دهند كه صاحبشان با آنها انجام داده؛ مانند قدم‏هایى كه به سوى مجلس گناه و برای انجام معصیت، خیانت، ظلم، فتنه‏ انگیزى و امثال آن برداشته است. ازهمین جا روشن مى‏ گردد كه هر عضوى به عمل مخصوص به خود شهادت مى‏ دهد و نام دست و پا در آیه شریفه از باب ذكر نمونه است و گرنه چشم و گوش و زبان و هر عضو دیگر نیز به كارهایى كه به وسیله آنها انجام شده،شهادت مى‏ دهند. ✅زنده و مرده در فرهنگ قرآن لِّیُنذِرَ مَن كاَنَ حَیًّا وَ...(70- یس) قرآن برای آن است تا كسانى را كه زنده ‏اند هشدار دهد و فرمان عذاب بر كافران محقق و ثابت شود. از تقابلی که در این آیه بین «حیّ؛ زنده» و «کافر» وجود دارد معلوم می شود که این عبارت در واقع این بوده است که برای رعایت صنایع ادبی به این شکل درآمده است آن عبارت این بوده: قرآن مومن را چون زنده است از نافرمانی و عذاب الهی هشدار می دهد. ┈┉┅━❀♡❀━┅┉┈ @nafahat1
✅یکی را «بدرقه» ؛ یکی را «هِی» می کنند وَ سِیقَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِلىَ‏ جَهَنَّمَ زُمَرًا ... وَ سِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْاْ رَبهَُّمْ إِلىَ الْجَنَّةِ زُمَرًا ... (73- زمر) «سیق معنای آن حرکت دادن از پشت سر است.از این رو به کسی که حیوانات را از پشت می راند تا حرکت کنند «سائق» گفته می شود. «زُمَر» که نام همین سوره هم هست جمع «زُمرة» است و زمره به معنای جماعت و گروهی از مردم است؛ بنابراین معنای آیات مورد بحث این می شود: که منکر شدند و کفر ورزیدند را به صورت گروه گروه به سمت جهنم می برند و در مقابل کسانی که اهل تقوا و خداترسی بودند را هم دسته دسته ساماندهی کرده و به سوی بهشت حرکت می دهند. نکته قابل توجه این است که برای هر دو دسته از فعل « سِیقَ» استفاده کرده است؛ آیا این بدان معناست که طرز حرکت و انتقال این دو گروه به بهشت و جهنم به یک سبک و سیاق است؟ یا هر یک از این دو طایفه را با سبک و سیاق متناسب با آنها به سمت جایگاه و محل استقرارشان حرکت می دهند؟ بی تردید در روزی که حقیقت ظهور می کند کسانی که عمری به دین خدا احترام گذاشتند؛ احترام خواهند دید و آنان که تا توانستند دین خدا را مسخره کردند و از هیچ بی احترامی نسبت به آن دریغ نورزیدند، جز خفت و خواری چیزی نصیبشان نمی شود پس معنای « سِیقَ» برای کافران و مؤمن متفاوت خواهد بود. « سِیقَ» برای کافران یعنی آنها را همچون حیوان از پشت سر هِی کرده و به جهنم می ریزندو « سِیقَ» برای مومنان یعنی آنها را در کمال عزت و احترام بدرقه کرده و با تشریفات خاصی تا بهشت مشایعت می کنند. ┈┉┅━❀♡❀━┅┉┈ @nafahat1
✅قانون اولیه خدا در پخش روزی (27- شوری) اگر خداوند روزى را براى بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان مى‏ كنند ولى به اندازه‏اى كه مشیت او اقتضاء کند نازل مى‏ كند زیرا او به حال بندگانش آگاه و بیناست. كلمه «قَدَر» به معناى كمیت و حجم هر چیز است. پس این كه مى‏ فرماید:«وَ لكِنْ یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما یَشاءُ» به این معنا است که خداى تعالى هر چیز را به كمیت و حجم و مقداری که مشیتش