🔺زمستان سخت اروپا یا ایران؟!
🔸بعضیها میگویند این بود #زمستان_سخت؟ پس چرا اروپا به مشکل بر نخورد اما وزیر نفت ما مردم را به صرفه جویی توصیه میکند؟! اولا در بهترین حالت هم که باشیم باید صرفه جویی کنیم و این یک اصل است.
🔸ثانیا ایران در حوزه گاز مگر به کدام مشکل برخورده است؟ اینکه وزیر نفت ما از تهدیدهای احتمالی میگوید و میخواهد به سرنوشت اروپایی ها دچار نشویم مگر بد است؟ همه میدانند ایران علاوه بر اینکه نگذاشته مشترکین خانگی و تجاری اش به مشکل بربخورند، همزمان به تعهدات خارجی خود در صادرات به عراق و ترکیه هم عمل کرده است؛ اما یک سری واقعیت ها هم هست؛ اینکه مصرف گاز در ایران فوق العاده بالا است، قیمت گاز اندک، و عده ای اصلا رعایت نمیکنند؛ دستگاه های گرما تاب در ویلاها، استخرهای آب گرم آنچنانی، مصرف های غیر استاندارد خانگی و غیره باید مدیریت شوند.
🔸آلمانی ها را ببینید که از آب کره میگیرند، حتی مصرف آب گرمشان هم دست خود مردم نیست؛ آب گرم را دولت از طریق لوله کشی و فقط در ساعات مشخصی به منازل میفرستد و بابتش دولا پهنا پول میگیرد؛ گاز را فقط به نیروگاه های تولید برق میدهند و گرمای منازل با برق تامین میشود.
🔸حالا چون ما گاز فراوانی داریم باید هرطور خواستیم مصرف کنیم؟ آیا نمیدانیم زمستان امسال وضع دنیا چگونه است؟ نباید سرنوشت انگلیسی ها که فضله گربه میسوزانند تا خانه های خود را گرم کنند برای ما هشدار باشد؟ نباید از معاملات هیزم در اروپا درس بگیریم؟
🔸مصیبت های فرانسه و انگلیس و آلمان و ایتالیا را نمیبینید؟ اینکه سرزمین بنز و bmw به دوران زغال سنگ برگشته نباید درسی باشد برای ما؟ همین حالا که این مطلب را مینویسم آلمان در کمبود گاز روی به سوختن زغال سنگ آورده و فعالان محیط زیست که به این اقدام اعتراض میکنند را کف خیابان های سرد برلین با مشت و لگد و باتوم سرکوب میکند؛ زمستان سخت مگر شوخی دارد با کسی؟ جنگ هم هست؛ هم میخواهند از اسب تکبر نیفتند، هم مجبورند بیچارگی هایشان را چاره کنند. ترکمنستان هم که گازش را با ما سوآپ میکرد گفته خودمان به مشکل برخورد کرده ایم.
🔸چه باید کرد؟ اینجا باید مدیریت کرد و دولت رئیسی قطعا این کار را به بهترین نحو انجام میدهد. هرچند پشت صحبت های مکرر وزیر نفت کشورمان انگیزه های سیاسیِ قابل تقدیری هم هست که برخلاف ظاهرش، بیشتر شامل حوزه بین الملل میشود و اکنون جایز نیست درباره آن حرف زد! :)
🔸خلاصه اینکه زمستان سختی است؛ اروپایی ها تلفات زیادی داده اند، فقط صدایش را در نمی آورند؛ اوضاعشان به شدت خراب، و صد البته اوضاع ما خوب است. لیکن حمایت از دولت مستقر در مدیریت مصرف داخل و بازی با مولفه های سیاست خارجی شرط عقل است. والسلام!
