#روضه چله #نمازشب وقتی باغبان خسته فهمید یک لشکر از روی گل باغش گذر کرد با اکبر او نیزه کاری کرد مثل کاری که با پهلوی زهرا میخ در کرد "السلام علیک یابن رسوالله و ابن امیرالمؤمنین، و ابن حسین ابن علی و رحمته الله و برکاته" "چشم دلتو باز کن پایین پای قبر ابی عبدالله خودت رو ببین..." "و لعن الله من استخف بحقکم..." "ابراهیم پدره، اومد پسرش اسماعیل رو راضی کنه، گفت: خداوند منو مامور کرده تو رو قربانی کنم... اما کربلا این قضیه عکس اتفاق افتاد، کربلا پسر آمد پدر رو راضی کنه... بابا! آمدم اجازه بدی برم، از صبح هر کی آمده اجازه بگیره ابی عبدالله معطلش کرده، به یکی میگه تو یادگار برادر منی، به یکی میگه تو غلام من بودی آزادی... به یکی میگه تو مهمان منی، به یکی میگه تو تازه دامادی... اما تا علی اکبر گفت میخوام برم، گفت برو بابا... فقط علی جان! من نگویم مرو، ای ماه برو لیک چندی بر من راه برو.. یه چند قدم بر بابای پیرت راه برو... بزار بار آخر قد و بالاتو ببینم... فرمود: علی جان! از مخدرات خداحافظی کن... آمد از بانوان خداحافظی کنه، ریختن دور علی، یکی زره شو مرتب میکنه ، یکی موهاشو مرتب میکنه... دختر حسین آمد جلو علی اکبر! "ارحم غربت اَبینا» بابامون غریبه... علامه شوشتری میگه: خانم سکینه یا اُمِّ کلثوم میگه: یه وقت دیدم بابام سر رو روی چوبه خیمه گذاشته الانه که جون بده...‌ آقا علی اکبر سوار بر مرکب راه افتاد.ابی عبدالله هم بی اختیار دنبالش راه افتاد...* در رفتنه جان از بدن گویند هر نوعی سخن من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود محاسن رو به دست گرفت، یه مقداری گریه کرد، یه مقدار نفرین کرد... صدا زد خدا شبیه ترین جوان خَلقاً و خُلقاً منطقاً به رسول خدا رو دارم میفرستم... تا ابی عبدالله به خودش اومد، دید مقابل لشکر ایستاده، تا این اندازه آمده جلو یه نگاه به عمر سعد کرد "یَابْنَ سَعْد! قَطَعَ اللهُ رَحِمَكَ كَما قَطَعْتَ رَحِمِی" ای پسر سعد خداوند ریشه خویشان تو را قطع کند، چنانکه رشته خویشانم را قطع کردی... علی اکبر جنگ نمایانی کرد، دوباره یه نامرد کمین کرد یه نفر از پشت سر یه عمود به فرق آقا زد، روی گردن اسب افتاد شاید یه طرف گردن اسب سر آویزونه جلو چشم رو گرفته، یه طرف دست جلو چشم دیگه رو گرفته، این حیون راه رو گم کرد دورش کردن یکی شمشیر میزنه، یکی نیزه میزنه... مقتل بگم: "فَقَطَعُوهُ بسُیوفَهُم اِرباً اِربا"بابا! منم رفتم بابا! ابی عبدالله آمد بالا سر علی اکبرش نشست...* میخواستم بغل کنم او را ولی نشد از لای پنچه ها جگرم ریخت بهم #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

مربوط به #روضه بالا☝️

#روضه *این روایت تو امالی صدوق هست.یه روز امام سجاد علیه السلام عبیدالله پسر و آقازاده ابالفضل العباس علیه السلام رو میبینه. تا آقازاده عباس علیه السلام رو دید امام سجاد شروع کرد گریه کردن فرمود : "ما مِنْ يَوْمٍ اَشَدُّ عَلي رَسولِ اللهِ صَلّي اللهِ عَلَيه وَ آلهِ وَ سَلَّمْ مِنْ يَوْمٍ اُحُدٍ قُتِلَ فيهِ عَمُّهُ حَمْزَةٍ بْنِ عَبدالمطلَبٍ اَسَدُ اللهِ وَاَسَدَ رَسولُ الله.."فرمود:هیچ روزی بر پیغمبر سختتر از روز احد نبود. روزی که حمزه سیدالشهدا در احد به شهادت رسید اون روز خیلی بر پیغمبر سخت بود.بعد ادامه دادو بعد از اون هیچ روزی مثل جنگ موته نبود..فرمود: روز جنگ موته که خیلی جعفر برادر امیرالمومنین مظلومانه اونجا به شهادت رسید. فرمود: هیچ روزی مثل اون روز نبود. حضرت همینجوری گریه میکرد آقا زاده ابالفضل العباس رو میدید یه وقت فرمود: "وَ لا یومَ کَیَومِ الحُسَین"اما هیچ روزیم مثل روز جان دادن حسین روز عاشورا نبود.." اِزْدَلَفَ اِلَيه ثلاثونَ اَلفَ رَجُلٍ يزَعمونَ أنَّهم مِن هذِهِ الأُمَّةِ، كُلٌّ يتقرَّبُ الَي اللهِ عزَّوجلَّ بِدَمِه!.." حضرت فرمود: هیچ روزی مثل روز حسین نبود.سی هزار نفر جمع شدن در مقابل ابی عبدالله و اون نامردا آدمایی بودن، ادعا داشتن با اینکار که دارن حسینو میکشن...تقرب پیدا میکنن به خدای عالم"يتقرَّبُ الَي اللهِ عزَّوجلَّ بِدَمِه!.ثُمَّ قَال رَحِمَ الله عَمّیَ العَباس" ادامه داد فرمود: خدا عموی ما عباس رو رحمت کنه.."فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَی وَ فَدَی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَدَاهُ "برا پدرم ابی عبدالله کم نذاشت عموی ما..خوب امتحان پس داد، عموی ما تا جایی که دستش از بدن جدا شد. آقازاده ی اباالفضل رو میدید گریه میکرد..* *امشب شب تاسوعاست جمع شدیم برا قمرالعشیره گریه کنیم مبادا کسی امشب کم بذاره.. *اومد با عمود آهن به سر بزنه یه نگاه کرد گفت: عباس تویی که از صبح تا حالا میگن همه رو معطل کردی همه از تو حساب میبرن؟ یه وقت آقا صدا زد یه موقع اومدی من دست در بدن ندارم ..صدا زد تو دست نداری من دست دارم.. چنان با عمود آهن زد به فرق ابالفضل..نوشتن عباس با صورت به زمین افتاد...* شده طعنهٔ دشمن همین پهلوون حرم رو ببین شدی مثل همون روزی که بابامون علی خورده زمین هنوز حرمله سیر نشده پاشو آخه تا دیر نشده پا شده تا که هنوز مثلا عباس! زنی از ما اسیر نشده چیشد تا مشک پاره شد شکستی تا حرف از گوشواره شد شکستی میرم میگم به زینب روضه اینجاست خدا صبرت بده از بعد عباس میبینی، آهمو افسوسمونو به کی ما بسپریم ناموسمونو *یه‌ جا گفتم مثل بابا زمین خوردی میدونید یاد چی افتادم.. یزید ملعون یه جور میخواست امام سجاد رو راضی کنه حضرت فرمود: مال ازت نمیخوایم فقط هر چیزی از ما به غارت بردن رو بگو برگردونن تو چیزایی که غارت شده دست بافت مادر ما زهراست، بگو برگردونن..دستور داد هر چی به غارت رفته برگردونن... #امام_زمان #تاسوعا https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه *اما وقتی علم رو آوردن دیدن یزید با این خباثتش بلند شد هی میگه الله اکبرمیشینه چند بار پشت هم ..امیر چیشده؟گفت احسنت به این علمدارهمه جای این علم تیر خورده اما علمدار تا لحظه آخر این علمو رها نکرد.. از مادرش زهرا یاد گرفت..