eitaa logo
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ارومیه
682 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
380 ویدیو
26 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ همين كه تصميم گرفتی رجبی شوی، وارد بهشت شده‌ای! 🔻 بهشت، ظهور عقايد و اعمال و اخلاق ماست و به جان ما بسته است. يعنی بهشت از ما جدا نيست. آری؛ به‌عنوان يك واقعيت در بيرون هست، امّا به جان ما بسته است. حالا در اين بهشت يك نهری است كه می‌فرمايد: از عسل شيرين‌تر است و از شير سفيدتر است، اين نهر اسمش «رجب» است. پس اوّلًا؛ كسی كه رجبی شد، وصل به اين نهر می‌شود. اين نهر در كجاست؟ در بهشت. پس كسی كه رجبی شد، وصل به بهشت می‌شود. ثانياً؛ اين اتّصال بعد از مردن ما هست يا همين حالا؟ امام رضا (ع) می‌فرمايند: هركس بگويد بهشت بعد است، از ما نيست. پس اين بهشت همين حالا هست. يعنی إن‌شاءالله همين امروز كه تصميم گرفتيم در اين ماه، رجبی شويم، وارد بهشت شديم. خدا می‌داند كه همين حالا وارد بهشت شديم. 📚 برگرفته از کتاب «ماه رجب، ماه یگانه‌شدن با خدا» 🌺حلول ماه رجب المرجب را خدمت دانشگاهیان دانشگاه ارومیه تبریک و تهنیت عرض می کنیم. امید است بتوانیم از فیوضات این ماه بهره کافی ببریم.🌺
✳️ راز عظمت علی (ع) 🔻 حضرت مولی الموحدین(ع) [در بخشی از توصیه‌های خود به امام حسن (ع)] می‌فرمایند: «السّاكِنِ مَساكِنَ الْمَوْتی» نامه از سوی پدری برای تو نوشته می‌شود كه ساكن منزل کسانی است که فعلاً مُرده‌اند و اكنون ما در منزل آن‌ها زندگی می‌كنيم و ما نیز می‌ميريم و عده‌ی ديگری در منزل‌های ما زندگی خواهند کرد. كسی كه با اين چشم به دنيا نگاه كند حقیقتاً انسان بیداری است و وَهمیات بر او حکومت نمی‌کند. همچنین می‌فرمایند: «وَ الظّاعِنِ عَنْهَا غَداً» نامه از طرف کسی است که فردا از اين روزگار كوچ می‌كند. 🔸 اگر بپرسید چه عاملی موجب شد که حضرت علی(ع) در طول زندگی خود اینچنین بدرخشد و بخواهید بدانید راز عظمت علی(ع) چیست، خواهم گفت راز عظمت علی(ع) در نگاه درست او به دنیا است. كسی كه حقیقتاً جایگاه خود را در دنیا این‌طور احساس می‌کند مسلماً از ظلمات دنیا نجات خواهد يافت و در غير اين صورت در كشاكش زندگی، اسير رقابت‌ها و امور باطل و خيالی می‌شود. 👤 📚 از کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱
💢اساسِ حرکت، امید به خداست💢 🔻 در مناجات شعبانيه داريم: «اِلهي! لَوْ اَرَدْتَ هَواني، لَمْ تَهْدِني، وَلَوْ اَرَدْتَ فَضيحَتي، لَمْ تُعافِني» خدايا اگر خواری مرا می‌خواستی، هدايتم نمی‌كردی، و اگر رسوايی مرا می‌خواستی، مرا نمی‌بخشيدی. 🔻 از اين طريق، خطر بی‌معنا بودن در زندگی برطرف می‌شود و امكان رسيدن به ساحل معانی و روحانيت مورد نظر انسان، ظهور می‌كند و انگيزه‌ای برای عملِ برتر پيش می‌آيد. در رابطه با آشتی با خدا اساس حرکت بر مبنای اميدی است که هر کس در رابطه با خدا در خود ايجاد می‌کند و متوجه است خداوند هر کس را که عزم رجوع به او کرده در هر شرايطی می‌پذيرد و در اين رابطه می‌فرمايد: «لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ» هيچ کس جز کافران از رحمت و لطف خدا مأيوس نيستند. 📚 از کتاب «انسان؛ از تنگنای بدن تا فراخنای قرب الهی» @nahad_urmia