اقتضاء کند نازل مى‏ كند. معناى آیه شریفه این است: اگر خداى تعالى رزق همه بندگان خود را وسعت بدهد و همه سیر شوند، شروع به ظلم كردن در زمین مى‏ كنند؛ چون طبیعت مال این است كه وقتى زیاد شد طغیان و استكبار مى‏ آورد، همچنان كه در سوره علق فرموده: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغى‏ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى‏؛ این انسان هنگامى كه احساس بى‏ نیازى كند طغیان مى‏ كند» و به همین جهت خداوند متعال رزق را به اندازه نازل مى‏ كند و به هر كس به مقدارى معین روزى مى‏ دهد؛ چون او به حال بندگان خود خبیر و بصیر است و مى‏داند كه هر یك از بندگانش استحقاق چه مقدار از رزق را دارد و چه مقدار از غنا و فقر، مفید به حال اوست؛ همان را به او مى‏ دهد. چرا خدا به کسانی که با داشتن مال بیشتر گناه و ظلمشان هم افزون می شود باز هم مال و ثروت می دهد؟ 🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹 @nafahat1
✅از چنین کسانی دوری کن! فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلىَ‏ عَن ذِكْرِنَا وَ لَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَوةَ الدُّنْیَا(29- نجم) از كسانى كه از یاد ما روى گردانده‏اند و جز زندگى دنیا را نخواسته‏ اند، روى بگردان. با توجه به آیه قبل و بعد از این آیه دستوری که آیه می دهد این است: این مشركین‏ چون از ذكر ما رویگردان شده و تنها همّ و غمشان زندگى دنیا است و بس؛ علم را رها كرده دنبال ظن را گرفته‏ اند و تابع هواى نفس خویش شده اند؛ بنابراین تحلیل، اینها از علوم وحیانی و هدایت بی بهره اند و تنها بهره‏ ایشان از علم؛ منحصر به مسائل مادى دنیوى است، و چون چنین است تو نیز از آنان اعراض كن، براى اینكه ایشان گمراهند. منظور از ذکر در این آیه چیست؟ منظور از «ذكر» در این آیه، یا «قرآن» است كه پیروان حق را به سوى آن هدایت نموده و با ادله قاطع و روشن كه جاى تردید در آنها نیست انسان را به سوى سعادت آخرت كه وراى دنیا است ارشاد مى‏نماید و یا مراد از آن، «یاد خدا» است كه در مقابل غفلت قرار می گیرد و اگر فرموده که از چنین كسى باید اعراض كرد براى لین است که یاد خدا به نحوى كه شایسته ذات متعالیه او باشد؛ یعنى یاد خدا به اسماء و صفاتش، بشر را به سوى حقایقى علمى درباره مبدأ و معاد هدایت مى‏ كند كه هیچ جاى تردید در آن باقى نمى‏ گذارد. 🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹 @nafahat1
(۱۴-۱۳ احقاف)بی‌تردید کسانی که گفتند: پروردگار ما الله است، سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند؛ اینان اهل بهشت‌اند که به پاداش اعمال شایسته‌ای که همواره انجام می‌دادند، در آن جاودانه‌اند. در این فراز قرآن کریم به کسانی که گفتند: «رَبُّنَا اللَّهُ» و بعد «استقامت ورزیدند» سه وعده ویژه داده است: «لَا خَوْفٌ» و «لَا هُمْ یحْزَنُونَ» و نیز «أُوْلَئکَ أَصْحَابُ الجَنَّهِ خَالِدِینَ فِیهَا»منظور از گفتن«رَبُّنَا اللَّهُ» اقرار و شهادت به انحصار ربوبیت در خدای سبحان است و مراد از آن پایداری و استقامت این است که آن‌ها از آنچه به حقانیتش شهادت می‌دهند و باور دارند؛ منحرف نمی‌شوند و رفتاری بر خلاف آن و بر خلاف لوازم آن نمی‌کنند.