🍃🍃﷽🍃🍃 امیرالمومنین (علیه السلام): "وَصفُ الدُّنیَا" "ﻭَ ﻣِﻦْ ﻋِﺒَﺮِﻫَﺎ ﺃَﻥَّ اﻟْﻤَﺮْءَ ﻳُﺸْﺮِﻑُ ﻋَﻠَﻲ ﺃَﻣَﻠِﻪِ،ﻓَﻴَﻘْﺘَﻄِﻌُﻪُ ﺣُﻀُﻮﺭُ ﺃَﺟَﻠِﻪِ؛ ﻓَﻼَ ﺃَﻣَﻞٌ ﻳُﺪْﺭَﻙُ، ﻭَ ﻻَ ﻣُﺆَﻣَّﻞٌ ﻳُﺘْﺮَﻙُ." "وصف این جهان" و از نشانه های آموزش دیدنهایش چنان است که انسان به دست یافتن بر آرزو نزدیک می شود، ناگهان فرا رسیدن مرگ او را از آن جدا می گرداند؛ پس نه آرزویی به دست می آید، نه از آرزومندی دست برداشته می شود. #نهج‌البلاغه_خطبه_۱۱۴ ――― 🌱 @nahjalbalaghah_ir

#کلام_امیر "ﺣَﺮَﺱَ اﻟﻠَّﻪُ ﻋِﺒَﺎﺩَﻩُ اﻟْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﺑِﺎﻟﺼَّﻠَﻮَاﺕِ ﻭَ اﻟﺰَّﻛَﻮَاﺕِ ﻭَ ﻣُﺠَﺎﻫَﺪَﺓِ اﻟﺼِّﻴَﺎﻡِ ﻓِﻲ اﻷَْﻳَّﺎﻡِ اﻟْﻤَﻔْﺮُﻭﺿَﺎﺕِ ﺗَﺴْﻜِﻴﻨﺎً ﻷَِﻃْﺮَاﻓِﻬِﻢْ ﻭَ ﺗَﺨْﺸِﻴﻌﺎً ﻷَِﺑْﺼَﺎﺭِﻫِﻢْ ﻭَ ﺗَﺬْﻟِﻴﻼً ﻟِﻨُﻔُﻮﺳِﻬِﻢْ ﻭَ ﺗَﺨْﻔِﻴﻀﺎً ﻟِﻘُﻠُﻮﺑِﻬِﻢْ ﻭَ ﺇِﺫْﻫَﺎﺑﺎً ﻟِﻠْﺨُﻴَﻼَ." خداوند بندگانش را با نماز، زکات و زحمت در روزه گرفتن در ماه رمضان از شرور حراست فرموده تا اندامشان را از گناه آرام سازد و تا دیدگانشان را خاشع نماید و جانشان را خوار و فروتن گرداند و دل هايشان را از برتری‌جویی فرود آورد و کبر و خودپسندی را از آنان بزداید. 🔶 خطبه فوق معروف به خطبه قاصعه است. این خطبه در نکوهش ابلیس -لعنه الله- به جهت تکبر او و عدم سجده بر آدم -علیه السلام- ایراد گردیده است. امام علی -علیه السلام- در فرازی از خطبه فوق مردم را از پیمودن راه و رسم ابلیس بر حذر می دارد. حضرت -علیه السلام- در ادامه محور اصلی خطبه _یعنی نکوهش کبر و غرور و نشان دادن آثار سوء آن_، هدف را از مسیری دیگر دنبال نموده و به سراغ عبادات و واجبات و فرایض الهی می‌رود و نشان می‌دهد این اعمال چگونه برای زدودن آثار کبر و غرور، مؤثر واقع می‌شود. از این رو فرموده است: «خداوند بندگان خود را با نمازها، زکات‌ها و مجاهدت‌ها به وسیله روزه (از بغی و ظلم و کبر) حراست فرموده، تا اعضا و جوارحشان آرام شود؛ چشمانشان خاضع و نفوس آنان آرام گردد؛ قلب‌هایشان خضوع پذیر و تکبر را از آنان بزداید». 📚پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۳۵۲،۴۳۶ #نهج‌البلاغه_خطبه_۱۹۲ 🆔 @nahjalbalaghah_ir

🏴 سوگنامه علی -علیه‌السّلام- در نهج‌البلاغه ▪️علی -علیه‌السّلام- تقریبا در همه جای نهج‌البلاغه راجع به پیامبر (صلی‌ الله‌ علیه‌ وآله و سلم) سخن گفته که برخی از آنها به رحلت آن حضرت مربوط‌اند. در ادامه یکی از سوزناک‌ترین این خطبه‌ها را می‌آوریم:  "بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ؛" جان فدای تو باد!   "لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِکَ مَا لَمْ یَنْقَطِعْ‏  بِمَوْتِ غَیْرِکَ مِنَ النُّبُوَّةِ وَ الْأَنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ السَّمَاءِ؛" به راستی که با مرگ تو بریده شد چیزی که با مرگ دیگران (پیغمبران) نبوّت و احکام الهی و اخبار آسمانی بریده نشد.    "خَصَّصْتَ حَتَّی صِرْتَ مُسَلِّیاً عَمَّنْ سِوَاکَ وَ عَمَمْتَ حَتَّی صَارَ النَّاسُ فِیکَ سَوَاءً؛" مرگ تو ویژه بود تا جایی که تسلی دهنده سایر مرگها شد و مرگ تو همگانی شد به حدی که همگان به یکسان سوگوار تو شدند.  "وَ لَوْ لَا أَنَّکَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَیْکَ مَاءَ الشُّئُونِ وَ لَکَانَ الدَّاءُ مُمَاطِلًا وَ الْکَمَدُ مُحَالِفاً؛" و اگر امر به شکیبایی و نهی از ناله و فریاد و فغان نفرموده بودی هر آینه (در فراق تو) سرچشمه‏های اشک چشم را (با گریه بسیار) خشک می‏‌کردیم و دردمان و همیشگی و اندوهمان غمّ پیوسته می‌شد.   "وَ قَلًّا لَکَ وَ لَکِنَّهُ مَا لَا یُمْلَکُ رَدُّهُ وَ لَا یُسْتَطَاعُ دَفْعُهُ؛" اینها در فراق تو اندک‌اند اما نمی‌توان جلو مرگ ایستاد و دفعش نمود.  "بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی اذْکُرْنَا عِنْدَ رَبِّکَ وَ اجْعَلْنَا مِنْ بَالِک؛" جانم فدایت باد! ما را نزد پروردگار یاد آر و همیشه ما را به خاطر بسپار! ▪️درد و رنج علی در فقدان رسول از آن سخت آمد که در رفتن او نه تنها فراق مرادش را شاهد بود، بلکه خود را می‌دید که با پیامبر می‌رود و بلکه سختی فراق از آن جهت بود که دیگر در فردای رحلت پیامبر - صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلم‌- جای خالی را باید ببیند و در عین حال مجبور است بماند و همه کارهای ناتمام پیامبر را باید به اتمام رساند در حالی که برخی از یاران دیروز نغمه بازگشت به عصر جاهلیت را ساز کردند و سودای کلیدداری و اشرافی‌گری در دلهاشان زنده شده و مودت دیروزی را به باد نسیان سپرده‌اند. ▪️اینک این همه مسئولیت مانده و علی تنها مانده است. او وارث علم و حلم و کوشش بی‌انتهای پیامبر است. او اینک میراث معنوی پیامبر -صلی‌ الله‌ علیه‌ وآله و سلم‌- را در حال کم رنگ شدن می‌بیند و باید با تمام توان بکوشد همه آنها را بی‌کم و کاست احیا کند و به عصرها و نسل‌های پس از خود برساند. ▪️علی نیز کار خویشتن به انجام رساند و این بالغ برسی جلد از بیانات او در احیای سنت نبوی باقی مانده است و اکنون نوبت ماست که از خود بپرسیم که آیا می‌توانیم ادعای قرار گرفتن در میان امت مرحومه را داشته باشیم. باید از خود بپرسیم که آیا توانسته‌ایم از دروازه علوی وارد شهر علم نبوی بشویم و با افزایش علم و اخلاق و دینداریمان ثابت کنیم که یگانه امت پیرو پیامبریم. سوگ پیامبر فرصتی است تا در جامعه خویش علم و آگاهی و خردورزی و حلم و ظرفیت و کار و رواداری را بسط بدهیم. ▪️فرمود: پدر و مادرم فدایت ای پیامبر خدا -صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و سلم- با مرگ تو چیزی قطع شد که با مرگ دیگری قطع نگشت و آن، نبوت و اخبار و آگاهی از آسمان بود. ▪️امیرمؤمنان -علیه‌السّلام- در خطبه ۲۳۵ نهج‌البلاغه درباره ارتحال پیامبر رحمت - صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و سلم- فرمود: اگر نبود که امر به صبر و شکیبایی فرموده‌ای و از بی‌تابی نهی نموده‌ای، آنقدر گریه می‌کردم که اشک‌هایم تمام شود و این درد جانکاه همیشه برای من باقی بود و حزن و اندوهم دائمی و تازه اینها در مصیبت تو کم بود؛ اما حیف نمی‌توان مرگ را بازگرداند و آن را دفع نمود. پدر و مادرم فدایت باد ما را در پیشگاه پروردگارت یاد کن و ما را هرگز فراموش منما. #نهج‌البلاغه_خطبه_۲۳۵ #دکتر_بخشعلی_قنبری #شهادت_پیامبر_صلی‌_الله‌_علیه‌_وآله_وسلم 🌐 https://nahjalbalaghah.ir/ 🆔 @nahjalbalaghah_ir