✳️ در شب قدر این سه چیز را از خدا بخواهید 🔻 شب قدر، شب روشن‌شدن «اندازه‌ها» است. بیایید در شب قدر از خدا بخواهید که اندازهٔ سه چیز را برای ما روشن کند. 1⃣ خودِ «خدا» اندازه‌اش را برای ما بگوید تا حدی که دل ما روشن شود. با درس و بحث و کتاب نمی‌توان رب را فهمید. تشخیص ربّ عالم، یک «دلِ بیدار» می‌خواهد. شب قدر شرایط به گونه‌ای است که خدا کمک می‌کند این‌ها را بفهمیم. خیلی مقام بلندی است که آدم بفهمد جهان ربّ دارد و این ربّ حکیم در زوایای حیاتش حاضر است. 2⃣ اندازه‌ی «خودتان» را به شما بفهماند. در شب قدر انسان باید به بصیرتی برسد که بفهمد «بنده» است؛ این که من مرد هستم یا زن، بی‌پول هستم یا پولدار و... همه دروغ و سراب است. انسان باید در شب قدر از خدا بخواهد که قدرش را به او بنمایاند که اگر هرکسی، قدر خود را بفهمد دیگر برای چیزهای بی‌ارزش تلاش نمی‌کند. این که ما بنده هستیم در شب قدر برای انسان باید مشخص شود؛ البته کار مشکلی است اما باید به خدا التماس کرد که خدایا «بندگی» مرا به من نشان بده. 3⃣ از خدا بخواهیم که قدر و اندازه‌ی این «دنیا» را هم به ما بفهماند. دنیا «متاعِ غرور» است، محل «امتحان» است. باور کنید که اگر این سه چیز را شما در شب قدر بگیرید از مرز «انسانِ طبیعی» بیرون می‌آیید؛ یعنی نسبت به افراد معمولی ادراک بسیار بالایی پیدا می‌کنید. 📗 برگرفته از جزوه «تفسیر سوره قدر» @nahad_urmia
✳️ دنيا مأوایِ آدمی نيست! 🔻 اگر كسی می‌خواهد جدّی نبودن «دنيا» را بفهمد، بايد جدّی بودن «قيامت» و «ابدیت» برای او روشن شود. زیرا در برابر هر حقیقت و راستی، يك دروغ قرار دارد. اگر كسی بگويد الان شب است و ديگری بگويد الان روز است، حتما يكی دروغ است. اگر بگوييم كه قيامت جدی است و حقیقت زندگی انسان، خودش را در قيامت ظاهر می‌کند، پس دروغ است كه انسان در دنيا به تمام حقيقت زندگی‌اش دست یابد. ⚠️ وقتی كه حضرت [علی (علیه‌السلام)] می‌فرمايند: «فَاَصْلِحْ مَثواكَ» و توصیه می‌کنند که محل و مأوای خود را اصلاح كن، می‌خواهند بفرمایند دنیا اساساً محل و جای ماندن نیست؛ چون نفرموده‌اند مأوای آخرتت را اصلاح كن، بلكه تنها فرمودند مأوايت را اصلاح كن. «مثوای» به‌معنای جایگاه و محل ماندن است. پس اصلاً دنيا مأوایِ آدمی نيست تا بفرمایند: مأوای آخرتت را حفظ كن. دنيا چيزی نيست كه آدمی بخواهد حرف آن را بزند. 📚 از کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ @nahad_urmia
