💠🔹در اين خطبه امام عليه السّلام مردم را به انجام اعمال صالح دعوت مى‌كند. خطبه در يك نگاه در اين خطبه - همانند خطبۀ گذشته - باز سخن دربارۀ ناپايدارى دنيا و زهد در آن است و امام عليه السّلام مردم را به آمادگى براى گام نهادن به جهان ديگر فرا مى‌خواند. در بخش ديگرى از اين خطبه، كوتاهى دنيا را چنين ترسيم مى‌فرمايد: «ميان شما و بهشت و دوزخ تنها مرگ فاصله است، مرگى كه با گذشتن لحظه‌ها و ساعت‌ها فرا مى‌رسد، و گردش روز و شب انسانها را به آن نزديك مى‌سازد.» #خطبه_64 🔶 @Nahj_Et

🔴 از اهم اعمال روز #دحو_الارض ▪️ #امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمودند: «أيُّما جَماعَةٍ اجْتَمَعَتْ ذلِكَ الْيَوْمَ فِي ذِكْرِ رَبِّهِمْ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَتَفَرَّقُوا حَتّىٰ يُعْطَوْا [يُؤْتَوْا] سُؤْلَهُم»* 🔹 هر جماعت و گروهی از افراد که در روز #دحوالارض دور هم جمع شوند و #یاد_خدا کنند؛ متفرّق نمی‌شوند مگر اینکه درخواست‌هایشان از خدا به آنها عطا و عنایت می‌شود. ⬅️ بنابراین یکی از مراقبه‌های روز #دحوالارض این است که مؤمنین دور هم جمع شوند و یاد و ذکر خدا کنند و به #یاد_خدا باشند. این کار فضیلت بسیار زیادی دارد و جزء مراقبات روز دحو الارض است. 📘 سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۳۱۲. 🔶 @Nahj_Et

💠🔹در بخش ديگرى مردم را به توبه و بازگشت به سوى خدا تشويق مى‌كند و هشدار مى‌دهد كه از مرگ غافل نشوند و آرزوهاى دور و دراز، در دل نپرورانند چرا كه غفلت از مرگ و فريفته شدن به آرزوهاى طولانى آدمى را از كار آخرت باز مى‌دارد، ناگهان مرگ او فرا مى‌رسد در حالى كه غرق گناه است و توان دل كندن از دنيا را ندارد! بخش اوّل فاتّقوا اللّه عباد اللّه، و بادروا آجالكم بأعمالكم، و ابتاعوا ما يبقى لكم بما يزول عنكم، و ترحّلوا فقد جدّ بكم، و استعدّوا للموت فقد أظلّكم، و كونوا قوما صيح بهم فانتبهوا، و علموا أنّ‌ الدّنيا ليست لهم بدار فاستبدلوا، فإنّ‌ اللّه سبحانه لم يخلقكم عبثا، و لم يترككم سدى. ترجمه از نافرمانى خدا بپرهيزيد اى بندگان خدا! و با اعمال نيك خود، بر مرگتان پيشى گيريد و به وسيلۀ چيزى كه از دست شما مى‌رود، چيزى را كه براى شما جاودان مى‌ماند خريدارى كنيد، از اين منزلگاه دنيا، كوچ كنيد كه به شدّت براى كوچ دادن شما اقدام شده است و آمادۀ مرگ باشيد كه بر شما سايه افكنده است و از كسانى باشيد كه آنها را بانگ زدند و بيدار شدند و دانستند كه دنيا سراى ابدى آنان نيست، لذا آن را با سراى آخرت مبادله #حکمت_64 🔶 @Nahj_Et

شاهکار حاج آقا قرائتی در اثبات ولایت امام علی علیه السلام عالی بود 👌 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اميرمؤمنان على عليه السلام در اين كلمۀ حكمت‌آميز خود به مطلبى اشاره مى‌كند كه ظاهراً واضح است؛ ولى با نهايت تأسف براى گروهى كاملا پيچيده شده است. مى‌فرمايد: «هيچ گاه دو دعوت مختلف و متضاد وجود ندارد مگر اين‌كه يكى از آن دو ضلالت و گمراهى است»؛ (مَا اخْتَلَفَتْ‌ دَعْوَتَانِ‌ إِلَّا كَانَتْ‌ إِحْدَاهُمَا ضَلَالَةً‌) . بعضى از شارحان نهج‌البلاغه مانند ابن ابى‌الحديد چون اين جمله را بر خلاف عقيدۀ خود در تصويب در فروع دين دانسته‌اند (شرح معناى تصويب خواهد آمد) آن را به مسئلۀ اختلاف در عقايد دينى تفسير كرده و گفته‌اند: دو عقيدۀ مختلف و متضاد دينى نمى‌تواند هر دو درست باشد؛ يكى از آن دو حق است و ديگرى باطل. در صورتى كه كلام امام عليه السلام عام است و هرگونه نظرات متضاد را شامل مى‌شود و گويا امام عليه السلام با اين گفتار حكيمانۀ خود مى‌خواهد عقيدۀ سخيف تصويب را ابطال كند. #حکمت_183 🔶 @Nahj_Et