#عبدالرحیم_انصاری
🇮🇷 تحلیل سیاسی و جنگ نرم
http://eitaa.com/joinchat/1560084480C6ad9c44032
🔺️ بمب خبری خلیج فارس /
این رئیسی چه میکند؟؟؟؟
🔹فکر میکنم خبر خروج امارات از ائتلاف دریایی آمریکا در خلیج فارس و پشت کردن این کشور عربی به ایالات متحده به اندازه کافی برای آگاهان سیاسی شوکه کننده بود تا حداقل حالا حالاها نخواهند بمب خبری دیگری از همان جنس را شاهد باشند!
🔹اما فقط یک روز پس از این خبر ،
در حالی که تمام محافل سیاسی و رسانه ای هنوز سرگرم تحلیل زوایای پیدا و نهانش بودند ،
پایگاه خبری الجدید قطر بمب دیگری را منفجر کرده ،
که اگر نگوییم جهان ، حداقل منطقه را در بهت و حیرت سنگینی فرو برده است !
🔹 اما این خبر مهم و حیرت انگیز چه بود؟؟؟؟
الجدید نوشته ایران ، سعودی ، عمان و امارات یک ائتلاف دریایی جدید برای تامین امنیت دریاییِ منطقه بدون دخالت نیروهای فرا منطقه ای شکل داده اند !
جالب است این خبر تنها یک روز پس از رسانه ای شدن خروج امارات از ائتلاف دریایی آمریکا مطرح میشود و بسیاری صاحبنظران حتی از خروج احتمالی اما بی سر و صدای سعودی از ائتلاف آمریکایی نیز سخن به میان آورده اند!
🔹و جالبتر اینکه تحلیلگران زیادی هدف از تشکیل ائتلاف جدید با ایران را مقابله با دخالت نیروهای آمریکایی در آب های منطقه دانسته اند!
اینکه اعراب منطقه با این ترتیب آمریکا را دور انداخته و به سوی ایران می آیند، حاکی از اتفاقات و تصمیمات مهم پشت پرده است که فعلا دسترسی به جزئیات آن آسان نمی باشد ،
لیکن آنچه واضح است رسیدن کشورهای عربی خلیج فارس به این درک است که آمریکا دیگر یارای مقابله با ایران در منطقه را ندارد و نمیتواند از آنها در برابر جمهوری اسلامی دفاع کند.
🔹نه تنها این مسئله ، که حتی احتمالا به این نتیجه رسیده اند ایران آنگونه که سالها تصور میکرده اند برایشان خطرناک نیست و فقط بازیچه ترفند ایران هراسی آمریکا در منطقه بوده اند .
اعتماد به ایران البته به خودیِ خود بدست نیامده و میانجیگری چین و تضمین این کشور در شکل گیری چنین حرکت هایی بی تاثیر نبوده است .
🔹و من حالا به اتفاقات و تغییرات منطقه ایِ یکی دو سال پس از ریاست جمهوری حسن روحانی فکر میکنم و با خود میگویم اگر مردم ایران سال ۹۶ تخم مرغ های خود را بجای گذاشتن در سبد حسن روحانی، در سبد رئیسی قرار میدادند اکنون کجا بودیم؟! منطقه حالا به چه شکل در آمده بود؟ آیا تحریمها درهم نشکسته بود؟ آیا آمریکا هنوز در منطقه حضور داشت؟ چندسال از عمر اسرائیل کمتر شده بود؟ و بزرگترین افسوس ما شاید این نبود که حاج قاسم دیگر در بین مان حضور ندارد! من کاری به غربگراها ندارم، ولی دوستان انقلابی قدر #رئیسی را بدانید!
#عبدالرحیم_انصاری
«سلام ایرانی»
ما رو به دوستانتون معرفی کنید👇
https://eitaa.com/salamiraniaziz
┈┈•••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈
🔺️بشار اسد؛ نه آنچنان سیاه، نه آنقدرها سفید!
