بنده حقیر، با اطمینان قلبی به سید ابراهیم رئیسی رأی دادم و می‌دانم نه مملکت را گلستان می‌کند و نه می‌تواند به همه شعارهایش عمل کند. اصلا بدیهی است که جای اصلی او در قوه مجریه نیست! شاید نه چهارسال پیش، اما امروز برای من او خیلی واقعی است. هر چه هست، به همان اندازه، خیلی قابل باور است. برای مستضعفین زخمی و غصه‌دار، آغوشش واقعی است. بوی تزویر و نمایش نمی‌‎دهد. مقبولیت بسیار بالا و دعوت گسترده مردمی از او واقعی است نه موقت و رسانه ای. در این فضای پرتفرقه و نبود یک رجل سیاسی فرا حزبی و با مقبولیت همگانی، حرکت او از قضائیه به مجریه به شدت واقعی است. حرکت از جایگاهی پرقدرت، مستقل و مطالبه‌گر به جایگاهی سوخته و پرتنش، اگر نمایشی باشد، احمقانه است! و چقدر در این 4 سال آتی دشمن پیدا کند. سید ابراهیم جدی و اخمو ست. در سخنوری، معمولی است. کم هم تپق نمی‌زند. ولی نیات و حرف‌هایش از دردهای واقعی اوست. اخم و فیگور همیشه جدی او به هزار لبخند سیاسی می‌ارزد. او کسی را ریش‌خند نمی کند. ما را عمداً احمق فرض نمی‌کند. اهل عقده‌گشایی و انتقام سیاسی نیست. وجدان و انسانیتش واقعی است. رییسی مثل بقیه تیم و برنامه دارد ولی ادعای پر رنگ و لعابی از برنامه‌هایش نداشت. در حالی که هر دانشجوی ساده‌ای هم می‌توانست در کمتر از 48 ساعت، لیستی از کارها با اصطلاحات جذاب را به رخ بکشد و کم ندیده‌ایم زبان‌بازی در مناظرات چه تأثیری دارد. او نکرد و به واقعیتش وفادار ماند هر چند موجب ضعف او شود. او با یک برنامه‌ریزی منسجم و چند ساله نیامده (مثل آقای جلیلی) ولی بیش از واقعیتش هم نگفت. مدام تکرار کرد که مشکل ما فقط برنامه نیست. مشکلی اصلی مدیریت است. یک مدیریت خالی از فساد، یک جهش بزرگ و معتقد به ظرفیت‌های داخلی و مدیری که مقبول همه سلایق باشد، از همه چیز مهم‌تر است. خب این برای من ایده‌آل نیست ولی از کسانی که وعده‌های فراوان و رنگارنگ می‌دهند واقعی تر است. اما این اصرار به وعده ندادن‌های او، روی دیگرش مطالبات 4 ساله ما رأی دهندگان است که از روز اول دولتش بر ما واجب است. رئیسی انقلابی است ولی شخصیتش حزبی نیست. او نمی خواهد اصولگرا خوانده شود. اهل خط کشی نیست. دیدار او با رسانه‎‌های اصلاح‎طلب و اعتراف آن ها با تمجیدهایی که شنیدید، در این دهه‌های اخیر، بی سابقه یا کم سابقه بود. گاهی یک شخص همگراست ولی دیگران به سمت او نمی‎آیند و گاهی بالعکس. من از این رسانه‌ها خیر چندانی ندیدم ولی این همگرایی و صحبت‌ها بوی نمایش نمی‌دهد. بخصوص با حمایت رسمی بخش مهمی از اهل سنت و بسیاری از اقوام و اصناف، شاید بتواند به معنای واقعی کلمه، دولت وحدت ملی تشکیل دهد. (ان شاءالله) از چند ماه قبل، همه می دانستیم مشارکت پایین است و مردم، بیشتر به دلیل جنایات اقتصادی دولت و بعضی مسائل دیگر همچون آبان 98 و ...، قهر می کنند و انتخابات دولت آینده، همچون انتخابات مجلس، کم مشارکت است و نتیجه به احتمال زیاد به نفع طرف مقابل یعنی انقلابی ها تمام می‌شود. یعنی طبیعت این دوره همین است و رقابت به شکل دو قطبی سنگین نداریم چون طرف حاضر تمام کارتهایش را سوزانده و اساسا طرفداران آن ها هم مشارکت نمی کنند. این مسأله مشارکت پایین اگر چه دردناک است ولی نتیجه تقریبا واضح بود تا اینکه احرازهای شؤرای نگهبان منتشر شد و فارغ از برخی انتقادات به شیوه عملکرد یا پاسخگویی که بحثش مفصل است، بخشی از همین جماعتی که در وضع امروز نقش دارند، چنان جان تازه‌ای گرفتند که خود را به قهرمان مردمی تبدیل کنند! خب بگذریم که ضربه اول مشارکت پایین را نظام و خود مردم می خورند و ضربه‌ دومش را همین سید ابراهیم. چون پیروزی او به قدری مسلم بود که مخالفین و رقبا و در واقع همه، نتیجه را مشخص می دیدند و بعضی دم از انتصاب زدند! یعنی مشکلِ نداشتن یک مهره واقعی در حد رئیسی و هشت سال سوزاندن اعتبار خود را با این خروجی شورای نگهبان، به یک قهر و اعتراض کاذب قهرمانانه یا عقده‌گشایی های سیاسی بدل زدند. خلاصه پیروزی سید ابراهیم رئیسی از مدت‌ها قبل قابل پیش بینی بود چون افزایش گرایش گسترده مردم به او از 4 سال پیش کاملا واقعی است. حال او 4 سال خواهد دوید و تمام تلاشش را می کند و بسته به تیم و اطرافیان دولتی او و کمک‌های مردمی، نتایج خوبی هم خواهد گرفت ان شاءالله. اما این اتفاق ایده‌آل نیست و یحتمل نتواند همه را راضی کند. اما می تواند امید و آرامش را به مرور جاری کند. مردم خیلی کمتر دچار احساس نامحرمی و بی تفاوتی خواهند شد. صدای فریادشان بیشتر شنیده می‌شود و کمتر به شعورشان توهین می‌شود. شفافیت دولت بیشتر خواهد شد و باور به استعدادهای بومی در آن دوران قطعا بیشتر خواهد شد. در کنار رشد و جهش کشور، اشتباه و بی عدالتی باز هم خواهیم داشت اما با وجود یک انتخاب درست، قابل تحمل و اصلاح خواهد بود. شام انتخابات 28 خرداد 1400