اعمال انسان در کتابی ثبت میشود‏ 📁 🔗............................... آیه دیگر که آن هم خیلی عجیب است، در سوره جاثیه است. صریح آیه قرآن است که در قیامت به انسان کتابی عرضه می‌شود که در اصطلاح مذهبی شایع امروز ما «نامه اعمال» می‌گویند. به طور کلی قرآن دائماً این مطلب را تکرار می‌کند و صرف این را نمی‌گوید که هرچه شما می‌کنید ما می‌دانیم، بلکه می‌گوید هرچه هر فرد بشر انجام می‌دهد در کتابی ثبت می‌شود و هیچ کار کوچک یا بزرگی نیست مگر اینکه در آن کتاب ثبت می‌شود و وقتی انسان در قیامت محشور می‌گردد و آن کتاب را به او عرضه می‏دارند، حیرت می‌کند و می‌گوید: ما لِهذَا الْکتابِ لایغادِرُ صَغیرَةً وَ لا کبیرَةً الّا احْصیها #استاد_مطهری، اسلام و نیازهای زمان، ج 2، ص148 🦋 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين كلام حكيمانه تكميلى است براى كلام گذشته و ماجرا از اين قرار است كه جنايتكارى را خدمت آن حضرت آوردند و عده‌اى از اوباش همراه او بودند (گويا مى‌خواستند مجازات او را تماشا كنند) امام عليه السلام فرمود: «خوش‌آمد مباد بر چهره‌هايى كه جز به هنگام حوادث بد ديده نمى‌شوند»؛ (وَ أُتِيَ‌ بِجَانٍ‌ وَ مَعَهُ‌ غَوْغَاءُ‌، فَقَالَ‌ لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ‌ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ كُلِّ‌ سَوْأَةٍ‌). «مرحبا» از مادۀ «رحب» به معناى وسعت مكان است و معمولا هنگامى كه ميهمانى وارد مى‌شود، عرب به او مرحبا مى‌گويد؛ يعنى بفرماييد كه در محل وسيع و مناسبى وارد شده‌ايد. معادل آن در فارسى «خوش آمديد» است و ضد آن «لا مَرْحَباً» به معناى «خوش نيامديد» و يا «خوش‌آمد بر شما مباد». آرى همواره گروهى در جوامع بشرى در پى جنجال آفرينى يا حضور در حوادث جنجالى هستند؛ به محض اين‌كه نگاه كنند دو نفر با هم در گوشۀ خيابان دعوا مى‌كنند از اطراف جمع مى‌شوند؛ نه براى ميانجيگرى، بلكه براى اين‌كه آن صحنۀ زشت را بنگرند و يا هنگامى كه بشنوند بنا هست فلان كس را در ملأ عام مجازات كنند، دوان دوان به سوى آن صحنه مى‌روند. #حکمت_200 🔶 @Nahj_Et

💠🔹از بعضى روايات كه در باب حدود آمده به خوبى استفاده مى‌شود كه اميرمؤمنان على عليه السلام از اين گروه متنفر بود. در كتاب وسائل الشيعه در كتاب الحدود حديثى به اين مضمون در باب كراهت اجتماع مردم براى نگاه كردن به شخصى كه حرام مى‌خورد آمده است هنگامى كه اميرمؤمنان عليه السلام در بصره بودند مردى را خدمتش آوردند كه بنا بود حد بر او اجرا شود، ناگهان گروهى از مردم براى تماشاى آن منظره اجتماع كردند، اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: اى قنبر نگاه كن اين گروه كيانند و براى چه آمدند عرض كرد مردى هست كه مى‌خواهند حد بر او اقامه كنند (و اينها تماشاگرند)، هنگامى كه نزديك شدند امام نگاه در چهرۀ آنها كرد و فرمود: «لا مَرْحباً بِوُجُوهٍ‌ لا تُرىٰ‌ إلّا في كُلِّ‌ سُوءٍ‌ هٰؤُلاءِ‌ فُضُولُ‌ الرِّجالِ‌ أمِطْهُمْ‌ عَنّى يا قَنْبَرُ ؛ خوش آمد مباد بر چهره‌هايى كه جز در صحنه‌هاى بد ديده نمى‌شود آنها افراد بيهودۀ جامعه هستند اى قنبر آنها را از من دور ساز» #حکمت_200 🔶 @Nahj_Et

💠🔹توضيح اين‌كه گروهى از اهل سنت معتقدند مجتهدانى كه اختلاف در آراء دارند؛ يكى فلان كار را حرام مى‌داند و ديگرى واجب يا يكى حرام مى‌شمرد و ديگرى حلال همگى بر حقند و عقيدۀ همه حكم الهى است نه حكم ظاهرى بلكه حكم واقعى. اين عقيده بر اثر اختلاف آراء شديدى كه ميان فقهاى آنها واقع شد ظهور كرد و متأسفانه آنان هدايت امامان اهل بيت را در اين امور نپذيرفتند و به اين گونه خطاها گرفتار شدند. از آن بدتر اين‌كه بعضى از آنها اختلاف در عقايد دينى اصول دين را هم هرچند متضاد باشد صحيح شمرده و حتى تصريح كرده‌اند كه قرآن هم مطالب متضاد و متناقضى گفته و همۀ آنها صحيح است. مرحوم علامۀ شوشترى از ابن قتيبة در كتاب مختلف الحديث نقل مى‌كند كه عبيد الله بن حسن، از متكلمان اهل سنت كه مدتى قاضى بصره بود نظر داشت كه قرآن دلالت بر اختلاف دارد؛ آن كس كه معتقد به آزادى اراده است صحيح مى‌گويد و مطابق بعضى از آيات قرآن است و آن كس كه معتقد به جبر است او هم صحيح مى‌گويد و موافق بعضى از آيات قرآن است، پس همۀ آنها درست مى‌گويند! روزى از او سؤال شد كه دربارۀ معتقدان به جبر و اختيار چه مى‌گويى‌؟ گفت: هر دو گروه صحيح مى‌گويند #حکمت_183 🔶 @Nahj_Et