🔹به نظرم بشار اسد آنقدر خوب، و سزاوار آن بود که حتی اگر قرار بود کنار گذاشته شود نیز، با عزت و احترام کنار میرفت؛ او مقاومت را دوست داشت، استقلال را میخواست، عزت را بر ذلت ترجیح میداد، غرور ملی را میپسندید و سر سازگاری با ظلم و خصوصا صهیونیسم هم نداشت، و دم از آرمان هم میزد؛ مثل خیلی از ماها که هر کداممان میتوانیم برای خودمان یک بشار اسد باشیم؛ بشار اسدی که همه این خوبی ها را دارد، اما خوی دیکتاتوری اش را هنوز ترک نکرده، دنیا در نظرش بزرگ است، لاکچری بودن را دوست دارد، ادعای بزرگ بودن میکند، اما وقتی بازی به خطوط پایانی و حساسش میرسد، از یک جایی، دیگر میبُرد و نمیتواند ادامه دهد؛ انسانی با ظرفیت محدود؛ مثل خیلی از ماها، که مناسب جایگاه خودمان و آدم آرمانی که از آن دم میزنیم نیستیم!
🔹بشار اسد و امثال او فقط میتوانند بخشی از مسیر مقاومت را بپیمایند؛ آنجا که باید بین مرگ و زندگی یکی را انتخاب کند، همه آنچه را که ارزش می پندارد کنار میگذارد و به حیات دنیوی چنگ میزند. من آقای اسد را سرزنش نمیکنم؛ او فقط همینقدر میتوانست مقاوم باشد؛ او سطحش در اندازه سطح مورد نیاز مقاومت واقعیِ اسلامی نبود؛ و مقاومت مجبور بود با همین ظرفیت و داشته ها، ممنون او هم باشد که تا اینجا همکاری و همراهی کرده است؛ تحلیلِ همه تحلیلگران، محترم؛ اما من معتقدم ترس از مرگ، بشار را کنار زد؛ جنگ داشت به مراحل حساسی میرسید و سطح مقاومت نیز همسطح با جنگ بالا میگرفت؛ اما وقتی دید دشمن به دیوانگی افتاده، حلقه اول فرماندهی حزب الله را ترور کرده، نصرالله را به شهادت رسانده، و حتی رهبری ایران را تهدید میکند، وقتی خودش نیز با چنین تهدیدی مواجه میشود و رسانه های صهیونیستی هر روز خبری در این خصوص کار میکنند، کم می آورد؛ او همزمان در معرض وسوسه ها و وعده های دروغین برخی حکام عرب هم بوده است.
🔹این معادله را جلوی حاج قاسم اگر بگذارند به پیشوازش میرود: خجالت بکشید من را از چندتا گلوله میترسانید؟ با نصرالله وقتی مطرح میکنند میگوید: خودم میدانم من را میکشند لیکن قطعا سننتصر، و باز مسیر را ادامه میدهد! این معادله را آیت الله سید علی حسینی خامنه ای هم به سخره میگیرد و آنگونه، با صلابت در نماز جمعه نصر حاضر میشود؛ همین طور قاآنی ها و حاجی زاده ها و بسیاری از آنانکه در میدان جمهوری اسلامی قدم میزنند با آن رفتار مشابهی خواهد داشت؛ اما آیا جهانبینی اسد نیز مانند جهانبینی افراد فوق الاشاره است؟
🔹آیا اسد نیز نگاهش به مرگ از دریچه شهادت و رستگاری است؟ آیا دنیا در نگاه اسد نیز به همان اندازه بی ارزش است و او نیز برای مرگِ فی سبیل الله لحظه شماری میکند؟! یقینا خیر! او مقاومت را برای خود تا قبل از ترور تعریف کرده بود! اسد امروز سنگ محکی برای انقلابیونی است که دم از مقاومت میزنند، مقداری از مسیر را هم میروند، اما شاید هنوز به مراحل حساس نرسیده اند که بفهمند چند مَرده حلاج اند؛ انقلابیونی از جنس آنها که خوب بودن را دوست دارند، اما نمیتوانند در زندگی پیاده کنند؛ همانها که احتمالا از زندگی لاکچری بدشان نمی آید، برای خواستگار دخترشان شروط آنچنانی میگذارند، مستاجر را اذیت میکنند، در کار کم فروشی میکنند و حتی ممکن است کاسبی گران فروش باشند؛ بگذریم..!
