eitaa logo
💚نفس المهموم💚
590 دنبال‌کننده
28.4هزار عکس
7.6هزار ویدیو
25 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💢آیا این درست است که امام حسین (ع) در دوران طفولیت؛ تنها با انگشت و رسول الله سیر می‌شد، و کلا شیر نمیخورد؟ ✅بررسی معمولاً از دو وجه پیگیری می‌شود؛ اول بررسی حدیث و دوم متن و دلالت(معنا و مفهوم) حدیث. در پایان حدیث مفصلی که شیخ کلینی(ره) از امام صادق(ع) نقل کرده است چنین آمده است: «امام حسین(ع) نه از پستان حضرت فاطمه(س) و نه زنان دیگر؛ نخورد، پیامبر(ص) انگشت و را در دهان او می‌گذاشت و او می‌مکید و این برای دو  سه روزش کافی بود». این روایت را ابن قولویه نیز در «کامل الزیارات» آورده است. که سند آن با ابتدای شیخ کلینی، مقداری متفاوت است که در این‌جا هر دو بررسی می‌شود. 📚الکافی، ج 1، ص 465 ✅آن چه در این حدیث مورد استبعاد قرار گرفته است، اصل دادن پیامبر (ص) و سیر شدن امام حسین (ع) از آن است، و طبیعی است وقتی اصل این موضوع؛ مورد قبول قرار نگیرد، استمرار این شیر دهی در متعدد نیز مورد قبول واقع نمی شود، همان طور که اگر و با هر دلیلی، اصل موضوع از دایرۀ محال عقلی و... خارج شود، استمرار این دهی نیز منعی ندارد. امام حسین (ع) حتی یک رضاعی(شیری) هم داشتند که نامش عبدالله بن یقطر بود و مرد صالح و باوفایی بود و امام حسین ع او را به عنوان پیک نزد اعزام کرده بودند که توسط ابن زیاد دستگیر شد و او را از بالای بلندی به زیر افکندند و شهید کردند. طبعا وقتی امام حسین(ع) برادر داشته یعنی از یک خانم شیر خورده است. 📚مرآة العقول، ج 5، ص 365 @nafsalmahmoom
💢 آیا خواندن آنچه روی قبرها نگاشته شده است، باعث می‌شود؟ ✅روایاتی وجود دارد که خواندن نوشته‌های روی را موجب فراموشی و یا کُندذهنی اعلام می‌کنند. این از جهت سندی ضعیف هستند. با فرض پذیرش و قطع نظر از ضعف سندی؛ شاید به نخواندن سنگ‌نبشته‌ها بدان دلیل باشد که انسان نباید در قبرستان‌ها به جای تفکر در مرگ و یا قرائت بر سر قبر آشنایان، با خواندن سنگ‌نبشته‌های قبرهایی که به او مرتبط نیستند، ذهن خود را درگیر کند. این روایات عبارتند از: 1. پیامبر اسلام(ص) فرمود: «ده خصلت فراموشى می‌آورد: خوردن پنیر، نیم‌خورده موش، خوردن تخم گشنیز، حجامت بر پشت سر، راه رفتن میان دو زن، نگاه بر دار زده، انداختن شپش، و خواندن نوشته گورستان». 2. امام موسى بن جعفر(ع) فرمود: «نُه چیز است که می‌آورد: خوردن سیب ترش، خوردن گشنیز، خوردن پنیر، خوردن نیم‌خورده موش، در آبی که جریان ندارد بول نمودن، خواندن نوشته سنگ‌هاى قبر، در میان دو زن راه رفتن، شپش را نکشته دور انداختن و از گودى پس گردن نمودن». گفتنی است؛ با توجه به این روایات؛ فقها به کراهت خواندن نوشته‌های روی فتوا نداده‌اند. 📚بحار الانوار، ج 73، ص 321، 📚الخصال، ج 2، ص 422 – 423، http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢 در یکی از گروههای فردی حدیث با گذاشته که امام صادق(ع) را حلال و جواز انجام آن را داده اند!؟ 