🌳شجره آشوب« قسمت چهل و هفتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻علامه مجلسی، در توضیح عبارت «صریح مانند لصیق نیست»، می فرماید: ظاهر عبارت لصیق به نسب معاویه اشاره می کند و برخی علمای ما گفته اند که امیه از صلب عبدشمس نبود، بلکه بنده ای از روم بود که عبد شمس او را به خود ملحق کرد. 🔻در نتیجه مشخص می شود، اینکه گفته اند بنی هاشم و بنی امیه، دارای نسبت خویشاوندی و پسر عمو بودند،کاملا اشتباه است. این دو خاندان نسبتی با یکدیگر نداشتند و امیه، دارای نسبی رومی بود. در نتیجه جد معاویه اساسا از اهل روم و کافر بوده و به هیچ عنوان نسبتی با بنی هاشم ندارد. 🔻ما در ابتدای فصل قبل، به اثبات نفاق و دنیا طلبی سران جنگ جمل پرداختیم.. آنچه در اینجا می گوییم نکاتی است که اثبات می کند جبهه بنی امیه حتی از زمان رسول خدا نیز کافر بوده و بعد از اینکه خود را در مضیقه دیدند به ظاهر اسلام آوردند. آن ها مهم ترین دشمن اسلام محسوب می شدند و در چهره اسلام، قصد ضربه زدن به اصل دین را داشتند. امام به گروهی از هواداران معاویه که از شام برای پرسش نزد ایشان آمده بودند فرمود: «خداوند لعنت كند آن مردمانى [اهل شام و بنی‌امیه] را كه فضائل ما را مى‏پسندند ولى به دين ما ضربه مى‏زنند.» خلاصه این نکات به شرح زیر است: 🔻1. امام علی علیه السلام خطاب به ابوسفیان فرمود: «تو همیشه دشمن اسلام و مسلمانان بودی.» 🔻2. در کتاب استیعاب آمده است که در جنگ یرموک که مسلمانان با اهل روم مبارزه می کردند، هنگامی که کفار روم پیشروی می کردند، ابوسفیان خوشحال می شد. این در حالی بود که در آن زمان، ابوسفیان به ظاهر در جبهه مسلمانان بود. 🔻3. عمر به کعب الاحبار گفت بعد از من امر حکومت نزد شما (اهل کتاب) به چه کسی می رسد. کعب گفت ما اینگونه (در تورات) دیدیم که امر حکومت بعد از صاحب شریعت به دو نفر می رسد و بعد از او به دشمنانی می رسد که پیامبر با آنان جنگید و این جنگ بر سر اصل دین بود. نکته جالب این گزارش اینکه کعب معتقد است در تورات امده که حکومت بعد از عمر به بنی امیه برسد. 🔻 عثمان نیز از بنی امیه بود؛ یعنی کسانی که پیامبر در زمان حیات خود با آنان بر سر دین جنگید. این گزارش نشان می دهد افراد با نفوذ اهل کتاب در دربار خلیفه، سعی داشتند حکومت بنی امیه را از تعیین شده معرفی و اینگونه وانمود کنند که حکومت آن ها، حتی در کتب انبیای پیشین نیز ذکر شده است. شاید هدفشان از این کار، آماده سازی اذهان عمومی بود که نباید با تخلف از حکومت بنی امیه، با حکم کتاب آسمانی تورات، مخالفت کنند. به علاوه، گزارش فوق صریحا می رساند که بنی امیه که حکومتشان با عثمان شروع شد، همان افرادی بودند که بنای محاربه به پیامبر را بر سر دین داشتند. آیا رسول خدا با غیر از کفار در زمان حیاتش جنگید؟ 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت10 2⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت10 🔴 قسمت دوم 🔻 بایدهای معاشرت با مردم 🔻 نکته آخری که درباره رعایت آداب و عرف مردم در نهج البلاغه داریم، حکمت ۶۲ است. میفرمایند:« إِذَا حُيِّيتَ بِتَحِيَّةٍ فَحَيِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا وَ إِذَا أُسْدِيَتْ إِلَيْكَ يَدٌ فَكَافِئْهَا بِمَا يُرْبِي عَلَيْهَا وَ الْفَضْلُ مَعَ ذَلِكَ لِلْبَادِئِ» وقتی تو را ستودند بهتر از آن ،آنان را ستایش کن. و اگر به تو احسان کردند، بیشتر از آن به آنان ببخش و به هر حال پاداش بیشتر از آن آغاز کننده است. 3⃣ تواضع: سر فصل سوم از بایدهای معاشرت با مردم تواضع است. مولا علی(ع) در حکمت ۲۲۴ نهج البلاغه میفرمایند: «وَ بِالتَّوَاضُعِ تَتِمُّ النِّعْمَةُ به برکت تواضع نعمت ها تمام و کمال می شوند». 