🔹بشار اسد اما همانگونه که در ابتدا نوشتم، حالا که قرار بود به پایان خط برسد، میتوانست عزتمندانه از دور خارج شود؛ میتوانست آواره نباشد؛ میتوانست این دنیا را بدهد و عقبا را بخرد! او فرصت این را داشت که برای آزادسازی خاک وطنش به جولان حمله کند و [چه پیروز شود و چه شکست بخورد] به یک قهرمان ملی تبدیل شود؛ او میتوانست دموکراسی را بپذیرد و در صورت عدم انتخاب، آبرومندانه گوشه ای از کشورش بنشیند و باز فرصت اثرگذاری داشته باشد؛ میتوانست دست رد به سینه مقاومت نزند و حداقل اجازه دهد مقاومت کارش را پیش ببرد؛ هر کدام از این کارها را کرده بود وضعی بهتر از آنچه اکنون دارد میداشت و عزیز تر و عزتمند تر میبود، حتی اگر از قدرت حذف میشد!
🔹در پایان لازم است بگویم ما فقط واقعیت ها درباره او را مینویسیم، قصد آن را نداریم او را تخریب کنیم؛ چرا که او در حد بضاعت و ظرفیتش خدمات بزرگی به مقاومت داد، لیکن نتوانست وصیت پدر مرحومش را تا پایان حفظ کند؛ وصیتی که به او گفته بود تا زمانی که با ایران هستی، هستی؛ و هر وقت ایران را رها کردی دیگر نخواهی بود؛ و اسد دیگر نیست!
#عبدالرحیم_انصاری
هدایت شده از ناخواسته ۵
🔺️بشار اسد؛ نه آنچنان سیاه، نه آنقدرها سفید!
🔹به نظرم بشار اسد آنقدر خوب، و سزاوار آن بود که حتی اگر قرار بود کنار گذاشته شود نیز، با عزت و احترام کنار میرفت؛ او مقاومت را دوست داشت، استقلال را میخواست، عزت را بر ذلت ترجیح میداد، غرور ملی را میپسندید و سر سازگاری با ظلم و خصوصا صهیونیسم هم نداشت، و دم از آرمان هم میزد؛ مثل خیلی از ماها که هر کداممان میتوانیم برای خودمان یک بشار اسد باشیم؛ بشار اسدی که همه این خوبی ها را دارد، اما خوی دیکتاتوری اش را هنوز ترک نکرده، دنیا در نظرش بزرگ است، لاکچری بودن را دوست دارد، ادعای بزرگ بودن میکند، اما وقتی بازی به خطوط پایانی و حساسش میرسد، از یک جایی، دیگر میبُرد و نمیتواند ادامه دهد؛ انسانی با ظرفیت محدود؛ مثل خیلی از ماها، که مناسب جایگاه خودمان و آدم آرمانی که از آن دم میزنیم نیستیم!
🔹بشار اسد و امثال او فقط میتوانند بخشی از مسیر مقاومت را بپیمایند؛ آنجا که باید بین مرگ و زندگی یکی را انتخاب کند، همه آنچه را که ارزش می پندارد کنار میگذارد و به حیات دنیوی چنگ میزند. من آقای اسد را سرزنش نمیکنم؛ او فقط همینقدر میتوانست مقاوم باشد؛ او سطحش در اندازه سطح مورد نیاز مقاومت واقعیِ اسلامی نبود؛ و مقاومت مجبور بود با همین ظرفیت و داشته ها، ممنون او هم باشد که تا اینجا همکاری و همراهی کرده است؛ تحلیلِ همه تحلیلگران، محترم؛ اما من معتقدم ترس از مرگ، بشار را کنار زد؛ جنگ داشت به مراحل حساسی میرسید و سطح مقاومت نیز همسطح با جنگ بالا میگرفت؛ اما وقتی دید دشمن به دیوانگی افتاده، حلقه اول فرماندهی حزب الله را ترور کرده، نصرالله را به شهادت رسانده، و حتی رهبری ایران را تهدید میکند، وقتی خودش نیز با چنین تهدیدی مواجه میشود و رسانه های صهیونیستی هر روز خبری در این خصوص کار میکنند، کم می آورد؛ او همزمان در معرض وسوسه ها و وعده های دروغین برخی حکام عرب هم بوده است.