یه روز علی میبردن مسجد اینقدر بی بی رها نکرد علی رو اینقدر زدن به بازوی زهرا نوشتن تِکّه پیراهن تو دست بی بی جا موند.. مرحوم آیت الله فاضل میفرمودن: تو کوچه وقتی داشتن زهرای مرضیه رو میزدن «عین تعبیرشه» میفرمود: سر دعوا حلوا تقسیم نمیکنن..یکی با لگد زد، یکی با غلاف زد، یکی با تازیاته زد..اینقدر بی بی رو زدن جلو چشای علی...* دامن کشان رفتی دلم زیرو رو شد چشم حرامی با حرم روبرو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم آب به خیمه نرسید فدای سرت حسین قامتش خمید فدای سرت قطره قطره جمع شو دریا شو بریم دوباره خوش قدو بالا شو بریم به خدا بچه ها از تو راضین تو رو جونِ بچه ها پاشو بریم عباس من! سقای دشت کربلا، دلواپسم کردی یک خیمه گاه چشم انتظارن برنمیگردی غصه نخور عیبی نداره زده رقیه قید آبو خودم جوابشونو میدم نخور تو غصهٔ ربابو «ای وای علمدارم اباالفضل» *ابی عبدالله سرشو به دامن گرفته بود نوشتن آقا هی سرشو از رو زانوی ابی عبدالله رو زمین میکشید آقا دوباره سرشو به دامن میگرفت..دوباره عباس سرشو رو کج میکرد میاورد رو خاک..نوشتن سه بار این کار‌ شد.آقا صدا کرد چه میکنی عباس؟ آی قربون معرفتت برم..صدا زد آقا دارم جون میدم سرم روی زانوی شما باشه..اما ساعتی بعد تو گودال قتلگاه کی میخواد سر شما رو به دامن بگیره...* مردونگی کن پاشو میدونم که بی دستی بی دست هم باشی میگن پشت حسین هستی مردونگی کن پاشو میدونی که بی رحمن دور و بر خیمه دارن از صبح میگردن پاشو نذار هر بی حیایی به اشک ناموسم بخنده پاشو نذار هر کی بیاد و دست رقیه رو ببنده «ای وای علمدارم اباالفضل» *بزرگان فرمودن ارباب مقاتل نوشتن روضه علی اکبر، روضهٔ احتصار حسینه.. اما در خصوص روضه عباس فرمودن: این روضه، روضهٔ انکسار حسینه ..فرمودن:ابی عبدالله اومد سر عباسو به دامن گرفت میفرمود: "إنکَسَرَ ظَهرِي وَ قَلَّت حِيلَتِي"یعنی دیگه کمرم شکست، بیچاره شدم..اما فرمود:"وَ شَمُت بی عَدُوِّی" عباس! دیگه روی دشمن به ما واشده..دشمن داره شماتتم میکنه... هُشام ابن اَصبَغ بن نُباته پسراَصبَغ ابن نُباته که لحظات آخرِ امیرالمومنین اومده بود بالا سر مولا.. میگه دم دروازه کوفه ایستاده بودم دیدم از دور یه سواری داره جلو میاد.. اسب چموشی داره چیزی به گردن اسب بسته..این اسب چموش بالا و پایین میپره چیزیم که به گردن اسب بسته هی میخوره به زمین هی برمیگرده به سینه اسب میخوره..سوار اومد جلو دیدم حرمله است.گفتم حرمله این چیه به سینهٔ اسب بستی؟ گفت: سر بریدهٔ اباالفضل العباسه..گفت هر کار کردیم رو نی بند نشد... هر جا که هستی بگو یا حسین...* #محرم #شب_تاسوعا https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب موج نزن آب فرات، تو خیمه موج عطشه تشنگی بیداد میکنه، حرم تو اوج عطشه رسیده علمدار نیومدم آب بخورم، بذار بسوزه جگرم من به سکینه قول دادم، آب به خیمه ببرم رسیده علمدار رسیده تا موجای تو آهم فقط بمون تا خیمه همراهم دل نگرونه طفل شش ماهم *امشب شب دوتا باب الحوائجه...یکی بی دسته یکیم دستاش خیلی کوچیکه..اونایی که نتونستن شب هفتم خوب گریه کنین...* میدونی آبروی سقایی میبرمت به خیمه تنهایی به انتظارتن چه لب‌هایی *وارد شریعه شد.یه عمری خودشو آماده کرده بود بره میدان بجنگه مشق رزم کرده بود.اومد مقابل آقا " اَنَّ العبّاس لَمّا رَآی وَحدَتَه"وقتی دید برادر دیگه تنها شده دیگه کسی براش نمانده آمد مقابل مولا صدا زد :"هل مِن رُخصَة؟! "به من اجازه میدان میدی؟ امام حسین حرفی نزد اما یه کاری انجام داد...مجلسی نوشته:"فَبَکی الحسین، بکائاً شدیدا..."شروع کرد های های گریه کردن. آقا یه نگاهی به برادر انداخت."یا اخی انت صاحبُ لوائی"تو علمدار منی..."و اذا مضَیتَ تَفَرَّقَ عسکری"اگه تو بری لشکرم از هم می پاشه. کسی براش نمونده بوداما عباسش یه تنه امید خیمه هاش بود. سرشو پایین انداخت. فرمود:"قَدْ ضَاقَ صَدْرِي"سینه ام تنگی میکنه"وَ سَئِمتُ مِنَ الحیاة"دیگه از این زندگی خسته ام."وَ أُرِيدُ أَنْ أَطْلُبَ ثَأْرِي مِنْ هَؤُلَاءِ الْمُنَافِقِينَ"میخوام برم از اینا انتقام بگیرم. "فَقَالَ الْحُسَيْنُ فَاطْلُبْ لِهَؤُلَاءِ الْأَطْفَالِ قَلِيلًا مِنَ الْمَاءِ..." شما میدون نرو، شما برو برای بچه ها آب بیار چشم!...هرچی تو بگی هرچی تو بخوای... قبل از اینکه آب بیاره اجازه خواست.رفت مقابل لشکر ایستاد."وَ وعَظَهُم وحَذّشرَهُم فَلَم يَنفَعَهم..."موعظه اشون کرد،از عذاب خدا برحذر داشت...اما فایده ای نداشت...(اونقدر شکم هاشون از حرام پر شده بود...)"فَرَجَعَ إلى أخيه"برگشت پیش برادر اینجا که اومد با آقا وداع کنه، مرحوم مجلسی نوشته:"فَسَمِعَ الأطفال يُنادون العطش العطش!"صدای بچه ها رو شنید که صدا میزدند..آب آب...عمو تشنگی ما رو کشت...امشب حرم آل علی آب ندارد... "فَرَكِبَ فَرسَه و أخذ رُمحَه و القِربَة "سوار اسب شد، مشک رو برداشت...فقط یه نیزه برداشت."وَ قَصَدَ نَحوَ الفُرات فأحاط بِه أربعة آلافٍ ممن كانوا موكلين بالفُرات"چهارهزار نفر احاطه ش کردند."وَ رَمَوهُ بِالنِّبال"بهش تیر میزدند. همه رو کنار زد.جنگ نمایانی کرد..."غیرمبال لذلک الجم"بدون توجه به این دشمنان خدا وارد شریعه شد..."فلما أراد أن يشرب غرفة من الماء "آب رو بالا آورد.."ذَكَرَ عَطَشَ الحُسَين یادش افتاد آقاش تشنه است."فرمى الماء..."آب رو روی آب ریخت .مشک رو پر کرد...روی دوش انداخت...* میدونی آبروی سقایی میبرمت به خیمه تنهایی به انتظارتن چه لب‌هایی «سقای دشت کربلا عباس...» امید هیچ دلاوری، الهی نا امید نشه الهی هیچ پهلوونی، تو غریبی شهید نشه الهی، الهی... وقتی که مشکشو زدن خیلی دلش شکست عمو... *راوی میگه وقتی دست راست و چپش رو زدن، با هزار زحمت، مشک رو به دندان گرفت هنوز امید داره. عباس! چیزی نشده،دست نداری...آب که داری..."فَجائَه سَهمٌ "یه تیری آمد"فَأصاب القِربَة ..."تیر به مشک خورد"وَ أُريق ماؤها..."آب روی زمین ریخت. زمان از حرکت ایستاد نفس ها در سینه حبس شد."فَوَقَفَ العباس مُتَحَیِّراً"همینطور ایستاد...