سلام عزیز دلبندم!
خسته نباشی...
الان که داری این پیامو میخونی یا خیلی خوشحال و سرزنده ای از اینکه امتحانتو خوب دادی و نتیجه ی تلاشتو گرفتی یا غم و غصه تو دلت خونه کرده که از امتحانت راضی نبودی.
در دو حالت میخوام اینو بدونی که ارزش تورو نمرت تعیین نمیکنه!
این نمره یروزی میشه بی ارزش ترین چیز تو کل دنیا واست و حتی اصلا ممکنه به یادش نیاری!
و به خودت بخندی که اخ چقدر حرص خوردم براش.
الانم بجای غصه خوردن پاشو و تلاش کن که بقیه ی مسیرو خوب بری.
اول مسیر نا امید نشو.
اولش خراب شد؟ بقیشو درست کنه که اینم جبران کنه.
الانم بجای سرزنش پاشو بیا این چای گرمو بخور، یکم استراحت کن، به خودت انرژی و روحیه و دلداری بده و پر قدرت برو برای ادامه دادن، نبینم جا زدی یا خسته شدیااا تازه اول مسیره🤍
آدمیزاد فراموش کاره؛ وقتی درد داره، قیلوداد میکنه، داد میکشه و بعد یادش میره.
درد که همیشه درد نمیمونه، یا درمون میشه
یا آدم بهش انس میگیره!
–خواب زمستانی
نقاشخونهیدوشیزهشرلی؛
-
- اژدهای کوچک گفت: نمیتونم احساساتم رو توضیح بدم!
- پاندای بزرگ لبخندی زد و گفت: عیبی نداره؛ کلمهها برای همه چیز کافی نیستن...
–اژدهای کوچک و پاندای بزرگ
نقاشخونهیدوشیزهشرلی؛
؛
مثل رودی که به دریا راه پیدا میکند،
غم، به هرنحوی خودش را دردلم جا میکند...
-جواد منفرد
نقاشخونهیدوشیزهشرلی؛
و زخم هایمان جوانه خواهند زد!
گاه باید روئید از پس آن باران
گاه باید خندید بر غمی بی پایان
- سهراب سپهری