📬پیام ها 1📤- ايمان، از #عمل جدا نيست. در كنار ايمان به #غيب، #وظايف و #تكاليف عملى مؤمن بازگو شده است. «يؤمنون ... يقيمون ... ينفقون» 2📤-اساسى‌ترين #اصل در جهان‌بينى الهى آن است كه #هستى، منحصر به محسوسات نيست. «يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ» 3📤- پس از #اصل ايمان، اقامه‌ى نماز و انفاق از مهم‌ترين اعمال است. «يُؤْمِنُونَ ... يُقِيمُونَ ... يُنْفِقُونَ» (در جامعه‌ى الهى كه حركت وسير الى اللّه دارد، اضطراب‌ها و #ناهنجارى‌هاى روحى و روانى و كمبودهاى معنوى، با نماز تقويت و درمان مى‌يابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانى‌هاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مى‌گردد.) 4📤- برگزارى #نماز، بايد #مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «يُقِيمُونَ الصَّلاةَ» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.) 5📤- در #انفاق نيز بايد #ميانه‌رو باشيم. «1» «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» 6📤- از هرچه #خداوند عطا كرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و ...) به ديگران انفاق كنيم. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» «2» امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: از آنچه به آنان تعليم داده‌ايم در جامعه نشر مى‌دهند. 7📤- انفاق بايد از مال #حلال باشد، چون خداوند #رزق‌ «4» هر كس را از #حلال مقدّر «مِمَّا»، (مِن ما) است و يكى از معانى «من» بعض است. يعنى بعضى از آنچه روزى كرده‌ايم- نه همه را- #انفاق مى‌كنند. 2». در اينگونه موارد كلمه «ما» به معناى هر چيز است. «4». «رزق»، به نعمت دائمى كه براى ادامه‌ى حيات طبق احتياج داده مى‌شود، اطلاق مى‌گردد وقيد تداوم و به اندازه‌ى احتياج، آن را از مفاهيمِ احسان، اعطاء، نصيب، انعام و حظّ، جدا مى‌كند. التحقيق فى كلمات‌القرآن، ج 4، ص 114. مى‌كند. «رَزَقْناهُمْ» 8📤- اگر باور كنيم #آنچه داريم از خداست، با انفاق كردن #مغرور نمى‌شويم. #بهتر مى‌توانيم قسمتى از آن را انفاق كنيم. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98