🔹این معادله را جلوی حاج قاسم اگر بگذارند به پیشوازش میرود: خجالت بکشید من را از چندتا گلوله میترسانید؟ با نصرالله وقتی مطرح میکنند میگوید: خودم میدانم من را میکشند لیکن قطعا سننتصر، و باز مسیر را ادامه میدهد! این معادله را آیت الله سید علی حسینی خامنه ای هم به سخره میگیرد و آنگونه، با صلابت در نماز جمعه نصر حاضر میشود؛ همین طور قاآنی ها و حاجی زاده ها و بسیاری از آنانکه در میدان جمهوری اسلامی قدم میزنند با آن رفتار مشابهی خواهد داشت؛ اما آیا جهانبینی اسد نیز مانند جهانبینی افراد فوق الاشاره است؟
🔹آیا اسد نیز نگاهش به مرگ از دریچه شهادت و رستگاری است؟ آیا دنیا در نگاه اسد نیز به همان اندازه بی ارزش است و او نیز برای مرگِ فی سبیل الله لحظه شماری میکند؟! یقینا خیر! او مقاومت را برای خود تا قبل از ترور تعریف کرده بود! اسد امروز سنگ محکی برای انقلابیونی است که دم از مقاومت میزنند، مقداری از مسیر را هم میروند، اما شاید هنوز به مراحل حساس نرسیده اند که بفهمند چند مَرده حلاج اند؛ انقلابیونی از جنس آنها که خوب بودن را دوست دارند، اما نمیتوانند در زندگی پیاده کنند؛ همانها که احتمالا از زندگی لاکچری بدشان نمی آید، برای خواستگار دخترشان شروط آنچنانی میگذارند، مستاجر را اذیت میکنند، در کار کم فروشی میکنند و حتی ممکن است کاسبی گران فروش باشند؛ بگذریم..!
🔹بشار اسد اما همانگونه که در ابتدا نوشتم، حالا که قرار بود به پایان خط برسد، میتوانست عزتمندانه از دور خارج شود؛ میتوانست آواره نباشد؛ میتوانست این دنیا را بدهد و عقبا را بخرد! او فرصت این را داشت که برای آزادسازی خاک وطنش به جولان حمله کند و [چه پیروز شود و چه شکست بخورد] به یک قهرمان ملی تبدیل شود؛ او میتوانست دموکراسی را بپذیرد و در صورت عدم انتخاب، آبرومندانه گوشه ای از کشورش بنشیند و باز فرصت اثرگذاری داشته باشد؛ میتوانست دست رد به سینه مقاومت نزند و حداقل اجازه دهد مقاومت کارش را پیش ببرد؛ هر کدام از این کارها را کرده بود وضعی بهتر از آنچه اکنون دارد میداشت و عزیز تر و عزتمند تر میبود، حتی اگر از قدرت حذف میشد!
🔹در پایان لازم است بگویم ما فقط واقعیت ها درباره او را مینویسیم، قصد آن را نداریم او را تخریب کنیم؛ چرا که او در حد بضاعت و ظرفیتش خدمات بزرگی به مقاومت داد، لیکن نتوانست وصیت پدر مرحومش را تا پایان حفظ کند؛ وصیتی که به او گفته بود تا زمانی که با ایران هستی، هستی؛ و هر وقت ایران را رها کردی دیگر نخواهی بود؛ و اسد دیگر نیست!
#عبدالرحیم_انصاری