4⃣ انصاف: مطلب چهارم انصاف است. با مردم انصاف دادن. در همین حکمت ۲۲۴ میفرمایند:« بِالنَّصَفَةِ يَكْثُرُ الْمُوَاصِلُونَ با انصاف به خرج دادن دوستان انسان فراوان می شوند». البته در مورد معنای انصاف حضرت در حکمت ۲۳۱ فرموده اند:« الْعَدْلُ الْإِنْصَافُ عدل خودش نوعی انصاف است». 5⃣ تحمل سختیها و ناملایمات و اشکالات و اشتباهات مردم: مطلب پنجمی که در نهج البلاغه پیرامون بایدهای معاشرت با مردم هست، مطلب تحمل سختیها، ناملایمات، اشکالات و اشتباهات مردم است در این معاشرت ها. که تحت عناوینی مثل صبر، حلم، تحمل و سعه صدر در نهج البلاغه جمع شده است که به بخشی از آنها اشاره میکنیم: 📌 5.1 صعه صدر: در حکمت ۱۷۶ میخوانیم:« آلَةُ الرِّيَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْرِ .ابزار ریاست سعه صدر داشتن است». ارتباط این مبحث به موضوع ما این است که انسان وقتی میخواهد در جامعه با همه معاشرت خوب داشته باشد، در واقع در مقابل افکار مختلف، سلائق مختلف، فرهنگها، سطح مطالعات و سطح فهم های مختلف قرار می گیرد و قطعا اذیت میشود ؛اگر سعه صدر داشته باشد، مانند یک رئیسی است که ناچار است در یک اداره ای، وزارت خانه ای با صدها کارمند و هزاران مراجعه کننده با افکار و سلائق مختلف ارتباط داشته باشد، پس باید خیلی سینه گشاده ای داشته باشد. 📌 5.2 حلم: حضرت در حکمت ۲۱۳ نهج البلاغه شریف می فرمایند: «أَغْضِ عَلَى الْقَذَى وَ الْأَلَمِ تَرْضَ أَبَداً» چشمت را بر بدیها و درد و رنج ها ببند تا ابد راضی زندگی کن. حلم داشته باش. 🔹 فوائد حلم: یکی از فوائد حلم در مقابل جاهل است. وقتی انسان در مقابل رفتار جاهل حلم داشته باشد، اتفاق جالبی که می افتد؛ ۱. اول اینکه مردم در مقابل جاهل طرفدارش می شوند. ۲. دوم اینکه خودبه خود با حلم و بردباری د مقابل جاهل، دهان جاهل را میبندد. 🔻در حکمت ۲۱۱ میخوانیم:« الْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيهِ حلم دهان بند انسان سفیه و جاهل است». 🔻در حکمت ۲۰۶ هم اینگونه می خوانیم: « أَوَّلُ عِوَضِ الْحَلِيمِ مِنْ حِلْمِهِ أَنَّ النَّاسَ أَنْصَارُهُ عَلَى الْجَاهِلِ . نخستین پاداش بردبار از بردباریش این است که مردم در برابر نادان، پشتیبان او خواهند بود». گاهی وقتها ما به راحتی نمیتوانیم حلم به خرج بدهیم. یعنی در این کار مشکل داریم. چه کنیم؟ 🔻حضرت در حکمت ۲۰۷ راهش را یاد داده است. فرمود:« إِنْ لَمْ تَكُنْ حَلِيماً فَتَحَلَّمْ فَإِنَّهُ قَلَّ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ إِلَّا أَوْشَكَ أَنْ يَكُونَ مِنْهُمْ . اگر بردبار نیستی خودت را بردبار نشان بده. زیرا اندک است کسی که خودش را همانند مردمی کند ولی از جمله آنها به حساب نیاید». خلاصه حلم باید خیلی جدی گرفته بشود. اینقدر مهم است که حضرت در حکمت ۴۱۸ می فرمایند:« الْحِلْمُ عَشِيرَةٌ » حلم به اندازه یک عشیره و طایفه انسان را پشتیبانی میکند. 