👇👇 ✅امام صادق می گوید:کسی که باخودش استمنا می کند، بر او نیست(اشکالی ندارد) 📚کتاب کافی ج۵ص۳۲۵ شکی نیست که و خود ارضایی از جمله گناهانی است که مورد خداوند است. ✅پیامبر گرامی فرمود: « کسی که می کند، است» 📚مستدرک الوسائل ج14 ص355 ✅امام صادق(ع)فرمود: « از جمله كسانى كه خدا با آنها در روز قيامت سخن نمى گويد و نظر رحمت به آنها ندارد و عذاب دردناكى، آنها را فرامى گيرد، كسى است كه مى كند.» 📚وسائل الشیعه ج20 ص353 ✅از امام سوال شد از نظر شدّت ، زنا بزرگتر است يا استمناء؟ كه امام اينگونه پاسخ داد: «اين عمل (استمنا) گناه بزرگى است. بعضى ها مى گويند كه برخى گناهان، از برخى ديگر از سبكترند، درحالى كه همه گناهان نزد خداوند، بزرگ هستند؛ چراكه معصيت هستند و خداوند، ارتكاب گناه از بندگان خود را دوست ندارد.خداوند، ما را از گناهان نهى كرده؛ چراكه معصيت، عملى شيطانى است و فرموده است: (شيطان را عبادت نكنيد؛ به درستى كه شيطان، شماست. پس او را دشمن خود بدانيد، چراكه او پيروان خود را به آتش دعوت مى كند). 📚بحار الانوار ج101 ص30 حال آنچه مورد قرار گرفته است روایت زیر است. ✅در حديثى از امام صادق(ع) از مالش آلت، از سوى خود فرد سؤال شد، امام فرمود: ناكح نفسه لا شىء عليه. « او با خودش كرده چیزی بر او نیست» 📚وسائل الشیعه ج20 ص353 ✅علامه در توضیح روایت می گوید: «چیزی بر او نیست، یعنی حدی بر او نیست چرا که خودارضایی مشخصی ندارد، بلکه صاحب آن تعزیر می شود، بنابراین جمله مذکور با گناه بودن استمناء و صاحب آن منافاتی ندارد» 📚مراه العقول ج20 ص385 http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢 یا حضرت زهرا(س)!؟ اگر حضرت فاطمه(س) توسط قاتلین به شهادت رسیده اند، پس چرا در کتب روایی احادیثی وجود دارد که از تعبیر در وصف ایشان استفاده شده است؟ ✅وفات کلمه ای عام است که هم شامل مرگ طبیعی می شود و هم شامل شهادت می گردد. در همان کتاب بحار الانوار از امام صادق (ع)نقل شده است که فرمود: « سبب فاطمه آن بود که قنفذ غلام عمر با غلاف شمشیر او را مضروب ساخت و به دنبال آن محسن را سقط کرد و گرفتار بیماری شدیدی شد و از دنیا رفت » 📚بحار الانوار ج43 ص170 می بینیم برای حضرت زهرا سلام الله علیها تعبیر به وفات شده است. ✅ از طرف دیگر در مورد شهادت امام حسین(ع) نیز تعبیر شده است. پیامبر گرامی فرمود: « آگاه باشيد كه امتم حسين را مي كشند، پس هر كس پس از او را زيارت كند، خداوند ثواب يك حج از حجهاي مرا براي وي مي نويسد » 📚مناقب ج3 ص272 ✅ اما اهل سنت معتقدند که عُمر به رسیده است اما در مورد او تعبیر به کرده اند: « ويقال كان فتح الري قبل عمر بسنتين » 📚تاریخ طبری ج2 ص536 با توجه به آنچه گفته شد روشن می شود که تعبیر به وفات، تعبیری اعم است که هم شامل شهادت و هم شامل مرگ طبیعی می شود http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢حضرت زهرا(س) مادر تمام امامان است. پس سيد بودن از يك زن شروع شد. پس چطور مي شود كه نمي تواند در صورت سيد بودن اين امر را به فرزندان خود انتقال دهد؟ ✅در اين سؤال دو نكته را بايد اصلاح كرد: يكي اين كه حضرت زهرا(س) مادر يازده امام و همسر امام علي(ع) است. نكته دوم اين كه سيدي از حضرت زهرا(س) نيست، بلكه از هاشم، جد دومّ پيامبر(ص) است. در اين سخن و پاسخ به سؤال مذكور لازم است در دو فراز مطالبي بيان گردد:  1- ريشه سيادت: ريشه سيادت نه اين كه از حضرت زهرا(س) است، بلكه به جهت عظمت پيامبر اسلام(ص) خداوند سيادت و سروري را به ، جد دوم پيامبر و سپس به فرزندانش و ذريه اش كه از طريق پدري به هاشم منتسب مي شوند، عنايت نموده است. پس هر كه از پدري به هاشم منتسب باشد، او سيد است. امام علي(ع) چون فرزند ابوطالب است، و او فرزند عبدالمطلب، و او فرزند هاشم، سيد است و فرزندان او نيز سيدند. خواه مادرشان حضرت زهرا(س) باشد، مانند حسن و حسين، و خواه نباشد، مانند عباس و محمد حنفيه. به خود اين عنوان سيادت يك سري احكام فقهي بار مي شود و فقيهان در مباحث فقهي از آن ياد كرده اند. احكام به كسي بار مي شود كه از طريق پدري منتسب به هاشم باشد. از اين كه شوهر حضرت زهرا(س) علي(ع) كه از بني هاشم و سيد است، فرزندانش نيز سيدند. امّا عنوان پيامبر بودن، چنين نيست كه هر كه سيد باشد اولاد پيامبر است، بلكه برخي از اولاد پيامبرند مانند فرزندان حضرت زهرا و برخي نيستند مانند فرزندان عباس و محمد حنفيه. امام حسن و امام حسين(ع) از طريق مادري فرزند پيامبرند. حال اگر كسي مادرش سيد فاطمي باشد او نيز در زمره اولاد پيامبر(س) قرار مي گيرد، ليكن به فتواي اكثر فقيهان احكام ويژه سيادت و يا برخي از آن، به او بار نمي شود. 📚 آيت الله مكارم شيرازي، استفتائات جديد، ج 1، ص 102 http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
👇 آیا مرد می تواند به تک خوانی زن گوش دهد؟ 👇: آیت الله خامنه ای: گوش دادن به خوانندگی زن که غالباً مشتمل بر مفسده است، جایز نیست. آیت الله مکارم: سرود دسته جمعی بانوان در مکانهای مخصوص به بانوان اشکالی ندارد، مشروط بر این که صدا و آهنگ آن مناسب مجالس لهو و فساد نباشد؛ امّا در جایی که مردان حضور دارند جایز نیست. —--------------- سایت آیات عظام خامنه ای ( استفتائات موسیقی و غنا ) و مکارم شیرازی (‌احکام موسیقی) http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢آیا این که میگویند که حضرت عباس جز در لحظات آخر شهادت امام حسین را به لفظ خطاب نکرده است و تنها به الفاظ مولا و سید خطاب کرده حقیقت دارد!؟ ✅در این شکی نیست که حضرت عباس در لحظات آخر زندگی و در هنگامه شهادت برادرش را چنین مخاطب قرار داد: «نادی باعلی صوته ادرکنی یا » «با صدای بلند فریاد زد برادر مرا دریاب » 📚ابصار العین ص30 ✅اما این که حضرت جز در این لحظات آخر دیگر حسین(ع) را با تعبیر خطاب قرار نداده است قابل قبول نمی باشد و در موارد متعددی این تعبیر از علیه السلام واقع شده است . ✅آنجا که از حسین(ع) اجازه ورود به میدان می خواست، امام را چنین مخاطب قرار داد: «یا هل من رخصه » « ای برادر آیا اجازه به میدان رفتن را می دهی » 📚بحار الانوار ج45 ص41 ✅آنجایی که شمر برای عباس علیه السلام امان نامه فرستاد ، ایشان چنین پاسخ داد: « آیا می خواهی که و سرورمان حسین فاطمه را واگذاریم و در اطاعت ملعونان و فرزندان ملعون ها در آییم » 📚مثیر الاحزان ص55 در روز تاسوعا امام حسین را چنین مخاطب قرار داد: «ای آنان به سوی تو حرکت کرده اند» « یا اخی اتاک القوم » 📚تاریخ طبری ج5 ص416 📚انساب الاشراف ج3 ص391 ✅نتیجه گیری: بنابراین ادعای این که حضرت عباس جز در لحظات آخر زندگی دیگر امام حسین(ع) را با تعبیر برادر مخاطب قرار نداده است قابل نمی باشد. http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢ادعا نکنید، عمل کنید ✅یک نفر به حضرت زهرا(س) گفت: من از شما هستم حضرت فاطمه زهرا در فرمودند: اگر به آنچه که ما اهل بیت دستور داده‌ایم عمل کنی، و از آنچه کرده‌ایم خودداری نمایی، تو از شیعیان ما هستی؛ در غیر این‌صورت نیستی 📚تفسیر الإمام العسکری، ص ۳۲۰ http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
📩 🌷شهید محمد ابراهیم همت: شهـید هــمت در به جـــو ســازی ‌های جریانی مـــــرموز طی عملیات رمضـــان گــفت: هرڪسی ڪه بیشـــتر برای ڪار ڪند بیشتر باید فحش بشنود و شما چون بیشتر برای خـ♡ـدا ڪار ڪردید بیشتر فحـش شنیدید و می‌شـــنوید. 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
🤔 ❔در مورد راهپیمایی روز پرسیده شده مگه پیامبران و امامان با کسانی که اختلاف نظر داشتن در کوچه و خیابان میکردند و مرگ بر دشمنانشان نثار می کردندکه الان مردم را تشویق به حضور در راهپیمایی می کنید آیا این عمل نیست❕❕ 💠💠 👌باید توجه کرد که به کار و عملی گفته می شود که ریشه در شرع و قرآن و سنت نداشته باشد. 🔶ابن حجر می نویسد: «بدعت امر حادثی است که برای آن دلیلی ( اگر چه عام) در شرع نباشد و اگر برای آن در شرع دلیلی باشد نیست» 📚 الباری ج17 ص9 🔶علامه می نویسد: «بدعت در شرع هر امری است که بعد از پیامبر حادث شود و نصی به خصوص برای آن نباشد و داخل در برخی نیز نباشد» 📚 الانوار ج74 ص202 ❕مساله راهپیمایی کردن برای حمایت از و دشمنی کردن با ، ریشه در آیات و روایات متعدد دارد . 🔶دشمنی کردن با ظالمین و عدم سکوت در برابر آنان به قدری است که خداوند می فرماید ؛ 🗯«لا یطوون موطئا یغیظ الکفار... الا کتب لهم به عمل » 🔷 120 «هیچ حرکت دسته جمعی که کفار ( و دشمنان اسلام ) را عصبانی کند صورت نمیگیرد...