* (دست ها رو بلند کنید به سمت خدا... یا دلیل المتحیرین به حق این دست های بریده...الهی العفو‌‌‌...) وقتی که مشکشو زدن خیلی دلش شکست عمو... دیگه نمیخواس ببینه فقط چشاشو بست عمو... علمدار...علمدار... *یه جمله میگم حتما یاد قتلگاه امام حسین می افتید.محبت یکرنگی میاره... "ثم جاءه سهم آخر"یه تیر دیگه آمد... "فأصابَ صَدرُه"تیر به سینه مبارکش خورد."فانقَلَبَ عن فَرَسِه"بدون دست،تیر به سینه، عمود آهن به سر، تیر به چشم از بالای بلندی با صورت به زمین افتاد...* حتی اگه جدا بشه دستم هنوز علمدار حسین هستم شکستمو، عهدمو نشکستم صدای أَینَ عمی العباس پیچیده توی خیمه ها غوغاس همه دیدن امام حسین تنهاس *دیگه تنها شدی، دیگه کسی رو نداری" وَ بَقی الحُسین فرداً وَحیدا"وقتی آقا خودش رو رسوند کنار علقمه...اول از دور که علمدار رو دید...خوارزمی در مقتل الحسین روایت کرده. "لمّا رَآهُ الحسین مَصروعاً علی شطِّ الفرات..."وقتی دید برادر لب تشنه کنار نهر علقمه افتاده."فَبَکی"همین جور که می آمد شروع کرد های های گریه کردن...عباس بلند شو...اینا دقایقی قبل کنار علی اکبر گریه های من رو دیدن و خندیدن...چهارهزار نفر دیدن و گفتن: حسین رو نگاه....* دستت رو بلند کن به نیابت از بچه های امام حسین بگو...همه اش به خودت یاد آوری کن این مجلس صاحب عزا داره... از طرف بچه ها و ذریه اش بگو: *

مربوط به متن #روضه بالا ☝️

#روضه چله #نمازشب *امام رضا علیه السلام فرمود: چشم‌های ما از بس در عزای جد غریبمون گریه کردیم این پلکا زخم شده. گریه برا امام‌حسین فقط برا عاشورا نیست در طول ساله. چون امام زمان ما صبح و شب گریه می کنه فرمود:اگر اشکم تمام بشه خون گریه می‌کنم. دیگه اباعبدالله همه یاراشو از دست داد حتی به شیرخوارشم رحم نکردن. صدای استغاثه حضرت بلند شد"هَل مِن ناصر یَنصُرُنی؟ هَلْ مِنْ ذابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله؟" خدای عالم لبیک گفت، انبیاء لبیک گفتن، اولیاء لبیک‌گفتن، حتی ابدان شهدای کربلا به لرزه افتاد.شب عاشورا بعضیاشون گفته بودن حسین‌جان ما حاضریم هزار بار برات جون بدیم.. ابی عبدالله به نیزه غریبی تکیه داد شروع کرد به یارانشو خوندن. یا مسلم بن عقیل، یا هانی ابن عروه،یا مسلم ابن عوسجه، یا حبیب ابن مظاهر، چتون شده؟ حسین داره صداتون می‌زنه جواب منو نمی‌دید. بسه دیگه از خواب بیدار شید بلند شید بیاید می‌خوان دست زینبو ببندن.می‌خوان ناموسمو به اسارت ببرن.. چند تا وداع داره ابی عبدالله.. تا صداش بلند شد یا سکینه! یا فاطمه! یا زینب! یا ام کلثوم! من هم دیگه رفتنی شدم. زن‌ها دور ابی عبدالله رو گرفتن دارن ناله می‌زنن گریه می کنن. مَثَلِ امام مَثَلِ کعبه است همه باید بیان دوره کعبه. این زن‌ها هم دور این کعبه مقصود دارن می‌گردن. به ما رحم کن، به غریبی ما رحم کن، اما این کعبه یه صحنه‌ای دید خود این کعبه اومد سمت زن ها دید یه گوشه ی خیمه سکینه زانو بغل کرده همه اومدن اما سکینه نیومده..ابی عبدالله رفت سمت سکینه یه دستی رو سرش کشید. سکینه آرام آرام چشماشو آورد بالا با یه حزنی پرسید "یا اَبِه اِسْتَسْلَمُتَ لِلْمَوْت؟"بابا تسلیم مرگ شدی تمومه؟ ابی عبدالله متصل اشک‌هاش جاری بود.یه وقت یه جمله گفت زن ها جیغ میزدند با این یه جمله ی سکینه..آرام صدا زد: "يا أبه ردّنا إلى حرم جدّنا" ما رو برگردون ببر مدینه.. آقا صدا زد.. "لا تُحْرِقِی قَلْبِی" آتیشم نزن. راوی میگه نگاه می‌کردیم ابی عبدالله از خیمه اومد بیرون یه دختر چند ساله پای حسینو گرفته. همراه بابا راه میاد داره التماس می‌کنه.. میگه بابا من تشنمه این حال حسین و بیچاره کرد برای پدر سخته دختر تو شرایط این چنینی باشه اما پدر نتونه براش کاری کنه.. حسین آرومش می‌کرد ان شاءالله سیراب میشی بابا..یه وداع دیگه ابی عبدالله برای وقتی که تو خیمه ی امام سجاد اومد.امام سجاد تا متوجه حضور ابی عبدالله شد صدا زد.. عمه جان زینب!کمکم کن من به شما تکیه بدم..به زحمت تکیه داد به عمه ی سادات زینب. توان نداشت صدا زد.. پدر جان! أینَ حبیب؟آقا فرمود: قُتِل..أینَ أخی علیٌ اکبر؟ علی اکبرم آقا فرمود: قتل..أین عمی العباس؟ بابا عمو کجاست؟ ابی عبدالله فرمود:همینقدر بگم غیر من و تو دیگه مردی نمونده..ودایع امامت رو‌منتقل کرد اینجا امام سجاد صدا زد.عمه! شمشیرمو بیار چه می‌کنی؟ حجت خدا غریب مونده دارم میرم جانمو براش بدم. ابی عبدالله فرمود: خواهر نگهش دار، زمین از حجت خدا خالی نمونه.. اینم یه وداع، یه وداع دیگه ام ابی عبدالله داشت. اومد تو خیمه زن ها دید این خانما یکی نیزه شکسته به دستشون یکی شمشیر به دستشه .. چادر به کمر بستن یه جوری صورتشونو پوشوندن فقط چشم‌ها معلوم باشه.‌ابی عبدالله فرمودن: زینب جان چی شد اینجوری شد؟ گفت: آقا سرباز نداشتی برات یار آوردم. اینا میخوان بگن آقا مگه ما مرده یم.* یه وداع ویژه ایم داشت با خواهرش زینب ..صدا زد داداش ! جد ما از ما بهتر بود رفت.مادر ما زهرا رو‌کشتن ..بابامون علی رو از ما گرفتن. بردارم امام‌حسن به شهادت رسید اما امید من تو بودی ..تو بری من به کی دل خوش کنم..همه رو آرام‌کردی زینبو‌ آرام کن..میدونی چرا ؟چون حضرت فرموده بود اون لباس قدیمی و لباس کهنه رو برای من بیار..مادرش زهرای مرضیه اون شب که لباس رو به زینب داد..فرموده بود دخترم هر زمان حسین این لباس رو ازت خواست بدون چند ساعت بیشتر مهمونت نیست. لذا صدا زد داداش همه رو آروم‌کردی من و آروم نکردی..منم آروم‌ کن داداش...ابی عبدالله اشاره ای به قلب زینب کبری کرد،زینب کبری آرام شد.. ابی عبدالله رفت جنگ‌نمایانی کرد همین قدر بگم‌ که از بعد عاشورا ضرب المثل عرب عوض شد..تا روز عاشورا همه از شجاعت علی می گفتن..اما ابی عبدالله روز عاشورا کاری کرد مردم اگه میخواستن از شجاعت بگن ضرب المثلشون‌حسین ابن علی بود ..نقل مقتل اینه:جوری ابی عبدالله جنگید این خللی که تو این سی هزار نفر ایجاد شده جلوه‌ کرد... زخم ها دونه دونه زیاد شد اولین زخم‌ماری ابی عبداللهاین بود..ابی عبدالله رو‌مرکب بود یکم ایستاد استراحت کنه..از شدت جنگ ضعیف شده بود..ضعف پیدا کرده بود.