قرآن برای رسیدن به این درجه از آرامش روحی، دو شرط را مطرح کرده است: ایمان و استقامت بر آن. استقامت بر ایمان به این است که انسان مراقب باشد عملش ادعایش را تکذیب نکند.بر اساس روایات این صبر و استقامت در سه حوزه باید رعایت شود: ♦️تحمل سختی عبادت ♦️استقامت در برابر فشار گناهان ♦️صبر در ناملایمات و مصائب و چون خوف همیشه در جایی پیدا می‌شود که احتمال خطری در پیش باشد و اندوه وقتی به دل می‌آید که خطری واقع شده باشد؛ بنابراین نفی خوف و حزن از این عده به این معناست که ایشان هیچ خطر و عقابی نه در پیش رو دارند که از آن بترسند و نه در پشت سر داشته اند که از آن اندوهناک باشند. 🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 @nafahat1
💠دو تقوایی که قرآن به آن سفارش می‌کند 🌟(18- حشر) این آیه مؤمنین به رعایت دو تقوا سفارش می‌کند: تقوای اول اینکه: خدای سبحان را فراموش نکرده و همواره مراقب اعمال خود باشند که کدام صالح است و کدام معصیت؛ چون سعادت زندگی آخرتشان به این اعمالشان بستگی دارد. و نیز مراقب باشند که جز عمل صالح انجام ندهند و آن را هم فقط برای رضای خدا به جای آورند و همواره این مراقبت را ادامه دهند و از نفس خود حساب بکشند. هر عمل نیکی که در کرده‌های خود یافتند خدا را شکرگزارند و هر عمل زشتی دیدند خود را توبیخ نموده و نفس را مورد مؤاخذه قرار داده و از خدای تعالی طلب مغفرت کنند. تقوای دوم اینکه: در مقام محاسبه و نظر در اعمال، خداترس باشید؛ یعنی چنان نباشد که عمل زشت خود را و یا عمل صالح ولی غیر خالص خود را به خاطر اینکه عمل شما است زیبا و خالص به حساب آورید. 💠قانون روابط بین الملل در قرآن (9-8 ممتحنه) این آیات از مهمترین آیات قرآن در عرصه بین الملل است که تکلیف سطح و نوع تعامل حکومت اسلامی با کشورهای غیر اسلامی را بیان می‌کند. بر اساس این آیات رابطه عادلانه و بر پایه احترام متقابل و رعایت قراردادهایی که بین شما و آنها وجود دارد امری روا و جایز است؛ اما این رابطه حسنه تا زمانی است که آنها نسبت مسلمانان و حکومت اسلامی توطئه نکرده باشند و به صورت علنی و یا پشت پرده؛ تنهایی و یا گروهی در صدد ضربه زدن به مسلمانان و نظام اسلامی نباشند که اگر این گونه شد ارتباط یا آنها قطع و پاسخ قاطع و مناسبی به آنها داده می‌شود. 🌸🎋🌷🎋🌸🎋🌷🎋🌸🎋🌷 @nafahat1
💠کاری که هم ردیف کفر به خداست🔸۲۵ تا ۳۴ حاقه: عده ای را نامه عمل به دست چپ می دهند و آنها را در غل و زنجیر کشیده و به دوزخ می افکند و در مقام بیان علت این عذاب گفته می شود جرم اینها دو چیز بوده: یکی اینکه به خداوند متعال ایمان نیاوردند و دیگر اینکه مردم را برای کمک به نیازمندان و رفع حوائج آنها تشویق و ترغیب نمی کردند. علامه طباطبایی(ره) در شرح « وَ لَا یحَُضُّ..» می نویسد: یعنی در مورد بینوایان سهل انگاری می کردند و رنجی که فقرا می کشیدند اهمیتی برای آنها نداشت. بر اهل تقوا لازم است تا بخشی از اموال خود را برای رفع نیاز نیازمندان اختصاص دهند و این غیر از واجبات مالی مانند خمس و زکات است. در این فراز، کسانی که آن واجب را ترک کرده و نسبت به نیازمندان بی تفاوت باشند را تهدید به عذابی می کند که قطعاً واقع خواهد شد. نکته قابل توجه اینکه قرآن کریم این بی تفاوتی در حق مستمندان را گناهی بزرگ در ردیف کفر به خداوند عظیم بیان می کند که این طرز بیان گویای شدت و عظمت این معصیت است. 