✨بسم‌الله الرحمن الرحیم✨ اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان خلاصه بشارت ازحجت #جلسه_هشتم 💠آیت الله بهجت قدس سره: به توسل و ارتباط روزانه با امام عصر مداومت داشت.دعای عظم البلا،دعای عهد،دعای سلامتی امام زمان(ع) و زیارت امام عصر را همیشه قرائت میکردند. و در صبح جمعه دعای ندبه و زیارت آل یس میخواند. هر شب بعد از تعقیبات نماز عشا,زمانی را به مناجات با حضرت اختصاص میداد. 🔸انسان در یک دیدگاه دارای دو بعد وجودی است:۱) بعد مادی۲) بعد روحانی که حقیقت ذات ماست. وقتی ما میگیم من ،مقصود از من،آن روحی ست که موجودیت غیر مادی ست. 🔹بعد جسمانی انسان از موجودات مادی تاثیر میگیرد چون خودش مادی است.و این اصلی ست که اثبات شده است. 🔸روح انسان از معانی اثر میگیرد،نه الفاظ مادی،و نه نورهای مادی. چیزی که روی روح اثر دارد یک امریست هم سنخ و هم جنس خود روح. چون در تاثیر پذیری،جنسیت و سنخیت معتبر است. 🔹آهن ربا فقط آهن را میرباید،اما چوب را نمیرباید.چون بین چوب و اهن ربا سنخیتی نیست. 🔸بحث ما پیرامون دعاها و ذکر های ظاهری ست. یکی از راه هایی که میتوانیم از آن استفاده کنیم که به امام عصر نزدیک شویم همین توسل های ظاهری ست که به وسیله ی دعاهایی که خیلی تاکید شدند.مثل دعای ال یس،دعای ندبه. این دعاها دعاهای لمسی و مادی اند و وقتی ما آن را بیان میکنیم جسم مادی ما تحت تاثیر قرار میگیرد. 🔹تمام الفاظی که ما در طول روز بیانش میکنیم جسم را تحت تاثیر قرار میدهیم. 🔸جسم انسان فقط یک وسیله به دست انسان است و انسان قرار است به وسیله جسم به کمال برسد. 🔹جسم ما حقیقت ما نیست که زمان و عمر و هزینه های خودمان را صرف زیبا سازی جسم کنیم. یکی از خطا های وهمی انسان این است که وسیله را حقیقت میپندارد. 🔹مثلا غذا خوردن دو بعد دارد: ۱) التذاذ ۲) حفظ جسم آیا هدف از غذا خوردن لذت است یا بقای جسم است؟ چیزی که مشخص است اینکه ما غذا میخوریم تا جسممان محفوظ باشد.خداوند می‌دانست انسان اگر از چیزی لذت نبرد به سمتش نمی‌رود .فلذا لذت در غذا قرار داد تا ما غذا میخوریم در لذت باشیم تا رغبت به غذا خوردن پیدا کنیم. 🔸خداوند تعالی با آن حکمت بالغه خودش در غذا خوردن لذت قرار داد تا انسان انگیزه برایش ایجاد شود،تلاش کند،فعالیت کند تا حقوقی به دست بیاورد.همه هم میدانیم هدف از این کار کردن اکثرا برای غذا خوردن است. 🔹به حدی این لذت جستن برای ما اهمیت پیدا کرده که خود التذاذ از غذا به عنوان هدف در ذهن ما تعریف شده و آن هدف حقیقی از ذهن ما محو شد که همان حفظ بدن بود. 🔸به همین جهت انسان به غذاهای مرکب خوری روی آورده.از لحاظ طبی ممنوع است اما چون لذت دارد ما آن ها را استفاده میکنیم. ✨این خودش بزرگترین دلیل برای این است که ما از غذا خوردن به دنبال لذت جستن هستیم. 🔹با مرور زمان انسان هدف را گم کرد و فکر کرد هدف از غذا خوردن این است که لذت ببرد و تمام تمرکز روی این است که ما غذا را ملذ کنیم.این یکی از خطا های انسان است 🔸هدف از نکاح تکاثر و تناسل است که نسل انسان ادامه پیدا کند‌. شخصی که ازدواج میکند ،خودش را وارد مشکلات سنگینی میکند تا ازدواج کند.چرا ازدواج میکند؟ برای اینکه نسل ادامه پیدا کند.چون ادامه نسل خیلی مهم است خداوند بالاترین لذت های جسمانی را در این امر قرار داد. 🔹به حدی این لذت برای انسان مهم شده که این لذت را به عنوان هدف پذیرفته و فکر میکند هدف از ازدواج همین لذت است. و به دنبال بچه داری هم نیست ✨در اینجا هدف محو شد و یک وسیله اثبات شد 🔸جسم انسان هم وسیله است برای اینکه روح اش به کمال برسد 🔹حضرت امیرالمومنین علی ع فرمود: از بدن های خودتان برای رشد روحتان انفاق کنید و بخل نورزید.چون انسان خسارت زده میشود 🔸بدنت را خرج کن برای اینکه روح ات ارتقا پیدا کند.روزه بگیر تا طهارت برایت ایجاد شود و روح آن ارتقا پیدا کند 🔹 این دعاهایی که این بزرگان قرائت میکردند و ما هم سعی میکنیم قرائت کنیم همه شان وسیله اند. برای اتصال روحانی انسان به امام عصر. دعای ندبه میخوانیم برای اینکه روح ما تاثیر بپذیرد و متصل به امام عصر شود. 🔸وقتی لفظ را بگوییم و توجهی به لفظ نداشته باشیم،معنا هم ایجاد نمیشود.وقتی معنا ایجاد نشود ارتباط ایجاد نمیشود. 🔹روح انسان از معانی تحت تاثیر قرار میگیرد نه از الفاظ. یافتن معنا و دانستن معنا یک قدم است برای اتصال معنوی به موضوع الفاظی که به گوش ما می‌رسد. 🔸دعاهایی که پیرامون توسل امام عصر وسایلی هستند که ما را متصل میکنند به آن حقیقت نورانی. 🔹این وسیله ها در صورتی می‌توانند برای ما وسیله واقعی شوند که ما معانی شان را بدانیم. 🔸ما وقتی دعای مثلا ال یس میخوانیم و معنی آن رانمیدانیم،اما میدانیم در مورد امام زمان(ع)است و توجه به امام میکنیم اشک هم جاری میشود این اشک از طریق الفاظ و این دعا ایجاد نشد. 🔸چه تفاوتی است بین این دو اتصال:۱)اتصال از طریق بکارگیری الفاظ خاص۲) اتصال از طریق توجه.