#روضه چله #نمازشب باز چشمش به که افتاد رباب غش کرده باز هم آمده این حرمله وا مانده ساربان داد نزن ما کس و کاری داریم ساربان راه نرو همسفر ما مانده برسانید خبر را به علمدار حرم چادر زینبِ تو زیر لگدها مانده *دور تا دور خیمه ها رو خندق کنده بودن راه ورود به سمت خیمه ها محدود بود این نامردا با اسباشون سمت خیمه ها می اومدن وقتی خیمه ها رو سوزوندن بچه هام باید از همین راه فرار میکردن..به خدا بعضی از این بچه ها زیر پای این اسبا جون دادن.. همه فرار کرده بودن تو این بیابون عمر سعد دستور داد همه این بچه هایی که فرار کردن یه جا جمع کنید مقتا نوشته بیست وسه تا بچه رو جمع کردن یکی صدا زد عمر سعد اگه میخوای این بچه ها رو سالم به شام برسونی الان دارن از تشنگی هلاک میشن یه کم بهشون آب برسون.. یه مشک آبو انداخت وسط بچه ها آب ریختن تو ظرف دادن به اولی نگاه کرد و نخورد..داد به بغل دستیش اونم نخورد اونم داد به بغل دستیش نخورد سر آخر ظرف آب رسید به رقیه.. دیدن آبو گرفت رفت سمت گودال قتلگاه..گفتن کجا داری میری؟ گفت یه مقدار به حلقوم بابام آب برسونم..مگه من تشنگی بابامو فراموش میکنم..اون موقعی که صورت من رو بوسید صورتم سوخت..بچه ها رو جمع کردن بی بی شمرد دید دو تا ازین بچه ها کمن ..صدا زد ام کلثوم بیا بچه ها رو بگردیم پیدا کنیم آروم آروم دور خیمه ها رو شروع کردن گشتن بچه ها نبودن..گفتن بریم سمت گودالو بگردیم..اومدن سمت گودال اما هنوز یه عده دنبال غارت بودن هنوز یه عده از غارت سیر نشده بودن.. شیخ محمد قائمی (ره)میگفت :یه وقت بی بی رو کرد به این نانجیبایی که دنبال غارت بودن فرمودن این دور و بر بچه ندیدین؟ خیلی حرفه ها ..دختر علی بیاد رو بزنه به این نامردا سراغ این دو سه تا بچه گمشده رو بگیره.. اونقدر گشتن دیدن زیر یه بوته ی خار این دو تا همدیگه رو بغل کردن گویا دارن گریه میکنن.. آخه زیر صورتشون خیس اشک شده بود زمین گل شده بود از ترس ..تا اومدن این بچه ها رو بگیرن دیدن یه سیاهی داره از دور جلو میاد.. بی بی با گریه گفت: نیا دیگه بسه..اینقدر این بچه ها امروز کتک خوردن دیگه بسه دیگه نزن.. اما تعجب کرد دید داره صدا گریه میاد تو تو این دشت کدوم مرده داره با ما گریه میکنه دلش برا ما میسوزه..دید صدا آشناست..با گریه میگه زینب من بابات علیم اونم که پشت سرمه مادرت زهراست #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب آه از همان زمان که دختر ز روی تل گفت ما را ببین پدر جان معجر به سر نداریم *ابی عبدالله وارد خيمه امام سجاد شد، روی یه فرش پوستی آقا امام سجاد بیمار و تب دار افتاده ، عقیلة العرب داره پرستاری میکنه، آقا خواست بلند شه اینقده بی حال بود نتونست... به عمه جانشون فرمودن: عمه جان کمک کنیدمن یه مقدار بلند شم من و به خودتون تکیه بدید..عمه سادات کمک کردن زیر بغل های آقا رو بلند کردن نیم خیز به خودشون تکیه دادن یه نگاه به بابا کرد...بابا چه خبر؟ سوال هایی کرد، صدا زد: بابا از عموم عباس چه خبر؟ بی‌بی زینب یه نگاه به ابی عبدالله سر پایین انداخت، چی میخواد آقا بگه؟ ابی عبدالله اشکاشون سرازیر شد فرمودند: پسرم! عموت عباس رو کشتن کنار فرات، دستاشو از بدنش جدا کردن..اونقده حضرت گریه کرد بی حال شد..به حال آومد، باز هم اشک ریخت..صدا زد بابا از برادرم علی اکبر چه خبر؟ از زهیر چه خبر؟ از حبیب چه خبر؟ از مسلم عوسجه چه خبر؟ تیر خلاصی رو ابی عبدالله زد راحتش کرد"يا بُنَىَّ إِعْلَمْ أَنَّهُ لَيْسَ في الْخِيامِ رَجُلٌ إِلاّ أَنَا وَ أَنْتَ" بابا راحتت کنم غیر از من و تو تو خيمه ها هیچ مردی باقی نمونده، همه رو شهید کردن...* دریا به دیده ی تر من گریه می کند آتش ز سوز حنجر من گریه می کند سنگی که می زنن به فرقم ز روی بام بر زخم تازه ی سر من گریه می کند از حلقه های سلسله خون می چکد چو اشک زنجیر هم به پیکر من گریه می کند ریزد سرشک دیده ی اکبر به روی نی اینجا به من، برادر من گریه می کند سهل ساعدیه، میگه: آقا امام سجاد رو شناختم توی شام، رفتم جلو سلام کردم، آقا جان! من سهل ساعدی ام از صحابی جد شما، بگید ببینم چی شده چه خبره؟ چه به روزتون آوردن؟حضرت یه نگاه کرد فرمود: سهل ساعدی اونقدر برات بگم از کربلا تا کوفه از کوفه تا شام تو اولین نفری هستی که به من سلام کرده...هر جا رسیدیم سنگمون زدن و دشنام دادن...عرض کرد: آقا جان! اگر کاری داری بگید انجام بدم؟امام سجاد فرمودن: پارچه همراهته؟ بله آقا پیدا میکنم، فرمودن: یه پارچه بیار این زنجیری که پشت گردنمه زیر آفتاب داغ شده گردنم رو سوزونده پارچه رو زیر زنجیر بذار...آقا دیگه چیکار کنم؟ پول داری؟ بله آقا.. فرمودن: برو پول بده به این نیزه دارا بگو سرهای بریده رو ببرن دور کنن، حواس مردم به این سرا پرت بشه اینقدر به ناموس ما نگاه نکنن... حضرت هفت تا علت فرمود برای اینکه شام از همه جا بیشتر سخت گذشته...یکیش اینه...فرمود: وقتی کاروان یه جایی می ایستاد نیزه دارایی که سر بریده تو دستشون بود با همون نیزه شروع میکردن رقصیدن پایکوبی کردن... سرها گاهی از رو نی روی زمین می افتاد.. امام سجاد همون آقایی که کنار بدن باباش ابی عبدالله روز یازدهم اونقده گریه کرد، بی بی زینب گفت: شما که خودتو از بین بردی...فرمود: عمه جان! اینا بدن کشته های خودشون رو جمع کردن اما بدن بابای من زیر آفتابِ... بابا! آنقدر چکمه به پهلوت زدن نامردا تیر و نیزه به بازوت زدن نامردا یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

مربوط متن #روضه بالا ☝️

