☀️امیر المومنین علیه السلام در نامهای به ماموران جمع آوری مالیات چنین فرمودند:
🔸در رساندن حیوانات، آنها را به دست چوپانی بسپار که،
خیرخواه، مهربان، امین و حافظ باشد.
نه سختگیر و نه ستمکار باشد،
نه تند براند و نه حیوانات را خسته کند.
سپس آنچه از بیت المال جمعآوری شد برای ما بفرست، تا در نیازهایی که خدا اجازه فرموده مصرف کنیم.
هر گاه حیوانات را به دست فردی امین سپردی، به او سفارش کن تا:
بین شتر و نوزادش جدایی نیفکند؛ و شیر آن را ندوشد تا به بچهاش زیانی وارد نشود.
در سوار شدن بر شتران عدالت را رعایت کند، و مراعات حال شتر خسته یا زخمی را که سواری دادن برای او سخت است بنماید.
آنها را در سر راه به درون آب ببرد،
و از جادههایی که دو طرف آن علفزار است به جاده بیعلف نکشاند،
و هر چند گاه شتران را مهلت دهد تا علف بخورند و آب بنوشند.
تا آنگاه که به اذن خدا بر ما وارد شوند، فربه و سرحال باشند، نه خسته و کوفته.
که آنها را بر اساس رهنمود کتاب خدا، و سنت پیامبرش صلی الله علیه و آله و سلم تقسیم نماییم.
(نشر دهید)
📚 نهج البلاغه بخشی از #نامه_29
🔶 @Nahj_Et
🌴حضرت علی علیهالسلام
✉️نامه بیست و نهم به مردم بصره
هشدار به مردم بصره
شما از پیمان شکستن، و دشمنی آشکارا با من آگاهید،
با این همه جرم شما را عفو کردم، و شمشیر از فراریان برداشتم ، و استقبال کنندگان را پذیرفتم، و از گناه شما چشم پوشیدم،
اگر هم اکنون کارهای ناروا، و اندیشه های نابخردانه، شما را به مخالفت و دشمنی با من بکشاند، سپاه من آماده، و پا در رکابند.
و اگر مرا به حرکت دوباره مجبور کنید، حمله ای بر شما روا دارم که جنگ جمل در برابر آن بسیار کوچک باشد،
با اینکه به ارزشهای فرمانبردارانتان آگاهم، و حق نصیحت کنندگان شما را می شناسم، و هرگز برای شخص متهمی، به انسان نیکوکاری تجاوز روا نمی دارم، و هرگز پیمان وفاداران را نخواهم شکست.
#نامه_29
🔶 @Nahj_Et
شرحی بر نامه بیست و نهم نهجالبلاغه
از نامه هاى امام(علیه السلام) است که به اهل بصره نگاشت.
همان گونه که در شرح سند نامه ذیلا آمده، این نامه مربوط به فتنه اى است که معاویه در بصره به راه انداخت و ماجراى آن به طور فشرده چنین بود :
بعضى از اطرافیان معاویه بعد از اشغال مصر به دست عمرو بن عاص و کشته شدن محمد بن ابى بکر به او گفتند:
فردى را به بصره بفرست تا آنجا را نیز از تحت حکومت على(علیه السلام) خارج سازد. معاویه این پیشنهاد را پذیرفت و با عمرو عاص مشورت کرد او نیز روى موافق نشان داد سرانجام یکى از فرماندهان لشکر خود، به نام ابن حضرمى را روانه بصره کرد و این در حالى بود که عبدالله بن عباس والى بصره براى تسلیت به امیر مؤمنان(علیه السلام) در مورد شهادت محمد بن ابى بکر به کوفه رفته بود و زیاد بن ابیه را به جاى خود گماشته بود.
معاویه به ابن حضرمى دستور داده بود که از احساسات خون خواهى عثمان و کینه اى که گروهى از جنگ جمل در دل داشتند بهره گیرى کند و از قبایل مختلف بصره براى این هدف بهره گیرى نماید.
عبدالله بن عباس به سرعت به بصره برگشت و جریان فتنه را براى امام(علیه السلام)گزارش داد. امام(علیه السلام) یکى از مردان خود را به نام اعیَن که در بصره نفوذ داشت مأمور کرد تا به بصره برود و مردم را از اطراف ابن حضرمى پراکنده سازد. اعین تا حد زیادى در کار خود موفق شد; ولى چون به دست گروهى از خوارج به شهادت رسید و خبر شهادت او به امام(علیه السلام) واصل گشت امام(علیه السلام) فرد نافذ الکلمه دیگرى را به نام جاریة بن قدامه همراه نامه مورد بحث که در واقع تهدیدى است براى شورشیان و متمردان بصره، به سوى بصره گسیل داشت و دستور داد نامه را براى عموم مردم بخواند.
آنچه در نهج البلاغه آمده تنها بخشى از این نامه است.
مخالفان امام(علیه السلام) پس از یک درگیرى شدید شکست خوردند و ابن حضرمى در خانه اى پناهنده شد.
جاریه دستور داد خانه را آتش زدند. ابن حضرمى و هفتاد نفر از طرفدارانش هلاک شدند و فتنه خاموش شد.
#نامه_29
🔶 @Nahj_Et
شرح_صوتی_نامه_۲۹.mp3
7.66M
📙سایت بنیاد مجازی نهج البلاغه در فضای مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی
#نامه_29
#شرح_صوتی
🔶 @Nahj_Et