خطبه صد‌ونودویکم نهج‌البلاغه (خطبه ۱۹۱ - خطبه درباره معاويه) وَاللّهِ ما مُعاوِيَةُ بِاَدْهى مِنّى، وَلكِنَّهُ يَغْدِرُ وَ يَفْجُرُ، به‌خداقسم معاویه زیرک‌تر از من نیست، ولى او خیانت مى‌ورزد و گناه مى‌کند، وَ لَوْلا كَراهِيَةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ اَدْهَى النّاسِ; وَلكِنْ كُلُّ غَدرَة و اگر غدر و مکر نکوهیده نبود من از زیرک‌ترین مردمان بودم; ولى هر نیرنگى معصیت فَجْرَةٌ، وَ كُلُّ فَجْرَة كَفْرَةٌ، وَ لِكُلِّ غادِر لِواءٌ يُعْرَفُ بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ. است، و هر معصیتى نوعى کفر است، و هر نیرنگ‌بازى را در قیامت نشانه‌اى است که به آن شناخته مى‌شود. وَ اللّهِ ما اُسْتَغْفَلُ بِالْمَكيدَةِ، وَ لا اُسْتَغْمَزُ بِالشَّديدَةِ. سوگندبه‌خدا که من با مکر و حیله غافل‌گیر نمى‌شوم، و با شدّت و سختى ناتوان نمى‌گردم. https://eitaa.com/nahgolbalagh

خطبه صد‌ونودودوم نهج‌البلاغه (خطبه ۱۹۲ - خطبه در پايدارى در راه حق) اَيُّهَا النّاسُ، لاتَسْتَوْحِشُوا فى طَريقِ الْهُدى لِقِلَّةِ اَهْلِهِ، ❗️اى مردم، در راه هدایت از کمى اهل آن وحشت نکنید، فَاِنَّ النّاسَ قَدِاجْتَمَعُوا عَلى مائِدَة شِبَعُها قَصيرٌ، وَ جُوعُها طَويلٌ. که مردم بر سر سفره‌اى گردآمده‌اند که زمان سیرى آن اندک، و مدّت گرسنگى آن طولانى است. اَيُّهَا النّاسُ، اِنَّما يَجْمَعُ النّاسَ الرِّضا وَالسُّخْطُ. وَ اِنَّما ❗️اى مردم، جز این نیست که خشنودى و خشم است که مردم را بر محورى جمع مى‌کند. غیر این نبود عَقَرَ ناقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ واحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللّهُ بِالْعَذابِ لَمّا عَمُّوهُ بِالرِّضا، که ناقه ثمود را یک نفر پى‌کرد، امّا عذاب خداوند همه را گرفت چون همگان به آن برنامه رضایت دادند، فَقالَ سُبْحانَهُ: «فَعَقَرُوها فَاَصْبَحُوا نادِمينَ». فَما كانَ اِلاّ اَنْ خارَتْ خداوند سبحان فرمود: «همه آن را پى‌کردند، پس همه پشیمان شدند». آن‌گاه سرزمین اَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوارَ السِّكَّةِ الْمُحْماةِ فِى الاَْرْضِ الْخَوّارَةِ. آنان بر اثر فرورفتن صداکرد مانند صداى فرورفتن آهن داغ در زمین نرم و هموار. اَيُّهَا النّاسُ، مَنْ سَلَكَ الطَّريقَ الْواضِحَ وَرَدَ الْماءَ، وَ مَنْ خالَفَ ❗️اى مردم، هرکه راه راست و روشن را بپیماید به‌آب‌رسد، و هر‌که بی‌راهه رود وَقَعَ فِى التّيهِ . در بیابان به‌سرگردانى‌افتد. https://eitaa.com/nahgolbalagh