#روضه چله #نمازشب نرفت از تن، نشانِ سلسله... نه! نرفت از گوش، صوتِ هلهله... نه! نرفت از خاطر من، حرمله... نه! از آن ملعون غمی دشوار دیدم به روی سینه ی بابا دویدند تنش را سمت گودالی کشیدند سرش را با چه زجری می بریدند خودم دیدم اگر ناچار دیدم * گفت برم آقامو خوشحال کنم. از کوفه با شتاب خودشو رسوند مدینه. گفتم برم پهلو آقا اگر اینو بگم حضرت لباس عزا رو از تن بیرون میکنه. آقاجان! چشمت روشن! مختار قیام کرده. قتله باباتو، همه رو به سزای اعمال شون رسونده. یک به یک گفتم. شمر رو گفتم، همه رو گفتم. دیدم آقا شروع کرد گریه کردن. گفتم آقا! خوشحال نشدی؟ گفت: خدا رحمت کنه مختارو. من یه سوال دارم ازت، به من بگو آیا حرمله رو هم گرفته؟ گفتم آقا این همه رو گفتم. چطور این نانجیب؟فرمود: نمیدونی چه دلی از ما سوزوند. آخه مگه شیرخواره چقد آب میخوره؟نذاشتن حرف بابام تموم شه! این نانجیب جیگر بابامو آتیش زد.... ای حسین...* یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب گرد و خاکی بلند شد فهمید آخرش شمر با سنان آمد غم ناموس دارد او یعنی عمه‌اش هم نفس زنان آمد عمه فریاد می‌زند که نزن چکمه بردار، احترامش کن چقدر طول میدهی نامرد زیر و رویش نکن تمامش کن *خواهر که رسید توی گودال، چشماش رو بست، گفت: دوباره یادِ روزِ دوشنبه افتادم، روزی که توی مدینه به مادرم جسارت کردن...چه جوری مگه کارِ حسین رو تموم کردن؟ زیارت ناحیه مقدسه اینجوری میگه:...* دارن زنده زنده ترا دفن میکنند برجسم نیمه جان تو رحمی نمی کنند *اومد خدمت امام صادق، آقاجان چرا اینقدر برا مصیبت جدتون گریه می کنید؟ شما خانواده ی شهادت هستید... آقا فرمودن: همه ی گریه ما برا اون ساعتی بود که حسین هنوز داشت با خواهرش حرف میزد" یَا أُختَاه! إِرجِعِی إِلَی الفُسطَاط" خواهرم برگرد به خیمه ها...نانجیب تا دید زینب داره میاد بدن رو برگردوند، سر رو از قفا جدا کرد... ناله بزن بگو: یا حسین... یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نماز_شب آه از همان زمان که دختر ز روی تل گفت ما را ببین پدر جان معجر به سر نداریم *ابی عبدالله وارد خيمه امام سجاد شد، روی یه فرش پوستی آقا امام سجاد بیمار و تب دار افتاده ، عقیلة العرب داره پرستاری میکنه، آقا خواست بلند شه اینقده بی حال بود نتونست... به عمه جانشون فرمودن: عمه جان کمک کنیدمن یه مقدار بلند شم من و به خودتون تکیه بدید..عمه سادات کمک کردن زیر بغل های آقا رو بلند کردن نیم خیز به خودشون تکیه دادن یه نگاه به بابا کرد...بابا چه خبر؟ سوال هایی کرد، صدا زد: بابا از عموم عباس چه خبر؟ بی‌بی زینب یه نگاه به ابی عبدالله سر پایین انداخت، چی میخواد آقا بگه؟ ابی عبدالله اشکاشون سرازیر شد فرمودند: پسرم! عموت عباس رو کشتن کنار فرات، دستاشو از بدنش جدا کردن..اونقده حضرت گریه کرد بی حال شد..به حال آومد، باز هم اشک ریخت..صدا زد بابا از برادرم علی اکبر چه خبر؟ از زهیر چه خبر؟ از حبیب چه خبر؟ از مسلم عوسجه چه خبر؟ تیر خلاصی رو ابی عبدالله زد راحتش کرد"يا بُنَىَّ إِعْلَمْ أَنَّهُ لَيْسَ في الْخِيامِ رَجُلٌ إِلاّ أَنَا وَ أَنْتَ" بابا راحتت کنم غیر از من و تو تو خيمه ها هیچ مردی باقی نمونده، همه رو شهید کردن...* یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب بعد از عبورِ چکمه ی شمر از تنت حسین صحبت ز نعل های سواره نظام شد *يه كاري با بدنِ حسينش كردن، رسيد توي گودال قتلگاه، زينب از مدينه تا كربلا اين همه بلا ديده بود، مادر از دست داد، همه مراقب زينب بودن، باباش اميرالمومنين كه شمشير خورد به فرقش، زير بغل هاش رو گرفته بودن، تا رسيدن جلو در خانه، فرمود: حسنم! حسينم! من رو رها كنيد، ميخوام زينب من رو روي پاي خودم ببينه، دخترم من رو توي اين حال نبينه، باز هم مراعات زينب رو كردن، توي تشييع جنازه ي امام مجتبي نبردنش، عرب رسم نداشت زنها ببرن تشييع جنازه، زينب نبود ببينه جنازه ي برادرش تير باران شد، اما هر چي مدينه نديد، هر چي تو كوفه نديد، روز عاشورا اومد بالاي تَلِ زينبيه، اين نيزه ها رو كنار زد، اين شمشيرها رو كنار زد، چه كردن با اين بدن؟ با تعجب صدا زد: آيا تو حسينِ مني؟ يه كاري كرد هيچكي نكرده بود، يه كاري كرد هم دوست هم دشمن گريه كردن "فَاَبکت کلِّ عَدُوٍ و صَدِیق" بدنِ حسين رو جمع كرد، "فَنکَبَّت علیه" خودش رو انداخت رو بدن حسين، لبهاش رو گذاشت روي رگها، اي حسين!... خدايا! به زينبِ كبري، به سخت ترين شبِ عُمرش، فرج امام زمان برسان، قلب نازنينش از ما و مجلس ما راضي كن، ياصاحب الزمان! ببخش برا جدتون كم گذاشتيم، ببخش نمرديم تو روضه، اي كاش حسين جان! تو روضه هات مي مرديم، تو روضه ي عاشورات مي مرديم، امشب آخرِ شب آب آزاد شد، زينب همه رو جمع كرد زيرِ خيمه ي نيم سوخته، ديد خيلي ها نيستن، دخترا نيستن، خواهرا نيستن، به زحمت هر كدوم رو پيدا كرد، بعضي ها جون داد بودن، بعضي ها زخمي بودن، همه رو كه جمع كرد، از سكينه پرسيد رباب كجاست؟ گفت: عمه جان! رباب نشسته كنارِ آبِ فرات، داره با آب حرف ميزنه، بي بي زينب اومد كنارش نشست، گفت: رباب! تو بايد كمك من باشي، تو بايد همراه من باشي، ميبيني بچه ها زخمي شدن، مي بيني بچه ها تشنه هستند، گرسنه اند، صدا زد: زينب جان! دست رو دلم نذار، آب آزاد شده اما علي اصغرم نيست، كاش الان بغلش مي كردم... اي خدا به شيرخواره ي اباعبدالله، به اون خوني كه پاشيده شد به آسمان و يه قطره اش هم برنگشت، فرج امام زمانِ مارو برسان... یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب غریب گیر آوردنت تشنه سر بریدنت با اسبا رفتن روی تنت با نیزه زد تو دهنت ای کوفیان خیره سر چند نفر به یک نفر *زینب اومد رو تل زینبیه، تا نگاه کرد "وَ الشِّمْرُ جَالِسٌ عَلَى صَدْرِكَ" شمر روی سینه ی حسین نشسته، صدا زد" وامـحمـداه صلّى عـلیك مـلیك السّمـاء هذا حسین مـرمـل بالدمـاء مـقـطع الاعضاء..." یا رسول الله! دشت پر از حسینه... گفت: حسین من!...* تورا به خاطر دِرهم چه درهمت کردند چنانکه شرح تن تو به آخرت افتاد ولی به جان خودت خواهرت مقصر نیست درآن شلوغی اگر بارها سرت افتاد آنقدر نيزه رفت و آمد كرد  بدن شاه نامرتب شد *یکی از اصحاب شنید صحبت های حضرت زینب سلام الله علیها تو خيمه با ابی عبدالله رو، میگفت: حسین جان! اصحابت باهات تا آخر هستن یا نه؟ یاریت می کنن یا نه؟ اینو شنید و اومد پیش حبیب، حبیب! خانم زینب نگرانه، پاشدن چند نفری از پشت خيمه بی بی رو صدا زدن... بی بی جان! ما که نمردیم، ما تا آخرین قطره خون با حسینیم... بی بی دعاشون کرد... امشب یه‌‌ وقت تو تاریکی بی‌بی زینب دید یه نفر داره هی خم میشه چیزی برمی‌داره تو دامنش می ریزه، جلوتر میره تکرار میکنه... اومد جلو تا نگاه کرد داداشش حسینه، چیکار میکنی؟ آقا فرمود: فردا تو بیابون پر خاره، پر سنگه، دارم جمع میکنم، پاهای بچه هام صدمه نخوره...* یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب "اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین..." به دریا پا نهادو تشنه لب بیرون شد از دریا مُرُوَّت بین،جوانمردی نگر،غیرت تماشا کن *گفتن تو اون آخرین لحظات از طرف امام حسین مامور شد آب بیاورد.