🔻 یا در حکمت ۴۲۴ می فرمایند:« الْحِلْمُ غِطَاءٌ سَاتِرٌ» حلم یک پرده بسیار ضخیمی است که جلوی عیب های انسان را می پوشاند. 🔻اینکه انسان چگونه میتواند به حلم هم برسد در حکمت ۴۶۰ اینگونه میفرماید:« الْحِلْمُ وَ الْأَنَاةُ تَوْأَمَانِ يُنْتِجُهُمَا عُلُوُّ الْهِمَّةِ » حلم و بردباری و صبر کردن و عجله نکردن، توأم باهم هستند - از کجا به دست می آیند؟- يُنْتِجُهُمَا عُلُوُّ الْهِمَّةِ همت بلند داشتن نتیجه اش میشود حلم و بردباری. بنابراین اگر انسان چشمهایش را به افقهای دوردست زندگی خیره شود ، مشکلات پیش پا افتاده او را از پای درنمی آورد و حلیم میشود. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 #سهم_روز_چهل_وهشتم از حکمت ۴۶۷ تا حکمت ۴۸۰ پایان ختم حکمت ها http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز چهل وهشتم ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت467 : وصف یکی از رهبران الهی: بر آنان فرمانروایی حاكم شد، كه كارها را بپا داشت و استقامت ورزيد تا دين استوار شد. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت468 : مردم را روزگاری دشوار در پيش است كه توانگر اموال خود را سخت نگه دارد، كه به اين بخل ورزی فرمان داده نشده است، خدای سبحان فرمود: «بخشش ميان خود را فراموش نكنيد.» بدان در آن روزگار، بلندمقام و نيكان خوار گردند و با درماندگان به ناچاری خريد و فروش می كنند در حالیکه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از معامله با درماندگان نهی فرمود. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت469 : دو كس نسبت به من هلاك می گردند؛ دوستی كه زياده روی كند و دروغ پردازی كه به راستی سخن نگويد. (اين كلام مانند سخن ديگری است كه فرمود:) دو تن نسبت به من هلاك گردند، دوستی كه از حد گذراند، و دشمنی كه بيهوده سخن گويد. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت470 : (از امام علیه السلام نسبت به توحيد و عدل پرسيدند فرمود:) توحيد آن است كه خدا را در وهم نياوری و عدل آن است كه او را متهم نسازی. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت471 : در آنجا كه بايد سخن گفت، خاموشی سودی ندارد و آنجا كه بايد خاموش ماند سخن گفتن ناآگاهانه خيری نخواهد داشت. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت472 : (در دعا به هنگام طلب باران فرمود:) خدايا! ما را با ابرهای رام سيراب كن، نه ابرهای سركش. (اين كلمات از فصيح ترين و شگفتی آورترين كلمات اديبانه است كه ابرهای سركش همراه با رعد و برق را به شتران چموش تشبيه كرد كه بار از پشت می افكنند و سواری نمی دهند و ابرهای رام به شتران رام تشبيه كرد كه به راحتی شير داده و سواری می دهند.) ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت473 : (به امام گفتند :چه می شد موی خود را رنگ می كردی؟ فرمود:) رنگ كردن مو، زینت و آرايش است، امّا ما در عزای پيامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلم) به سر می بريم. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت474 : پاداش مجاهد شهيد در راه خدا بزرگتر از پاداش عفيف پاكدامنی نيست كه قدرت بر گناه دارد و آلوده نمی گردد، همانا عفيف پاكدامن فرشته ای از فرشته هاست. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت475 : قناعت مالی است كه پايان نمی پذيرد. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت476 : (چون زياد بن ابيه را به جای عبدالله بن عباس، به فارس و شهرهای پيرامون آن فرستاد، او را در دستورالعمل طولانی از گرفتن ماليات نابه هنگام نهی فرمود:) عدالت را بگستران و از ستمكاری پرهيز كن كه ستم رعيت را به آوارگی كشاند و بيدادگری به مبارزه و شمشير می انجامد. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت477 : سخت ترين گناهان، گناهی است كه گناهكار آن را سبك شمارد. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت478 : خدا از مردم نادان عهد نگرفت كه بياموزند، تا آنكه از دانايان عهد گرفت كه آموزش دهند. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت479 : بدترين دوست آنكه برای او به رنج و زحمت افتی. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ 📒 #حکمت480 : وقتی مؤمن برادرش را به خشم آورد، به يقين از او جدا شده است. ┄┅═══✼🍃🌸🍃✼═══┅┄ http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🌳شجره آشوب« قسمت چهل و هشتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻4. در دوران خلافت عثمان، ابوسفیان از کنار قبر حضرت حمزه گذر می‌کرد، وقتی چشمش به قبر افتاد با پایش به قبر کوبید و خطاب به حضرت حمزه چنین گفت:«ای ابا عماره، حکومتی که ما دیروز بر سر آن با هم می‌جنگیدیم، [ببین] چگونه امروز در دست جوانان ما، به بازی گرفته شده است.» 🔻5. ابوسفیان، پدر معاویه، در جلسه‌ای در خانه عثمان، بعد از اینکه خلافت به بنی‌امیه رسید گفت: «این گوی خلافت را مثل توپ میان خودتان بچرخانید. به آن کسی که ابوسفیان به نام او قسم می‌خورد! نه عذابی در کار است، نه حسابی، نه بهشتی، نه آتشی، نه بعثتی و نه قیامتی.» در این جملات، صریحا ابوسفیان که از بزرگان بنی‌امیه بود، پرده از کفر خود برمی‌دارد و حتی در جلسه خصوصی در خانه عثمان مطلب را به‌گونه‌ای بیان می‌کند که حاضران در مجلس -که از بنی‌امیه بودند- نیز بر این مطلب واقف شوند. 🔻6. پیامبر اکرم فرمود: «معاویه بر دینی غیر از اسلام می میرد.» همچنین همان حضرت فرمود: «معاویه در تابوتی در اسفل جهنم است.» 🔻7. امام علی علیه السلام درباره عاقبت معاویه که به مرگ جاهلیت می‌میرد فرمود: «پسر هند نمی‌میرد تا اینکه بر گردنش صلیب می‌آویزد.» این مسئله نشان می‌دهد معاویه اصولا بر آیین اسلام از دنیا نرفته است. 🔻8. امام علی در جواب آن شخص شامی درباره جنگ صفین فرمود: «من راهی نیافتم [در برابر معاویه] جز اینکه یا با او بجنگم یا اینکه به آنچه محمد آورده کافر شوم.» هنگامی‌که حضرت نجنگیدن در برابر معاویه را همسان کفر به آیین اسلام می‌داند، به این معناست که جهاد در مقابل چنین شخصی، مانند جهاد در برابر مشرکین است که عدم امتثال به آن، به کفر نسبت به احکام الهی منجر می‌شود. در واقع امام، راهی جز جهاد در مقابل معاویه نمی‌بیند. 🔻 درست مانند اینکه پیامبر بعد از نصایح فراوان، راهی را جز جنگ در برابر مشرکین ندید. امام علی، چاره‌ای غیر از این نمی‌دید که به فرمایش پیامبر در مورد قتل معاویه، در زمانی که روی منبر رود، عمل کند. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت10 3⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت10 🔴 قسمت سوم 🔹 بایدهای معاشرت با مردم 🔻 نکته بعدی درباره تحمل ناملایمات در حکمت ۲۲۴ است. حضرت میفرمایند: «بِاحْتِمَالِ الْمُؤَنِ يَجِبُ السُّؤْدُد» با تحمل کردن سختیها و زحمت ها انسان مستوجب سیادت و آقایی میشود. 6️⃣ خوشرویی و خوش اخلاقی: 🔻 حضرت در حکمت ۶ در مورد خوشرویی فرمودند: «الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ» ؛خوشرویی ریسمان دوستی است. درباره خوشرویی در حکمت ۳۳۳ هم فرمود:«الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِي وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِي قَلْبِهِ» مؤمن اینگونه است که در چهره اش خنده و بشاشیّت و لبخند است ولی قلبش محزون است. یا درباره حسن خلق در حکمت ۳۸ میخوانیم :« أَكْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ» با ارزش ترین حَسَب و نسبت فامیلی حسن خلق است. یا در حکمت ۱۱۳ میفرمایند:« لَا قَرِينَ كَحُسْنِ الْخُلُقِ» هیچ همنشینی به ارزش حسن خلق نمی رسد. 🔹تألّف: مطلب دیگر تألّف است. یعنی با مردم الفت برقرار کردن. 🔻در حکمت ۵۰ میخوانیم:« قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِيَّةٌ» دلهای مردم از هم گریزانند، «فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَيْهِ» هرکس هنر داشته باشد با مردم انس و الفت برقرار بکند قلبهای مردم به او رو میکنند. 🔹 نرم خویی : نکته آخر در خوش اخلاقی نرم خویی است. در حکمت۲۱۴ می خوانیم:« مَنْ لَانَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ » کسی که درخت شخصیتش نرم باشد، شاخ و برگش فراوان میشود. یعنی دوستان و معاشرانش زیاد می شود. 7️⃣ عفو، گذشت و تغافل: مطلب هفتم این است که ما در مقابل خطا و گناه و دشمنیهای شخصی که مردم با ما میکنند، عفو و گذشت و تغافل داشته باشیم. 🔻 پیرامون تغافل در حکمت ۲۲۲ خواندیم :« مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ» یکی از شریف ترین رفتارهای انسانهای با کرامت این است که از آنچه که از عیوب مردم می دانند غفلت میکنند و چشم می پوشند». 🔹گذشت: 🔻درباره جوانمردان در حکمت ۲۰ میخوانیم:« أَقِيلُوا ذَوِي الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ فَمَا يَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَ يَدُ اللَّهِ بِيَدِهِ يَرْفَعُهُ» از لغزش جوانمردان درگذرید زیرا جوانمردی نمی لغزد مگر آنکه دست لطف خدا او را بلند خواهد کرد ».و پیرامون عفو هم در حکمت ۱۱ میفرمایند:« إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ» وقتی که بر دشمنت قدرت یافتی، عفو و بخشیدن او را شکرانه قدرت قرار بده. 🔻در حکمت ۵۲ میفرمایند:« أَوْلَى النَّاسِ بِالْعَفْوِ أَقْدَرُهُمْ عَلَى الْعُقُوبَةِ» شایسته ترین مردم به عفو کردن آن کسی است که قدرتش بر عقوبت و انتقام بیشتر است. چرا؟ در حکمت ۲۱۱ این چرا را جواب داده اند: «الْعَفْوُ زَكَاةُ الظَّفَرِ» عفو کردن هنگام قدرت، زکات پیروزی است. 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 #سهم_روز_چهل_ونهم از نامه۷۹ تا نامه ۷۷ شروع ختم نامه ها از آخر به اول http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز.سهم روز چهل ونهم ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #نامه79 : نامه به فرماندهان لشگر ، پس از به دست گرفتن خلافت 🔹علل نابودی ملتها ♦️پس از ياد خدا و درود، همانا ملتهای پيش از شما به هلاكت رسيدند، بدان جهت كه حق مردم را نپرداختند، پس دنيا را با رشوه دادن به دست آوردند و به راه باطلشان بردند و آنان اطاعت كردند. ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #نامه78 :جواب نامه ابوموسی اشعری، پیرامون حکمیت 1⃣ علل سقوط جامعه ♦️همانا بسياری از مردم تغییر کردند و از سعادت و رستگاری بی بهره ماندند، به دنياپرستی روی آورده و از روی هوای نفس سخن گفتند، كردار اهل عراق مرا به شگفتی واداشته است، كه مردمی خودپسند در چيزی گرد آمدند، می خواستم زخم درون آنها را مداوا كنم، پيش از آنكه غير قابل علاج گردد. 2⃣ تلاش امام در تحقق وحدت ♦️پس بدان در امّت اسلام، هيچ كس همانند من وجود ندارد كه به وحدت امّت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) از من حريص تر و انس او از من بيشتر باشد، من در اين كار پاداش نيك و سرانجام شايسته را از خدا می طلبم و به آنچه پيمان بستم وفا دارم، هر چند تو دگرگون شده و همانند روزی كه از من جدا شدی نباشی. همانا بدبخت كسی است كه از عقل و تجربه ای كه نصيب او شده است محروم ماند و من از آن كس كه به باطل سخن گويد يا كاری را كه خدا اصلاح كرده برهم زند بيزارم. آنچه را نمی دانی واگذار زيرا مردان بدكردار، با سخنانی نادرست به سوی تو خواهند شتافت، با درود. ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #نامه77 : نامه به عبدالله بن عباس 🔹روش مناظره با دشمن مسلمان ♦️به قرآن با خوارج به جدل مپرداز، زيرا قرآن دارای ديدگاه كلی بوده و تفسيرهای گوناگونی دارد، تو چيزی می گویی و آنها چيز ديگر، لكن با سنّت پيامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) با آنان به بحث و گفتگو بپرداز، كه در برابر آن راهی جز پذيرش ندارند. ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🌳شجره آشوب« قسمت چهل و نهم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻9. ابن اعثم در الفتوح آورده است که امام علی فرمود: «به‌سوی جنگ با اهل شام، انسان‌های کور و طاغی، حرکت کنید. حرکت کنید به‌سوی اولیای شیطان و دشمنان سنت و قرآن. حرکت کنید به‌سوی دروغ‌گویان گناهکار و قاتلین مهاجرین و انصار.» 🔻10. امام علی در مورد معاویه و اعوانش فرمود: «اینان از روى حقیقت اسلام نیاوردند، اسلامشان از روى ترس بوده و کفر را در درون خود پنهان داشتند و چون یار و یاور یافتند آن را ظاهر نمودند!» 🔻11. امام علی در خلال جنگ صفین فرمود: «من به ایمان و به اسلام معاویه و اصحابش اقرار نکردم.» 12. امام علی درباره آیه شریفه «فمنهم من آمن و منهم من کفر» فرمود: «ما کسانی هستیم که ایمان آوردیم و بنی‌امیه کفر ورزیدند» 🔻13. امام علی در جنگ صفین فرمود: «باقیمانده احزاب را بکشید، اولیای شیطان را بکشید. بکشید کسانی را که می‌گویند خدا و رسولش دروغ گفتند...