✳️ خون شهدای كربلا؛ منشأ ظهور حضرت مهدی (عج) 🔻 نگاه كن به واقعی‌ترين صحنهٔ تاريخ يعنی به مهدی موعود (عج) و بگو: «اَيْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتولِ بِكَرْبَلا» يعنی؛ كجاست آن كس كه انتقام خون‌های ريخته شده در كربلا را خواهد گرفت. اين يك اعتقاد بزرگ توحيدی است كه خون شهدای كربلا منشأ ظهور حضرت مهدی (عج) می‌شود و آن حضرت انتقام آن خون‌ها را از فرهنگی كه به قتل حسين و اصحاب او مبادرت ورزيد می‌گيرد. اگر نتوانيم اين نكته را به‌خوبی در عقيدهٔ خود جای دهيم، يا خدا را نمی‌شناسيم يا امام حسين (ع) را، يا حضرت حجت (عج) را. 🔸 امام حسين (ع) خوب می‌داند اين خونی كه در كربلا بر زمين ريخت، در ثمرهٔ نهايی تاريخی خود غوغا می‌كند؛ حسين (ع) قدر خودش را می‌داند و به همين جهت خون‌ها را به آسمان می‌پاشيد و راوی می‌گويد: به خدا قسم يك قطره از آن خون‌هايی كه به آسمان پاشيد به زمين برنگشت، يعنی اين خون‌ها، زمينی نيست كه پس از مدتی فراموش شود، بلكه منشأ تحولی بزرگ خواهد شد و زمينهٔ ظهور حجت خدا را فراهم می‌كند و لذا بر اساس همين عقيده می‌گويی: كجاست آن گوهر نتيجهٔ كار همهٔ انبيا و اوليا كه عملاً خون‌های شهدای كربلا را به ثمر خواهد رسانيد؟ 📚 از کتاب «فلسفهٔ حضور تاریخی حضرت حجت (عج)» @nahad_urmia
✳️ اولين قدمِ جهت‌دادن به زندگی 🔻 احساسِ غمِ غربت، اولين قدم جهت‌دادن به زندگی است. اين اولين قدمی است كه با آن می‌توانيد زندگی صحيح را شروع كنيد. غم غربت داشتن برای انسان، سیر به‌سوی حقیقت را در پیش دارد. چطور می‌شود اويسِ قرنی از يمن به مدينه می‌آيد؟ چون غم غربت از حق در او شعله‌ور شده است. این همان حالتی است كه به‌اصطلاح عرفا می‌گويند: «درد پيدا می‌شود» و به‌واقع مشكلِ اسير روزمرّگی شدن را با همين «درد پيدا كردن» می‌توان از بين برد. كسی كه با غم غربت خود در اين دنيا آشنا شد و انسانی با درد شد، ديگر گرفتار كارهای ياوه نمی‌شود. وقتی انسان به غربت خود در اين دنيا آشنا شد و فهميد فقط راه نجات، انس با خدا است، با تمام وجود دامن دين را می‌گيرد و همهٔ دغدغه‌هایش اين است كه از مسير ناب دينداری فاصله نگيرد. 📚 کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ 💢@nahad_urmia
✳️ فهم علی علیه‌السلام یعنی فهم قرآن 🔻 كسی كه صادقانه محبت به اميرالمؤمنين علیه‌السلام را به قلب خود تفهيم كند «قرآن‌فهم» می‌شود و قرآن برای او ديگر الفاظ صِرف نخواهد بود، چون حضرت علی علیه‌السلام در حرکات و سکنات خود قرآن ناطق‌اند و فهم علی علیه‌السلام یعنی فهم قرآن. لفظ قرآن در طول ۲۳ سال نازل شده امّا حقیقت قرآن هر سال در شب قدر نازل می‌شود. چون حقیقت قرآن نور است و قلب‌ها را منور می‌کند، قلبی که در مقام عصمت باشد و در ذیل امام معصوم قرار گرفته باشد، منور به معارفی می‌شود که در لفظ و کتاب نمی‌گنجد. 📚 از کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ 💢@nahad_urmia