اطفال رفتن تو خیمه ای که مشکهای آب نگهداری میشددامن پیراهن ها رو بالا زدن بدنهاشون رو، روی زمین نمناک گذاشتن شایدتشنگیشون کاهش پیدا کنه‌.عباس رفت به سمت علقمه، مسلَّح نرفت قصد جنگیدن نداشت.. پسر امیرالمومنین به هر قیمت خودشو به آب رسوند.مشکو پر از آب کرد..بند مشکو بست، دستاشو زیر آب برد نمیدونم چرا اینطوری گفتن:"فَذَکَر الحُسین عَطشانا و رَمَی الماء عَلَی الماء"..* چشم من خورد به آبی که نصیب تو نشد دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد چِشم من داد از آب روان تصویرت باید این دیده و دست هم قربانی *راه نخلستانو انتخاب کرد..از بین نخلستانها به سمت خیمه میرفت به حالت جنگ و گریز خودشو سپر آب قرار داده بود مبادا آبها روی زمین بریزه..یه لحظه ای پیش آمد.."فَوقَفَ مُتَحَیِّرا"دیگه دست نداشت بره از امام حسین دفاع کنه آب نداشت برا خیمه ها ببرد..اینجا بود دشمن حلقه محاصره رو تنگ کرد تیربارانش کردن میخواست تیر رو از چشم بیرون بباره از زانو کمک گرفت سر و خم کرد زانوها رو بالا آورد..سر برهنه شدجُراَت کردن به حضرت نزدیک شدن یه جوری با عمود آهنین جسارت کردن. دیگه نتونست رو اسب بماند. در حالیکه بدنش تو محاصره تیرها بود.دست در بدن نداشت به صورت به زمین خورد برادر و صدا زد.. "اَخا اَدرِک اَخاک"با اینکه امام حسین خودشو به سرعت رسانيد به میدان ولی یه وقتی رسید، "الان اِن کَسَرَ ظَهری،و قَلَّت حیلَتی،وَانقَطَعَ رَجائی..."* "صَلَی الله علیک یا اباعبدالله صلی الله علیک و رحمت الله و برکاته" یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب لالا لالا یکم دیگه دووم بیار لالا لالا یکم دیگه دووم بیار یه کم دیگه دندون روی جیگر بذار مشکو یکی بُرده که بر می گرده زود وقتی می رفت همش به فکر خیمه بود نده با اشک، زندگیم و به باد آب می رسه، اگه خدا بخواد عمو رسید، کنار علقمه صدای تکبیرش میاد لالائی، عموش رفته آب بیاره *ولی عموش نیامدعموش قول داده بود ولی نیومد.امام حسین اومد بالا سرعباس سعی کرد این بدن رو جمع کنه.صدازد:"یا اَخی ما تُریدُ مِنّی؟! "حسینم میخوای با من چه کنی؟! من و به خیمه ها نبری.مادرش فهمید دیگه از عمو خبری نیست.لحن مادر عوض شد.انقطاع برای او حاصل شد.دست به آسمون بلند کرد...* «لالائی الهی بارون بباره» لا لا لا لا، منو نکن خونه خراب چیزی نمونده عمو جون بیاره آب بابات رفته به یاریِ آب آورش داره میاد! چرا خمیده کمرش؟ *مقتل مقرَّم‌ نوشته "وَ رَجَعَ الحُسین إلَی الْمُخَیَّم"دخترا همه نگاه می کردندهمه منتظر بودند.دیدند حسین برگشت."مُنکَسِراََحَزیناََ باکیاََ"دیدند کمرش خم شده داره گریه می کنه."یُکَفکِفُ الدُّموعَهُ بِکُمِّه"قبل از اینکه به خیمه ها برسه هی با آستینش اشکاش رو پاک می کرد.سکینه آمد جلو "وَ سَاَلَتهُ عَن عَمِّها"بابا عموکجاست؟"فَاخبَرَها بِقَتلِه"عموت رو کشتن، دستاش رو بریدن ،پاهاش رو بریدن.زن ها شروع کردن گریه کردن راوی میگه نگاه کردم دیدم"فَبَکی الْحُسَین مَعَهُنَّ "دیدم وسط زن ها ایستاده داره گریه می کنه...* علیم داره، میزنه دست و پا بچم داره، میمیره ای خدا ببین هنوز به سمت علقمه ست نگاه مضطر بابا «لالائی، الهی بارون بباره» لالا لالا، مادر تو بشه فدات خون می بارن فرشته ها با گریه هات سوخته دلم رو نفسایِ داغِ تو آهی بکش شاید که بارون بگیره خدا تو رو، نمی بره زِ یاد خونده برات، بابا "وَ إنْ یَکاد" الهی که، سپیدیِ گلوت به چشمِ حرمله نیاد *گفت:حرمله مگه نمی بینی بچه شو رو دست بلند کرده؟ یه اتفاقی افتاد.یه وقت خون پاشید تو صورت امام حسین."فَذُبِحَتِ الطِّفل مِنَ الاُذُنِ الی الاذُن"سر بچه رو گوش تا گوش بریدن.اینجا خون گلوی علی به صورت امام حسین پاشیدساعتی نگذشت سینه مبارکش سنگین شداون ملعون نشست.نفس عالَم ایستاد آسمان ها تیره و تار شد.خون که به صورتش پاشید،منادی صدا زد:"قُتِلَ الحُسین...." * ای هق هق تو زمزمهٔ آب آب آب جز اشک چَشم خویش ندارد رباب آب این سوی دشت یک سره در پیچ و تاب، طفل آن سوی دشت یک سره در پیچ و تاب،آب رفته است ماه علقمه با مَشکِ تشنه ای تا آورد به سوی حرم با شتاب، آب شَقُّ القمر شد و کمرِ کوه را شکست صدا زد:"اَلانَ اِنکَسَرَ ظَهری"کمرم شکست یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب *چه رجزی خونده ؟! عرضه داشت ابی عبدالله‌. حسین جان! هزار بار منو بکشن، بدنمو آتیش بزنن، خاکسترمو به باد بدن، دوباره میام دورت میگردم. هر کدوم یه رجزی خوندن. ابی عبدالله خیالش از این اصحاب راحت شد، فرمود: بهتر از شماها در همه ی عالم وجود نداشته و وجود نداره.حسین ما بین انگشتاش رو باز کرد. گفت حالا بیاید جایگاه تون رو تو بهشت، برا فردا که به شهادت می رسید، ببینید. هر کدوم جایگاه شونو دیدن. رسید به حبیب بن مظاهر. جونم فداش. خوبه آدم اینطوری عاشق باشه. تا اومد جایگاهشو نشون بده، حبیب دست حسینو بوسه زد، انگشتا رو بست، گفت: بهشت من تویی. من بهشت بدون تو رو می‌خوام چیکار آقاجان ؟ حسین جان! این زینبو داره میکشه..* پس از تو هم سخنِ شمر می شوم، آری! آخه به غیر شمر کَس دیگری که فردا نیست شب جمعه به دل هوا دارم در سرم شور کربلا دارم شب جمعه دوباره پر بزنم در خیالم به دوست سر بزنم گوشه ی قتلگاه می آیم با دمِ آه آه می آیم مادرش آمده است می دانم روضه ی یا بُنیّ می خوانم دو سه خط روضه هر که هر جا رفت دل من پا به پای زهرا رفت یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب شامیان من درمدینه سیدُ ذوالاِحتشامم ظالمان من سبط پیغمبر و فرزند امامم زاده‌ی شاه حجازم این چنین ازجور عدوان دربه در، در کوچه های کوفه و بازار شامم *پرسیدن آقا کجا به شما سخت گذشت؟؟ سه مرتبه فرمود: "الشام الشام الشام" اونقده پشت دروازه ی ساعات نگهمون داشتند تا شهر رو آذین بستند، چراغان کردند، لباس نو به تن پوشیدند، وقتی هم که واردشون کردند سنگشون زدند، خاکستر روشون ریختند، خارجی خطابشون کردند، تازیانه اشون زدند، مقابلشون چنگ و دف و نی زدند و رقصیدند..* کعب نی بر من زدند از کینه این نامرد مردم با وجود اینکه پیغمبر بُود جدِّ گرامم چون غلام زنگ بارم برغل و زنحیر بستند من که حوران‌ کنیزند و بُود غِلمان غلامم *کاری کردند اینجا دیگه ناله اش بلندشد "اُقاد ذلیلاً فی دمشق کأننی من الزنج عبد غاب عنه نصیر. و جدی رسول الله من کل مشهد و شیخی امیر المومنین وزیر" فیا لیت امی لم تلد لی" ای کاش مادرمنو نمی زایید.."