خطبه صد‌ونودوسوم نهج‌البلاغه (خطبه ۱۹۳ - خطبه هنگام دفن سرور زنان جهان حضرت فاطمه(عليهاالسلام) اى رسول خدا، از من و دخترت بر تو سلام باد که در جوار تو آمد، و به‌سرعت به تو ملحق شد. اى رسول حق، از دورى دختر برگزیده‌ات شکیبایى‌ام کم شد، و طاقتم ازدست‌رفت، جزآن‌که مرا در فراق عظیم تو، سنگینى مصیبتت جاى تسلیت (در مصیبت فاطمه) است. زیرا من بودم که با دست خود تو را در آغوش خاک جاى دادم، و سرت بر سینه من بود که روح پاکت از قفس تن پرید. ما از خداییم و به خدا بازمى‌گردیم. 😭 راستى که امانت بازگردانده‌شد، و گروگان دریافت‌گردید. اما غصه من ابدى است، و شبم قرین بیدارى است تازمانى که خداوند براى من جای‌گاهى راکه تو درآن اقامت دارى اختیار کند. به‌زودى دخترت از هم‌دستى امت براى ستم بر او به تو خبر خواهدداد، در پرسیدن از او اصرار کن، و خبر اوضاع را از او بخواه; درحالى‌که بین ما و تو فاصله زیادى نشده و زمانه از یادت خالى نگشته این همه ستم به ما شد. به هر دو نفر شما سلام باد سلام وداع‌کننده نه سلام رنجیده‌خاطر دل‌تنگ. اگر از کنار مرقدت بروم نه از باب ملالت است، و اگر بمانم نه از جهت بدگمانى به آن‌چه خداوند به صابران وعده داده‌است. https://eitaa.com/nahgolbalagh

خطبه صد‌ونودوچهارم نهج‌البلاغه (خطبه ۱۹۴ - خطبه در گريز از دنيا) ❗️ايُّهَا النّاسُ، اِنَّمَا الدُّنْيا دارُ مَجاز، وَالاْخِرَةُ دارُ قَرار، فَخُذُوا مِنْ اى مردم، دنیا سراى گذر، و آخرت خانه همیشگى است، از سراى گذر براى مَمَرِّكُمْ لِمَقَرِّكُمْ، وَ لا تَهْتِكُوا اَسْتارَكُمْ عِنْدَ مَنْ يَعْلَمُ اَسْرارَكُمْ، خانه دائمى توشه برگیرید، و نزد آن‌که اسرار شما را مى‌داند پرده حرمت خود را ندرید، وَ اَخْرِجُوا مِنَ الدُّنْيا قُلُوبَكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ تُخْرَجَ مِنْها اَبْدانُكُمْ. دل‌هایتان را از دنیا خارج کنید قبل‌ازآن‌که بدن‌هایتان را خارج کنند. فَفيها اخْتُبِرْتُمْ، وَلِغَيْرِها خُلِقْتُمْ. اِنَّ الْمَرْءَ اِذا هَلَكَ قالَ النّاسُ: در دنیا آزموده شده‌اید، و براى غیر آن به‌وجود آمده‌اید. انسان وقتى ازدنیا مى‌رود مردم مى‌گویند: ما تَرَكَ؟ وَقالَتِ الْمَلائِكَةُ: ما قَدَّمَ؟ لِلّهِ آباؤُكُمْ، (از ثروت) چه گذاشت؟ و فرشتگان مى‌گویند: (از عبادت) چه فرستاد؟ خدا پدرانتان را خیردهد، فَقَدِّمُوا بَعْضاً يَكُنْ لَكُمْ، وَ لا تُخَلِّفُوا كُلاًّ فَيَكُونَ مقدارى پیش فرستید که در آخرت به سود شماست، و تمام آنچه را دارید پس از خود به‌جانگذارید عَلَيْكُمْ . که به زیان شماست. https://eitaa.com/nahgolbalagh

