✍چرا #عبادت؟
👈عبادت، به معناى اظهار ذلّت، عالىترين نوع #تذلّل و كرنش در برابر خداوند است. در اهميّت آن، همين بس كه آفرينش هستى و بعثت پيامبران (عالم تكوين و تشريع) براى عبادت است.
📖خداوند مىفرمايد: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ»
هدف آفرينش هستى و جن و انس، عبادت خداوند است.
📋كارنامۀ همۀ #انبياء و رسالت آنان نيز، دعوت مردم به پرستش خداوند بوده است: «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِى كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّغُوتَ» ٢
پس هدف از خلقت جهان و بعثت پيامبران، عبادت خدا بوده است.
📌روشن است كه خداى متعال، نيازى به عبادت ما ندارد، «فَإِنَّ اللّهَ غَنِىٌّ عَنكُمْ» و سود عبادت، به خود پرستندگان برمىگردد، همچنانكه درس خواندن شاگردان به نفع خود آنان است و سودى براى معلّم ندارد.
🔻#ريشههاى_عبادت
آنچه انسان را به پرستش و بندگى خدا وادار مىكند (يا بايد وادار كند) امورى است، از جمله:
1⃣ #عظمت_خدا
انسان وقتى خود را در برابر عظمت و جلال خدايى مىبيند، ناخودآگاه در برابر او احساس خضوع و فروتنى مىكند. آن سان كه در برابر يك دانشمند و شخصيت مهم، انسان خويشتن را كوچك و ناچيز شمرده، او را تعظيم و تكريم مىكند.
2⃣ احساس #فقر و وابستگى
طبيعت انسان چنين است كه وقتى خود را نيازمند و وابسته به كسى ديد، در برابرش خضوع مىكند.
وجود ما بسته به ارادۀ خداست و در همه چيز، نيازمند به اوييم. اين احساس عجز و نياز، انسان را به پرستش خدا وامىدارد. خدايى كه در نهايت كمال و بى نيازى است. در بعضى احاديث است كه اگر فقر و بيمارى و مرگ نبود، هرگز گردن بعضى نزد خدا خم نمىشد.
@nafeleyeshab
📚پرتوی از اسرار نماز، صفحه 19