بی‌تضاد @naghashefaghir_ir

فایل استوری / وضعیت @naghashefaghir_ir

تو را @naghashefaghir

فایل زمینه | استوری | وضعیت @naghashefaghir

⚫️ عروج حسین آقای دوست‌داشتنی از همان 15 سال پیش که در یک پروژه علمی با #حسین_فرج_نژاد آشنا شدم، باب رفاقتمان باز شد. بسیار صمیمی، پرانرژی، مؤدب، متواضع و به معنای حقیقی کلمه مجاهد فی سبیل الله. به غایت پرتلاش بود و دنبال انجام وظیفه و گره‌گشایی و حل مسأله بود. با اساتید حوزه و دانشگاه و بسیاری از فعالین رسانه‌ای ارتباط و همکاری داشت. خلاصه واقعا یک نخبه علمی فرهنگی بود. ادامه در: https://eitaa.com/naghashefaghir_ir/27

⚫️ عروج حسین آقای دوست‌داشتنی از همان 15 سال پیش که در یک پروژه علمی با #حسین_فرج_نژاد آشنا شدم، باب رفاقتمان باز شد. بسیار صمیمی، پرانرژی، مؤدب، متواضع و به معنای حقیقی کلمه مجاهد فی سبیل الله. به غایت پرتلاش بود و دنبال انجام وظیفه و گره‌گشایی و حل مسأله بود. با اساتید حوزه و دانشگاه و بسیاری از فعالین رسانه‌ای ارتباط و همکاری داشت. خلاصه واقعا یک نخبه علمی فرهنگی بود. علاوه بر تحصیلات حوزوی، فلسفی، عرفانی و کلامی، علاقه و دغدغه و موضوع کارش حوزه رسانه بود و دشمن شناسی در قرآن، یهودشناسی، صهیونیسم و بخصوص سینما و نقد فیلم. این آخری‌ها مشغول درس خارج حوزه بود و دکترای فلسفه هنرش را هم گرفته بود. بر خلاف جریان های زرد و کم سوادی که حول سینما و صهیونیسم، بحث‌های عامه پسند و سطحی می کنند، ایشان کاملا علمی و مبنایی به مسائل می پرداخت و دو کتاب بسیار خوب «دین در سینمای شرق و غرب» و «تحلیل نفوذ فرهنگ کابالیستی (عرفان یهودی) در سینما» این را ثابت می کند. علاوه بر این، در ده‌ها پروژه اعتقادی، معرفتی و سیاسی دیگر مشارکت داشت که جز تحسین از همت بالا و اخلاص، از زبان همکاران ایشان نخواهید شنید. همیشه‌ی خدا وقتی گپ می زدیم، از یک اتفاق خوب خبر می داد. یک کار علمی جدید، یک گروه جدید، یک حرکت خوب و ... حسین فرج نژاد وضع مالی خوب نداشت و کمک پر اصرار دوستانش را هم نمی‌پذیرفت. راضی بود و اهل قناعت. انتخاب موضوع در کارهایش فقط بر اساس ضرورت و اولویت بود نه پول و موقعیت. از دوستی شنیدم این اواخر از شدت مطالعه چشمانش آسیب دیده بود. سال‌های زیادی موتور سوار بود و مدتی یک پراید داشت که برای چاپ کتاب آن را هم فروخت. چون ناشری که کتابش را چاپ کند نیافته بود و معتقد بود این کتاب باید به دست مخاطب جبهه انقلاب اسلامی برسد. کتابی که بعد از چند سال زحمت و با همکاری چند پژوهشگر آماده شده بود. شاید سه سال پیش بود که اتفاقی کنار خیابان دیدمش. اول صفاشهر (قم). معلوم بود از شهرک پردیسان می آید و می رود به سمت مرکز شهر. با من خیلی صمیمی بود. بعد از احوال پرسی، گفتم کجا می ری حسین آقا؟ گفت یک سخنرانی دارم و ... با شوخی، یک نگاه به موتورسیکلت داغون انداختم و گفتم: این چیه؟! این همه راه اذیت نمی شی؟ پاسخش در خاطرم هک شده. یک لبخند زد و با چهره‌ای پر شعف کمی به جلو آمد و آرام گفت: عشق می کنم با این موتور. اصلا همین که با این موتور می رم و کارهام انجام می دم کیف می کنم. هیچی نمی خوام. راضی راضی‌ام. همین که بتونم یه کار مفیدی انجام بدم عالیه. همسرش معلم ابتدایی و فعال فرهنگی بود. سه فرزند داشتند. شب عید قربان، در راه برگشت از حرم مطهر حضرت معصومه (س) و دعای عرفه، هر 5 نفر روی همان موتورسیکلت، در یک تصادف دلخراش، پرپر شدند و به رحمت خدا پیوستند. پیکرهای مطهر این خانواده بابرکت، به یزد بازگشت. http://cdn.persiangig.com/preview/SIiHG86Gnn/large/pic.jpg

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر. شب عاشورا، سخن از «نمی‌خواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود. روز عاشورا می‌گوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟» شب صحبت می‌کند تا مبادا خبیثی در بین طیّب‌ها باشد، و روز سخن می‌گوید تا مبادا طیّبی در بین خبیث‌ها مانده باشد. شب غربال می‌کند تا فقط «صالحان» بمانند و روز غربال می‌کند تا فقط «اشقیاء» در مقابل او ایستاده باشند. @naghashefaghir_ir @haerishirazi

بیا @naghashefaghir

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دستور قرآن برای بعد از پیروزی: #استغفار_کنید!🔸 ▫️ قرآن می‌گوید: «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ...». وقتی نصر و فتح، پشت سر هم آمد و دیدی که مردم فوج فوج در دین خدا وارد می‌شوند، «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا»، تسبیح کن، حمد خدا کن، استغفار کن. ▫️ پیروزی چه تناسبی دارد با استغفار؟ یعنی خدا نکند این امت فکر کنند که بازو و توان آنها بود که پیروزی آورد؛ حول و قوۀ آنها بود، فکر و برنامه‌ریزی آنها بود. نه! باید بگویند: «استغفر الله ربی و اتوب الیه». باید بگویند که همۀ اینها #لطف_خدا بود: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ». ▫️ امام هم وقتی رزمندگان ما در عملیات بیت‌المقدس و فتح‌المبین پیروزی‌هایی بدست آوردند فرمود: «مبادا #غرور پیدا کنید که این غرور، مایۀ #شکست می‌شود». خداوند به بنی‌اسرائیل می‌گوید: «به اینکه فرزند پیغمبرید و از بین شما پیغمبران زیادی آمده‌اند تفاخر نکنید. و می‌بینید که یهود به خاطر این تفاخر، با اینکه فرزندان انبیاء هستند، #مغضوب خداوند شدند. فرمود: «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَب»: «ذلت و مسکنت بر آنها بارید و به غضب خدا مبتلا شدند؛ چون نعمت‌هایی که من به آنها داده بودم را به حساب خوبی خودشان گذاشتند نه به حساب لطف من. ▫️ یاد کنیم نعمت‌های خدا را. قبلاً کجا بودیم و الآن کجا هستیم؟ ما در سابق دوست شماره یک اسرائیل بودیم؛ اما الآن ... @haerishi

انا لله و انا الیه راجعون . . . خوشا آنان که الله یارشان بی . . .