خطبه صد‌ونودوپنحم نهج‌البلاغه (خطبه ۱۹۵_ ياران خود را در بسيارى از اوقات به آن پندمى‌داد) تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللّهُ، فَقَدْ نُودِىَ فيكُمْ بِالرَّحيلِ، وَ اَقِلُّوا خدا شما را رحمت کند، مجهّزشوید که شما را براى کوچ‌کردن دعوت کرده‌اند، میل الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْيا، وَانْقَلِبُوا بِصالِح ِ ما بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزّادِ، فَاِنَّ ماندن در دنیا را کم‌کنید، و باتوشه‌شایسته‌اى که دارید به‌سوى خدا بازگردید، که پیش‌روى اَمامَكُمْ عَقَبَةً كَؤُوداً، وَ مَنازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً، لابُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَيْها شما گردنه‌اى‌سخت، و منازلى‌ترس‌ناک و هول‌آور است، که چاره‌اى از ورود به آن و وَالْوُقُوفِ عِنْدَها. وَاعْلَمُوا اَنَّ مَلاحِظَ الْمَنِيَّةِ نَحْوَكُمْ دائِبَةٌ، وقوف در آن ندارید. ❗️بدانید مرگ به‌طور جدّى دیده خود را به‌سوى شما دوخته، وَ كَاَنَّكُمْ بِمَخالِبِها وَ قَدْ نَشِبَتْ فيكُمْ، وَ قَدْ دَهَمَتْكُمْ فيها مُفْظِعاتُ گویا به چنگال‌هایش که در شما فرورفته دچارهستید، و امور شدید و عظیم و سنگین الاُْمُورِ وَ مُعْضِلاتُ الْمَحْذُورِ. فَقَطِّعُوا عَلائِقَ الدُّنْيا، وَاسْتَظْهِرُوا و طاقت‌فرسا بر شما حمله‌آورده. پس پیوندهاى دنیا را از خود قطع‌کنید، و به توشه تقوا بِزادِ التَّقْوى . پشت خود را قوى‌گردانید. https://eitaa.com/nahgolbalagh

خطبه صد‌ونودوششم نهج‌البلاغه (خطبه ۱۹۶ - خطبه بعد از بيعت طلحه و زبير به آنها فرمود) (آنان از اینکه حضرت آنها را طرف مشورت قرار نداده و در امور حکومت از آنها یارى نجسته شکایت داشتند.) براى چیزى اندک خشم گرفتید، و فراوان را واگذاشتید. به من نمى‌گویید که در چه‌چیزى حق داشته‌اید که شما را از آن منع کردم؟ یا در کدام سهم خود را بر شما پیش انداختم؟ یا کدام دعوا را مسلمانى به من رجوع کرده که نسبت به حلّش عاجز بوده یا حکمش را نمى‌دانستم یا راه قضاوتش را اشتباه کردم؟ ❗️ به خدا قسم نسبت به حکومت رغبتى نداشتم، و مرا در حکومت نیازى نبود، شما مرا به آن خواندید، و شما بار آن را بر دوشم نهادید. پس زمانى‌که حکومت به من رسید به کتاب خدا و دستورى که براى ما وضع کرده‌بود و ما را به آن فرمان داده‌بود، و به آن‌چه پیامبر صلّى اللّه علیه وآله سنّت قرارداده‌بود نظر انداختم و از آن پیروى کردم، و در این زمینه به رأى شما و غیر شما نیازمند نبودم، و حکمى واقع نشد که به آن جاهل بوده تا از شما و دیگر مسلمانان خواهان مشورت باشم، که اگر حکمى را آگاه نبودم از شما و دیگران روی‌گردان نمى‌شدم. ⛔️ و اما آن‌چه یادکردید که چرا در مسأله بیت‌المال به‌طور مساوى عمل کرده‌ام، این مطلبى است که در آن به رأى خود حکم نکردم، و بر اساس خواسته خویش عمل ننمودم، بلکه من و شما دریافته‌ایم که این رویّه همان است که رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله‌ قرار داده و حکمى قطعى است، و من در آن‌چه که خداوند از تقسیم بیت‌المال به آن فرمان داده، و حکمش را امضاء نموده نیازمند به رأى شما نبودم. سوگند به حق که براى شما و غیر شما نزد من حقّى نیست تا از آن پوزش بخواهم. خداوند دلهاى ما و شما را متوجه حق کند، و به ما و شما صبر عنایت فرماید. ✳️ آن‌گاه فرمود: خداوند رحمت کند کسى را که چون حقّى دید آن را کمک کند، یا ستمى را مشاهده نمود از آن بازدارد، و یار ستم‌دیده باشد تا جایى که او را به حقّش برساند. https://eitaa.com/nahgolbalagh