و لم أکن یزید یرانـــی فی البلاد اسـیرُ" تا یزید من رو اینگونه اسیر نبینه.. «حسین..» *بمیرم حق داشت تا زنده بود گریه کنه آب می دید گریه می کرد،غذا براش می آوردند میل کنه تا چشمش میافتاد به غذا روضه می خوند و گریه می کرد.. جوان می دید گریه می کرد،طفل شیرخواره می دید گریه می کرد... امان از اون لحظه ای که می دید گوسفندی رو می خوان ذبحش کنند جلو می رفت با گریه می پرسید آیا آبش دادید یا نه ؟؟ بله آقا ما مسلمانیم...ناله اش بیشتر میشد صدا می زد.. آی مردم! پدر منوکربلا غریب با لب تشنه سر بریدن... مشغول صحبت بود دید دوتا دختر بچه از این اتاق به اون اتاق دویدند شروع کرد به گریه کردن.. آقا چی شده؟ فرمود: یاد عصر عاشورا افتادم...* یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

مربوط به متن #روضه بالا ☝️

#روضه چله #نمازشب دیدم عمه سراسیمه آمده پسر برادرم چه شده؟ چرا زمین میلرزه اسمان تیره شده؟فرمود: عمه جان! دامن خیمه رو بالا بزن..* ماندمو از زمین جمع کردم پاره های تن اکبرت را ماندمو از زمین جمع کردم پاره های تن و پیکرت را *امام سجاد آمد دید بنی اسد آمدن ولی متحیّرن..فرمود: بنی اسد من این بدنها رو میشناسم شما کمک کنید بدنها رو دفن کنیم..بدن اصحاب دفن شد،شهدا به خاک سپرده شدن..نوبت به بدن مظلوم کربلا سیدالشهدا رسید.نقل اینه شما برید یه بوریا بیاورید...بدنو جمع کرد تو بوریا حالا بنی اسد میخوان کمک کنن. فرمودن بنی اسد کنار برید کسانی هستن منو کمک کنن...جبرئیل آمده میکائیل آمده، گمان من اینه رسول خدا آمده امیرالمومنین آمده. فرمود: برید کنار خودش دست به زیر بدن برد بدن رو برداشت داخل قبر گذاشت دیدن وقوف حضرت طولانی شد..صورت رو رگهای بریده گذاشت.."فإنّ الدنيا بعدك مظلمة، والآخرة بنورك مشرقة"دنیا بعد از تو تاریک است و آخرت با نور جمال تو روشن و نورانی...دو جمله خیلی جانسوز فرمود:"اما الليل فمسهد و الحزن فسرمد"دیگه شبها خواب به چشمانم راه ندارد تا خدا منو به شما ملحق کند.همینطورم شد سی و پنج سال گریه میکرد.. از قبر بیرون آمد نمیدونم چطور توانست خاک روی قبر بریزد..وقتی روی قبرو پوشانید غصه به امام سجاد هجوم آورد یه جمله با انگشت سبابه روی قبر نوشته نشان از عمق غصه و مصیبت حضرت دارد. "هذا قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَليِّ بْنِ ابيطالِب، الّذي قَتَلوُهُ عَطْشاناً.." از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه بعد نماز صبح چله #نماز_شب گل زخم های پیکرِ صد پاره ی حسین آیات بی شماره ی قرآنِ زینب است سرهای نوکِ نیزه همه دسته های گل تنهای پاره پاره، گلستان زینب است *بابا این زینب به دنیا اومده تو بغل حسین بوده، همه ی مدینه می‌دونستن علاقه ی این خواهر به برادر چگونه ست، هر دختری برا ازدواجش شرط داره، حق طبیعیش هم هست اما یه دخترو تو این عالم پیدا کن شب عروسیش بگه، شرط من اینه، به عبدالله بن جعفر گفت عبدالله من هیچی ازت نمی‌خوام، فقط عبدالله من از حسین جدا بشم می‌میرم، عبدالله یه روزی حسینمو نبینم آب میشم، پژمرده میشم، کجای دنیا دیدید یه خواهری به این شکل؟ همه ی مدینه می‌دونستن، اگه زینب حسینشو به مرگ طبیعی از دست میداد، همه ی مدینه بهش حق می‌دادن دق کنه و بمیره. مرگ طبیعی کجا، گودال قتلگاه کجا.. آن نیزه ای که خصم به قلب حسین زد زخمش هنوز بر دلِ سوزان زینب است ای تشنه لب حسین حسین عشق زینب حسین حسین *زینبی که یه روز حسینشو نبینه، یک سال و نیمه از حسینش جدا شده، یه سال و نیم نوشتن بعد کربلا، کی باورش میشد، یه روز ده روز یه ماه یک سال و نیم حسین جان زینب مونده بدون تو، کی باورش میشه؟ *یکی از سخت ترین لحظه های سفر کربلا لحظه ایه که می‌خوای از کربلا خداحافظی کنی، وقتی دستتو میاری بالا...* خداحافظ ای برادر زینب خداحافظ سایه ی سر زینب یعنی میش یه بار دیگه بیام هی میری تو حرم هی میای کفشاتو می‌پوشی، هی میری تو خیابون، هی دوباره برمی‌گردی، انگار دلت نمیاد خداحافظی کنی، هی با حسرت نگاه می‌کنی، یعنی نکنه دیگه نیام، نکنه سفر آخرمه، نکنه بمیرم و دیگه نبینمت...چند روز مگه کربلا رفتی؟ دو روز نه سه روز نه یه هفته، اصلا روایت داریم کربلا زیاد نمونید. سه روز میری کربلا به حرم حسین عادت می‌کنی، صبح میری نماز ظهر میری نماز شب میری زیارت، سه روز حسینو می‌بینی سختته ازش جدا بشی.. امان از دل زینب.... پنجاه و چهار سال می‌دید حسینش کنارش ایستاده. امان از اون لحظه ای که نیزه ها رو کنار زد...* او می‌دوید و من می‌دویدم او سوی مقتل من سوی قاتل او می‌نشست و من می‌نشستم او روی سینه من در مقابل او می‌کشید و من می کشیدم او از کمر تیغ من آه باطل *یه نگاه کرد دید زینب بالا تلِ زینبیه، دستاشو گذاشته رو سرش.. هیچ مقتلی ننوشته لحظه ای که سر از بدن ابی عبدالله جدا کردند رو کسی دیده باشه، حتی زینب.. ابی عبدالله اشاره کرد.. تا نگاه کرد دید زینب بالای تل داره نگاه میکنه، حسینه، پنجاه و چهار سال زینبو بزرگ کرده،می‌دونه این زینب این صحنه رو ببینه دق می‌کنه، میگن با چشماش اشاره کرد زینب برگرد.. بعضیا نوشتن حضرت فرمود: "اِرجِعی اُخَیَّ اِلَی الفُسطاط" خواهرم برگرد، تو باید کوفه بری، شام بری، اینجا رو نبینی خواهرم.. زینب برگشت، امر امر امامه، نمی‌تونه اطاعت نکنه، دو سه قدم اومد عقب، هنوز به خیمه ها نرسیده، یه دفعه دید زمین داره میلرزه، یه نگاه کرد.. سری به نیزه بلند است در برابر زینب خدا کند که نباشد، سر برادر زینب *عبدالله جعفر میگه هر چی بهش گفتم خانم جان بذار بسترتو ببرم داخل حجره.. هوا گرمه، گفت: نه عبدالله، برو بستر منو زیر آفتاب پهن کن. گفتم چرا؟ فرمود: خودم دیدم سه روز بدن حسینم زیر آفتاب، و بی کفن روی خاک کربلا بود. یا #امام_زمان https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب *الان کنار اون قبر خاکی امام سجاد، آقا زائر نداره، در شام غریبانش شاید فرزندش امام زمان زائرش باشه، یا صاحب الزمان تسلیت میگیم آقا، سلام ما رو هم برسون مولا..* ای مزارت قبله ی اهل ولا ای امام چهارمِ ارض و سما ای همیشه در دلت روضه به پا داغ ها دیدی تو در کرب و بلا *چه چیزایی دیده امام سجاد، آقاجان یا صاحب الزمان ببخشید آقا..