مگر آن که برای آن پاداش عمل نوشته میشود» 🔷 و در ایه 113 می فرماید: « تکیه بر ظالمان ( وسکوت در برابر آنان ) نکنید که آتش را نیز فرا می گیرد » 🔷حضرت علیه السلام نیز فرمود: «همواره دشمن و یاور مظلومان باشید» 📓 البلاغه نامه 47 ❕از سوی دیگر حمایت از مظلومین و یاری آنان نیز مساله ای است که در روایات متعددی به آن شده است ؛ 🔷امام فرمود: « هر کس که توان یاری برادر مسلمانش را دارد اما این کار را نمی کند ، او را در دنیا و اخرت خوار وذلیل می کند» 📚امالی ،ص486 🔶پیامبر فرمود: « هر کس ببیند انسانی دارد از مسلمانی یاری می طلبد اما مسلمان یاریش نکند چنین کسی نیست» 📚 الانوار ج72 ص21 📚 ج6 ص175 🔷امام علیه السلام فرمود: « کمک کردن ضعیف و مظلوم از برترین صدقات است» 📚 ج5 ص55 🔴بنابراین از این آیات و روایات دو وظیفه مهمی که بر عهده است به دست می آید ؛ 1⃣دشمنی کردن با 2⃣حمایت از 🗯دشمنی کردن با ظالمین و حمایت از مظلومین می تواند مصادیق مختلفی داشته باشد که یکی از مصادیق آن برگزاری راهپیمایی ها و سر دادن در جهت حمایت از مظلومین و دشمنی با ظالمین است و با توجه به معنایی که از بدعت گفته شد ، روشن می شود که این امور ریشه در شریعت دارد و به هیچ عنوان بدعت نمیشود . 🗯بی شک ائمه گرامی ما نیز فراتر از همگان نسبت به این دو مساله توجه می کردند اما عمل کردن به این دو وظیفه در زمان آنان مصداق و لباس دیگری داشته است و در زمان ما مصداق و لباس دیگری دارد و نباید این تغییر سبب شود که اصل این دو وظیفه نادیده گرفته شود .
🤔 ❔مگر خداوند انگشت و جسم دارد که در روایت آمده است که قلوب بنی آدم بین دو خداوند است ❗️❗️ 💠💠 👌روایت مشهوری است که در منابع شیعه و اهل سنت به نقل از پیامبرگرامی و دیگر امامان آمده است که فرمودند؛ «قلب مومن میان دو انگشت از انگشتان خدا قرار دارد ، هر طورى كه او بخواهد در دلها تصرّف مى ‏كند ساعتى چنان بوده و ساعتى ديگر چنين مى‏ باشد و بنده بسا به خير توفيق مى ‏يابد » 📚علل الشرائع ج 2 ص 604 _ صحیح مسلم ج 4 ص 2045 ❕با توجه به این که ثابت است خداوند متعال با براهین محکم عقلی و نقلی از هرگونه اتصاف به ممکنات و جسم بودن مبرا است ؛ 👌روشن می شود که تعبیر موجود در روایت فوق تعبیری مجازی و کنایی بوده است ، چنان که شیخ صدوق در توضیح روایت می نویسد ؛ « مقصود از «اصبعين من اصابع اللَّه» در روایت ، طريقين من طرق اللَّه است و مراد از ، طريق خير و طريق شر مى ‏باشد چه آنكه خداوند متعال را نبايد به اصابع توصيف نمود و اساسا شباهتى به مخلوقاتش ندارد پس بايد در لفظ اصابع تصرف كرد و آن را تأويل برد » 📚علل الشرائع ج 2 ص 604 👌علامه مجلسی در توضیح روایت می نویسد ؛ « قلب مؤمن ميان دو انگشت‏ از انگشتان خداوند مهربان است البته واضح است ذات منزه خداوندى انگشتى كه از گوشت و خون و استخوان تركيب يافته و داراى بندهائى است ندارد ولى چون دادن اشياء، و برگرداندن و تغيير شكل آنها به نيروى دست و انگشتان است تعبير به انگشت‏ شده چون داشتن انگشت‏ در انسان بخودى خود و قطع نظر از كارهائى كه انجام ميدهد ارزشى ندارد و هدف نيست بلكه انگشت‏ وسيله است براى تحريك و تغيير و كارهائى از اين قبيل ، ذات بارى تعالى هم دل را از بحالى و شكلى بشكل ديگر برميگرداند » 📚بحار الانوار ج 67 ص 40 👌سيد نیز حدیث فوق را چنين تفسير مى ‏كند ؛ « كِنايةٌ عَنْ تَيَسُّرِ تَصْرِيفِ الْقُلُوبِ وَ تَقْليِبِها وَ دُخُولِ ذلكَ تَحْتَ قُدْرَتِهِ ؛ كنايه از آسانى چرخش و دل و در تحت قدرت خدا بودن است » 📚تنزیه الانبیاء ص 125 👌در فارسى نيز چنين اصطلاحى را به كار مى‏ بريم. براى مثال مى‏ گوييم: «فلان چيز يا فلان كس در من یا بین انگشتان من است»، كه كنايه از تسلط داشتن بر كسى يا بر انجام دادن كارى است. http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢امام حسین(ع) میفرماید: من کشته اشکم منظوراز کشته بودن چیست؟ ✅امام کشته شده‌ای است که مؤمن یا هر شخص آزاده‌ای این مصیبت را بشنود، محزون و گریان شود و اشک‌هایش جاری گردد. عالمان نیز چنین معنایی را برای این تعبیر آورده‌اند؛ مانند این‌که طریحی می‌گوید: «معنای أنا قتیل العبره این است که این مصیبت وقتی بر کسی ذکر شود، آن شخص حالت حزن و اندوه را به خود می‌گیرد و اشک می‌ریزد».  علامه مجلسی می‌گوید: « ؛ یعنی کشته‌ای که اشک‌ها برای آن جاری می‌شود». البته این معنایی است که از ظاهر متن و به حسب برخی از روایات به دست می‌آید 📚‏ مجمع البحرین، ج 3، ص 393 📚بحار الانوار، ج 98، ص 355 http://eitaa.com/joinchat/1011417092C050e892f98
💢در حضرت زهرا(س) آمده ای کسی که قبل از آفرینش شده ای، چگونه خداوند یک انسان را قبل از خلقت میکند؟ ✅السلام عليك يا ، امتحنك الذي خلقك قبل ان يخلقك و كنت لما امتحنك به صابرة منظور از امتحان قبل از چیست ✅امام باقر(ع)فرمود: هرگاه کنار فاطمه سلام الله علیها قرار گرفتی بگو؛ « ای آزموده ، خدایی که تو را آفرید قبل از تو را آزمود و تو را بر آنچه آزمود یافت ...» 📚التهذیب ج6 ص10 ✅در این که مراد از امتحان قبل از چیست دو احتمال است ؛ 1⃣امتحان در زمان خلقت است؛ طبق روایات متعددی ، خداوند نور اهل بیت را سال ها قبل از آنکه خلقت عالم را صورت دهد خلق کرده بود . ✅پیامبر(ص) فرمود: « من و علی و فاطمه و حسن و حسین در سراپرده الهی بودیم و او را تسبیح می کردیم و فرشتگان با تسبیح کردن ما ، خداوند را فرا گرفتند » 📚 الشیعه ص7 ✅امام باقر (ع) فرمود: « خداوند نور از نور عظمت خود را قبل از آفرینش آدم آفرید که آنان محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین بودند » 📚بحار الانوار ج25 ص4 ✅بنابراین محتمل است که مذکور در مورد حضرت فاطمه سلام الله علیها در همان زمان خلقت قبل از خلقت صورت گرفته باشد. 2⃣احتمال دوم آن است که این امتحان همان امتحان عالم ذر باشد که خداوند انسان ها را قبل از خلقت دنیوی و جسمانی درعالمی که در روایات عالم نامیده شده است امتحان نمود و درجات انسانها در این الهی مشخص شد و در این عالم اول کسانی که ندای توحید را لبیک گفتند و از امتحانهای الهی سربلند بیرون آمدند ، ارواح طیبه معصوم بود. ✅امام علیه(ع) فرمود: « زمانی که خداوند اراده خلقت آدمیان را کرد آنان را از آدم خارج ساخت و از آنان سوال کرد که پرودگار شما کیست ؟ اول کسی که پاسخ داد رسول خدا و امیر مومنان و بودند ...» 📚الکافی ج۱ص۱۳۳ @nafsalmahmoom