✳️ ترس از مرگ، عامل خشکاندن شور حیات 🔻 امويان دائم ترس را منتشر می‌كردند و نگران آن بودند كه مردم از دام ترسِ از مرگ رها شوند و از آن بيرون روند. رها شدن مردم از دام ترس، پايان سلطهٔ قدرتمندان است، چراكه همهٔ نظام ارزشی آنها در ترس از مرگ رونق و بقا دارد. و حسين(ع) به همه فهماند ترس از مرگ، كشتن يك حكمت و يك فرهنگ متعالی است؛ و لذا يكی از شعارهای كربلا اين است كه: «اِنّي لا اَرَي الْمَوتَ اِلاَّ سَعادَةً وَ لا اْلحَياةَ مَعَ الظَّالِمينَ اِلاّ بَرَما» يعنی من مرگ را در چنين شرايطی جز سعادت نمی‌بينم و زندگی با ستمكاران را جز ملالت و هلاكت نمی‌نگرم. ‼️ اصلاً مگر مرگ چيزی است كه در فرهنگ حسين(ع) جايی داشته باشد تا بتواند تصميمات او را تغيير دهد؟ ترس از مرگ، بزرگ‌ترين ضعف بشر است و اژدهای قدرت، حاكميّت خويش را بر ضعف‌های بشر بنا نهاده و از همه بيشتر بر «ترس از مرگ»؛ و قدرتمندان هميشه بر اساس «ترس بشر از مرگ» در امنيت هستند. اين است كه حكمت حسينی حكمت فرو ريختن همۀ قدرت‌های غيرالهی است در همهٔ عصرها، و برای همهٔ نسل‌ها. و تا به حسين(ع) نزديك نشده‌ای، ترس از قدرت‌های غيرالهی شور حيات را در وجود تو می‌خشكاند و در تصميمات تو بدون آنكه بخواهی نفوذ می‌كند. 👤 📚 از کتاب 🏴 💢@nahad_urmia
✳️ امام زمان و برکهٔ جان انسان 🔻 اگر درون برکهٔ آبی سنگ و ریگ بریزید، این برکه از بین نرفته است، ولی پر می‌شود؛ آن هم از چیزی که برکه بودن آن را از آن می‌گیرد. اگر یک انسانی هم از غیر انسانیت پر شود، پر شده است، ولی انسانیتش ضایع شده است. مقام انسان، مقام قبول و انفعال است، ولی از چه چیزی باید پر شود، و جانش آن را قبول کند؟ مسلّم از انسانیت. فیض انسانیت را از چه کسی بگیرد؟ از عین الانسان. عین الانسان چه کسی است؟ امام زمان علیه السلام. 🔸 مقام انسان کامل، مقامی است که برکه‌اش از انسانيت پر است. خلأهايی که انسانيتش را ناقص کند، ندارد. انسان کامل، مقامی است که اگر نظر کند به لوح جان بقيهٔ انسان‌ها، آن‌ها هم انسان می‌شوند. 👤 📚 از کتاب «جایگاه و معنی واسطهٔ فیض» #⃣ 💢@nahad_urmia
همين كه تصميم گرفتی رجبی شوی، وارد بهشت شده‌ای! 🔻 بهشت، ظهور عقايد و اعمال و اخلاق ماست و به جان ما بسته است. يعنی بهشت از ما جدا نيست. آری؛ به‌عنوان يك واقعيت در بيرون هست، امّا به جان ما بسته است. حالا در اين بهشت يك نهری است كه می‌فرمايد: از عسل شيرين‌تر است و از شير سفيدتر است، اين نهر اسمش «رجب» است. پس اوّلًا؛ كسی كه رجبی شد، وصل به اين نهر می‌شود. اين نهر در كجاست؟ در بهشت. پس كسی كه رجبی شد، وصل به بهشت می‌شود. ثانياً؛ اين اتّصال بعد از مردن ما هست يا همين حالا؟ امام رضا عليه‌السلام می‌فرمايند: هركس بگويد بهشت بعد است، از ما نيست. پس اين بهشت همين حالا هست. يعنی إن‌شاءالله همين امروز كه تصميم گرفتيم در اين ماه، رجبی شويم، وارد بهشت شديم. خدا می‌داند كه همين حالا وارد بهشت شديم. 📚 برگرفته از کتاب «ماه رجب، ماه یگانه‌شدن با خدا» 🌺حلول ماه رجب المرجب را خدمت دانشگاهیان دانشگاه ارومیه تبریک و تهنیت عرض می کنیم. امید است بتوانیم از فیوضات این ماه بهره کافی ببریم.🌺 💢@nahad_urmia