* گر که دیدی پاره پاره پیروهن این همه شمشیر و نیزه یک بدن در دل گودال جسمی بی کس است سر به روی نی به روی خاک تن *چه مصائبی دیده امام سجاد؟ تمام بار این مصیبت بعد از ابی عبدالله بر دوش امام سجاد بوده..* روز تشییع پدر تیر سه پر پیرش کرد قبر کوچک تن سقا چقدَر پیرش کرد *بدن سه نفر و امام سجاد ذره ذره جمع کرد، یکی بدن علی اکبر، یکی بدن عمو جانش اباالفضل‌ العباس کنار نهر علقمه، از یه جا دست جمع میکنه، آه! ذره ذره این بدن ها رو جمع کرد، اما یه وقتی هم صدا زد بنی اسد بوریا بیارید، بدن بابا رو ذره ذره جمع کرد توی حصیر گذاشت..* روی نیزه شدن آن همه سر پیرش کرد خیزران و لب و دندان پدر پیرش کرد زیر زنجیر تمام بدنش زخمی بود تا چهل سال دلش مثل تنش زخمی بود *بمیرم، امام باقر اومد این بدن رنجور باباش امام سجاد رو دفن کنه، دید بعد از این همه سال جای غل و زنجیر رو بدن و گردن امام سجاد باقی مانده، آه! از لحظه ای که امام سجاد اومد بدن باباشو دفن کنه... نمیدونم با چه حالی رفت درون قبر این بدن مقدس حسین رو درون قبر گذاشت، بنی اسد دیدن آقا بیرون نمیاد، آمدن نگاه کنن، دیدن خم شده لب ها رو گذاشته به رگ های بریده ی باباش حسین، آمد بیرون، نمیدونم با چه حالی خاک ریخت، این خاک رو صاف کرد، با انگشت مبارک نوشت "هذا قبر حسین بن علی بن ابیطالب" این قبر حسینه، کدام حسین؟ "الذی قتلوه عطشانا" همون حسینی که با لب تشنه سر از بدنش جدا کردن...* " صلی الله علیک یا مظلوم یا ذبیح العطشان یا #امام_حسین https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب *کاروان اسرا چند روز دیگه به شام میرسن، سهل ساعدی میگه: دیدم شهر رو آذین کردن همه لباس نو پوشیدن دارن تبریک به هم میگن، گفتم خدایا چه جشنیه؟ چه عیدیه من خبر ندارم؟ یه عده ای دور هم داشتن صحبت می کردن رفتم جلو سلام کردم امروز چه جشنیه؟ چه عیدی؟ مردم دارن شادی می کنن؟ گفت بنده خدا خبر نداری تعجب می کنیم چرا زمین اهلش رو در خودش فرو نمیبره...چی شده خوب؟یه وقت یه ناله ای زد و گفت اهل بیت حسین ابن علی رو وارد شام می کنن به اسم خارجی وارد شهر می کنن سرای بریدشون رو آوردن مردم براشون جشن گرفتن اومدن برا تماشا...گفتم از کدوم دروازه وارد می شن گفتم از دروازه ساعات شلوغ ترین دروازه شهر...رفتم خودمو رسوندم، دیدم یه عده ای رو دارن وارد می کنن مردم هلهله می کنن دورشون جمع شدن یه عده نیزه به دست گرفتن و دارن میارن...آخ یه سر بین این سرها خیلی خود نمایی می کنه رفتم جلو و نگاه کردم دیدم سر خونین و خاکستر آلود حسینِ... نسیم محاسن آقا رو هی حرکت میده یه وقت دیدم یه آقایی رو با غل و زنجیر روی یه ناقه برهنه بستن، رفتم جلو نگاه کردم دیدم آقام امام سجاده سلام کردم گفتم من از صحابه پیغمبرم آقا جان سهل ساعدی ام، قربونتون برم چی شده چه اتفاقی افتاده با شما چیکار کردن؟ میخوای ناله بزی بسم الله، بعضی وقتا روضه روضه ي تیغه، شمشیره، خنجره، سر بریده است، تازیانه است.. اما اینی که من میخوام بگم هیچ کدوم نیست، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...آقا یه نگاه به سهل ساعدی کرد فرمود: سهل ساعدی اونقده برات بگم از کربلا تا کوفه از کوفه تا اینجا اولین کسی که سلام کرده به من تویی.... هر جا رفتیم هلهله کردن، هر جا رفتیم این دامناشون رو پر سنگ می کردن...اینه رسم عزاداری؟! اینه رسم غریب نوازی!؟ سهل ساعدی میگه: گفتم: آقاجان! اگه کاری دارین امری دارین بگید من انجام بدم؟حضرت فرمودن: برو هر جور هست به این نیزه دار ها بگو نیزه ی سرها رو ببرن جلو حواس مردم به‌ سرها پرت بشه، ناموس ما رو اینقدر نگاه نکنن...خواسته دومم اگه یه پارچه ای داری بیار بذار زیر این زنجیر گردن من آخه گردنم زخم شده... غلام امام سجاد میگه هر روز به هر بهانه ای امام سجاد برا کربلا گریه می کرد، دلم میخواست یه خبر خوش برسه خبر رو بگم به آقا، ولو شده یه لحظه خنده آقا رو ببینم، یه روز یه خبر خوش به من رسید سراسیمه رسیدم خدمت آقا، آقا جان! مژدگونی بده، مختار نامی خروج کرده قتله کربلا رو به درک واصل کرده... غلام میگه منتظر بودم آقا خوشحال بشه لبخند بزنه، دیدم اشکای آقا سرازیر شد آقا چرا گریه می کنی؟ فرمود: بگو ببینم مختار با حرمله چیکار کرد؟ آقا جان شما چرا بین این همه قتله از حرمله سوال می کنید؟ افسران بزرگ و دیگران هستن چرا از حرمله سوال می کنید؟ فرمود: آخه تو چه میدونی حرمله چه آتیشی به دال ما گذاشت؟... علی اصغر رو بابام رو دست گرفته بود فرمود يا قَومِ، إن لَم تَرحَموني فَارحَموا هذَا الطِّفلَ سیرابش کردن، با تیر سه شعبه، گوش تا گوش علی... یا #امام_حسین https://eitaa.com/nafeleh_shab

#روضه چله #نمازشب *یه وقت شروع کرد با سر داداش بالا نیزه حرف زدن..داداش! از ما رفع تهمت کن قرآن بخون بالا نیزه..سر داداش شروع کرد بالا نیزه قرآن خواندن: " أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً" یه کاری کردن با این قاری قرآن گفت: داداش بسه دیگه قرآن نخوان.. شروع کردن با سنگ به لب و دندان حسین زدند..آخ بمیرم برات کار به یه جایی رساندن وقتی زین‌العابدین، بابا رو توو خاک گذاشت دیدن گریه‌‌ی آقا شدت گرفت سوال کردن آقاجان چه شده؟فرمود: چشمم افتاد به شونه‌های بابام جای کیسه‌های نان و خرما رو شونه‌های بابام مانده هنوز آقایی که بر دوش، کیسه‌های نان و خرما می‌گرفت درِ خونه‌ی فقرا می‌بردکارش یه جایی رسید توو شام. مرحوم جزایری نوشته:یه کسی اومد خدمت حضرت زینب سلام الله علیها داشت صدقه می‌داد به این بچه‌هاصدقه بین بچه‌ها تقسیم می‌کردنان و خرما می‌داد آقایی که کیسه‌های نان و خرما به دوش می‌بردکارش به یه جایی رسید به زن و بچه‌اش کیسه‌های نان و خرما آوردن دادن..حضرت زینب این نان و خرما رو از دهن بچه‌ها می‌گرفت صدقه بر ما حرامه..خانم مگه شما کی هستین؟ما اهل و عیال پیغمبریم یه جمله‌ای نوشته مقتل..گفت:من نمی‌دونم شما کی هستین اینا میگن خارجی هستین..خارجی هستین یا نیستین نمی‌دونم!اهل و عیال پیغمبر هستین نمی‌دونم! اما از خدا می‌خوام خدا زن و بچه‌ی منو به حال و روز شما نندازه نگاه می‌کنم با این معجرپاره‌ها سرها رو پوشوندین..نگاه می‌کنم پاها همه آبله زده نگاه می‌کنم صورت‌ها همه زرد شده...* https://eitaa.com/nafeleh_shab