آن‌ها چیزی را اظهار کردند که آن را پنهان می‌داشتند ومی‌گویند [به دروغ که] خدا و رسول راست گفتند.» نکته جالب‌توجه در این روایت اینکه امام از سپاه شام به‌عنوان بقیه احزاب یاد می‌کند. با توجه به اینکه نبرد احزاب را یهودیان نیز پشتیبانی می‌کردند و کفار نیز برای جنگ با مسلمانان کمر همت بسته بودند، اشاره به باقیمانده احزاب می‌تواند بیانگر این مطلب باشد که لشکر معاویه نیز همانند کفار و یهودیانی هستند که در زمان رسول خدا به نبرد با ایشان برخاستند و اکنون تعدادی از آن‌ها باقی مانده‌اند. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت10 4⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت10 🔴 قسمت چهارم 🔹 بایدهای معاشرت با مردم 8⃣ بخشندگی: 🔻عنوان هشتمی که پیرامون بایدهای معاشرت با مردم در نهج البلاغه مطرح است، بخشندگی است. بخشندگی ذیل ۸ مفهوم در نهج البلاغه بیان شده است که عبارتند از: ۱. سخاوت ۲. جود ۳. کرم ۴. انعام ۵. افضال ۶. احسان ۷. انفاق ۸. اعطاء 🔹 سخاوت : پیرامون سخاوت در حکمت ۵۳ میفرماید:«السَّخَاءُ مَا كَانَ ابْتِدَاءً فَأَمَّا مَا كَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَيَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ» ؛ سخاوت آن است که تو قبل از درخواست فقیر به او ببخشی ، اما آنچه که بعد از درخواستش میبخشی، از روی خجالت و سرزنش مردم است.» 🔹 جود: درباره جود در حکمت ۲۱۱ می فرماید: «الْجُودُ حَارِسُ الْأَعْرَاضِ»؛ جود و بخشش، نگهبان خوبی برای آبروهاست. 🔹 کَرم : پیرامون کرم در حکمت۲۴۷ میخوانیم: «الْكَرَمُ أَعْطَفُ مِنَ الرَّحِمِ»؛ ارزش و اثری که کرم در جلب عطوفت و مهربانی دارد از اثر رحم و خویشاوندی بیشتر است.» 🔹 انعام : درباره انعام به دیگران در حکمت ۱۵۸ میفرمایند: «عَاتِبْ أَخَاكَ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ وَ ارْدُدْ شَرَّهُ بِالْإِنْعَامِ عَلَيْهِ» ؛ شرّ برادر دینی ات را با انعام به او رد کن و برگردان. 🔹 افضال: پیرامون افضال هم در حکمت ۲۲۴ میخوانیم: «بِالْإِفْضَالِ تَعْظُمُ الْأَقْدَارُ»؛ با بخشیدن به دیگران ، ارزش انسان زیاد میشود. 🔻 افضال چیست؟ در حکمت ۲۳۱ میفرمایند: «الْإِحْسَانُ التَّفَضُّلُ»؛ احسان همان تفضل است. در واقع تفضل هم همان احسان است. 🔹 احسان: اما پیرامون خود احسان در حکمت ۱۵۸ میفرمایند:«عَاتِبْ أَخَاكَ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ»؛ اگر یک وقتی لازم شد برادرت را سرزنش و عتاب کنی، از طریق احسان و نیکی به او عتاب کن. در حکمت ۲۶۴ نهج البلاغه هم نکته بسیار جالبی را حضرت درباب احسان به ما یاد داده اند که امیدوارم این حکمت را واقعا از همین امروز بصورت جدی سرلوحه زندگی خودمان قرار بدهیم. می فرمایند:«أَحْسِنُوا فِي عَقِبِ غَيْرِكُمْ تُحْفَظُوا فِي عَقِبِكُمْ» ؛ به بازماندگان دیگران احسان کنید تا حرمت بازماندگان شما را بعد از شما نگه دارند. 🔹 انفاق: حضرت در حکمت ۱۲۳ عده ای از رفتارها را با عنوان « طُوبَى لِمَنْ» "خوش به حال کسی که فلان کار را بکند"، بیان کردند، که یکی از آنها این است:« طُوبَى لِمَنْ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ » خوش به حال کسی که اضافه مالش را ببخشد و انفاق کند. 🔹 اعطا : در نهایت پیرامون اعطا کردن هم در حکمت ۲۳۲ فرمود:« مَنْ يُعْطِ بِالْيَدِ الْقَصِيرَةِ يُعْطَ بِالْيَدِ الطَّوِيلَةِ» آنکس که با دست کوتاه ببخشد از دستی بلند پاداش گیرد. 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... http://eitaa.com/nahgolbalaghe_192