💠عذاب فوری برای منکر ولایت(1- معارج) این تقاضا كننده كه هنگام منصوب شدن على به مقام ولایت در غدیر خم، بسیار خشمگین شد و خدمت رسول خدا آمد و گفت: آیا این جریان را از پیش خود به راه انداختی یا از ناحیه خداوند مآمور به اجرای آن بودی؟ پیامبر فرمود: از ناحیه خدا مأمور به انجام آن بودم. او که بیشتر ناراحت شده بود گفت: خداوندا! اگر این خلافت و ولایت حق است و از ناحیه توست؛ سنگى از آسمان بر ما فرود آور! در این هنگام سنگى فرود آمد و بر سر او خورد و او را به هلاکت رساند. 🌹@nafahat1🌹
💠کیفر برابر، ولی پاداش چند برابر جَزَاءً وِفَاقًا (26- نبأ)این مجازاتى است موافق و متناسب اعمال آنها در آیات قرآن کریم مکرر به چشم می خورد که خداوند متعال پاداش کار خیر را بیش از آنچه هست عنایت خواهد کرد.ممکن است از این حقیقت چنین برداشت شود که پس تبهکاران نیز چند برابر عذاب خواهند شد که این آیه و نظایرش جلوی این توهم باطل را گرفته و به صراحت اعلام می کنند که آن جزای چند برابر، تنها مخصوص عمل صالح است و کیفر بدی جز به همان میزان نخواهد بود؛ چرا که ذره ای ظلم به ساحت مقدس خداوند متعال راه ندارد. باید توجه داشت که: 1. این قانون الهی در پاداش و کیفر، اشکالی را متوجه عدالت او نمی کند؛ زیرا وقتی عدالت رعایت نمی شود و ظلم اتفاق می افتد که پاداش کمتر از آنچه باید داده شود و یا فرد، بیش از آنچه که استحقاق دارد عذاب گردد در حالی که طبق این قانون، نه پاداش کمتری داده می شود و نه عذاب بیشتری اعمال می شود. 2. این قانون در مورد اعمالی است که در قیامت حاضر شوند؛ پس اگر عمل صالحی با کفر و گناهان دیگری در همین دنیا نابود شد و از بین رفت و یا اگر گناهی در همین دنیا با توبه و اصلاح و جبران اثری از آن باقی نماند دیگر مشمول این قانون نمی شوند؛ زیرا دیگر چیزی باقی نمانده که تا پاداش یا کیفر داده شود. 💠راهکار دریافت اقامت در بهشت و اسکان در جهنم(37_41 نازعات) 🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹 @nafahat1
4.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📱 استوری ✅ نکات کلیدی جزء پنجم قرآن کریم 📖 نکاتی مهم از جزء پنجم.. مناسب برای چنگ زدن به قران در روز پنجم، برای بکارگیری قرآن در زندگی تا آخر عمر.. 🦋قرآن را به متن زندگی وارد کنیم..👌 🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹 @nafahat1
4.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📱 استوری ✅ نکات کلیدی جزء ششم قرآن کریم 📖 نکاتی مهم از جزء ششم.. مناسب برای چنگ زدن از جزء ششم قران در روز ششم ، برای بکارگیری قرآن در زندگی تا آخر عمر.. 🦋قرآن را به متن زندگی وارد کنیم..👌 🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃🌹 @nafahat1