🌹 سهم #روز_سی_و_سوم : از حکمت ۲۹۶ تا حکمت ۳۱۰ #نهج_البلاغه ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت296 : (شخصی را ديد كه چنان بر ضد دشمنش می كوشيد كه به خود زيان می رسانيد، حضرت فرمود:) تو مانند كسی هستی كه نيزه در بدن خود فرو برد تا ديگری را كه در كنار اوست بكشد. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت297 :عبرتها چقدر فراوانند و عبرت پذيران چه اندك . ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت298 : كسی كه در دشمنی زياده روی كند گناهكار است، و آن كس كه در دشمنی كوتاهی كند ستمكار است، و هر كس كه بی دليل دشمنی كند نمی تواند باتقوا باشد. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت299: آنچه كه بين من و خدا نارواست اگر انجام دهم و مهلت دو ركعت نماز داشته باشم كه از خدا عافيت طلبم، مرا اندوهگين نخواهد ساخت. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت300 : (از امام پرسيدند چگونه خدا با فراوانی انسانها به حسابشان رسيدگی می كند؟ حضرت پاسخ داد:) آن چنانكه با فراوانی آنان روزيشان می دهد. (و باز پرسيدند چگونه به حساب انسانها رسيدگی می كند كه او را نمی بينيد فرمود:) همانگونه كه آنان را روزی می دهد و او را نمی بينند. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت301 : فرستاده تو بيانگر ميزان عقل تو و نامه تو گوياترين سخنگوی تو است. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت302 : آن كس كه به شدت گرفتار دردی است نيازش به دعا ،بيشتر از شخص تندرستی كه از بلا در امان است، نمی باشد. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت303 : مردم فرزندان دنيا هستند و هيچ كس را بر دوستی مادرش نمی توان سرزنش كرد. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت304 : نيازمندی كه به تو روی آورده فرستاده خداست، كسی كه از ياری او دريغ كند، از خدا دريغ كرده و آن كس كه به او بخشش كند، به خدا بخشيده است. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت305 : غيرتمند هرگز زنا نمی كند. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت306 : اجل، نگهبان خوبی است. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت307 : آدم داغدار می خوابد، اما کسی که مالش غارت شده نمی خوابد. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت308 : دوستی ميان پدران سبب خويشاوندی فرزندان است و خويشاوندی به دوستی نيازمندتر است از دوستی به خويشاوندی. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت309 : از گمان مومنان بپرهيز كه خدا حق را بر زبان آنان قرار داده است. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ 📒 #حکمت310 : ايمان بنده ای درست نباشد جز آنكه اعتماد او به آنچه در دست خداست بيشتر از آن باشد كه در دست اوست. ═════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════ #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی 〰〰〰〰〰〰〰〰 ۰@nahjamira

🔈ختم گویای #نهج_البلاغه‌ در ۱۹۲ روز. 🌺 طرح باعلی تامهدی (علیهما السلام) 🔷سهم #روز_سی_و_سوم : از حکمت ۲۹۶ تا ۳۱۰ #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira

🔊 گزارش موضوعات مهم حکمت ۲۹۶ تا ۳۱۰ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع 🌹 طرح «باعلی تا مهدی» علیهما السلام #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #روز_سی_و_سوم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 3⃣3⃣ ✅ #فصل_نهم قابلمه‌ی غذا را آوردم. گفتم: « آن را ولش کن بیا شام بخوریم، خیلی گرسنه‌ام. » نیامد.نشستم و نگاهش کردم. دیدم یک‌دفعه را دیو را گذاشت زمین و بلند شد.بشکنی توی هوا زد و دور اتاق چرخید.بعد رفت سراغ خدیجه او را از توی گهواره برداشت.بغلش کرد و بوسید. و روی یک دست بلندش کرد. به هول از جا بلند شدم و بچه را گرفتم و گفتم: «صمد چه خبر شده. بچه را چه‌کار داری. این بچه هنوز یک ماهش هم نشده. چلّه‌گی دارد. دیوانه‌اش می‌کنی!» میخندید و می‌چرخید و می‌گفت: «خدایا شکرت.خدایا شکرت! » خدیجه را توی گهواره گذاشتم. آمد و شانه‌هایم را گرفت و تکانم داد. بعد سرم را بوسید و گفت: « قدم! امام دارد می‌آید. امام دارد می‌آید. الهی قربان تو و بچه‌ات بروم که این قدر خوش‌قدمید.» بعد کتش را از روی جالباسی برداشت. ماتم برده بود. گفتم: «کجا؟!» گفت: «می‌روم بچه‌ها را خبر کنم. امام دارد می‌آید!» این‌ها را با خنده می‌گفت و روی پایش بند نبود. خدیجه از سر و صدای صمد خواب‌زده شده بود. گفتم: «پس شام چی؟! من گرسنه‌ام.» برگشت و تیز نگاهم کرد و گفت:«امام دارد می‌آید. آن‌وقت تو گرسنه‌ای.به جان خودم من اشتهایم کور شد. سیر سیرم.» مات و مبهوت نگاهش کردم.گفتم:«من شام نمی‌خورم تا بیایی.»خیلی گذشت.نیامد. دیدم دلم بدجوری قار و قور می‌کند. غذایم را کشیدم و خوردم.سفره را تا کردم که خدیجه بیدار شد. بچه گرسنه‌اش بود.شیرش را دادم.جایش را عوض کردم و خواباندمش توی گهواره.نشستم و چشم دوختم به سیاهی شب که از پشت پنجره پیدا بود. همان‌طوری خوابم برد. خیلی از شب گذشته بود که با صدای در از خواب پریدم. صمد بود. آهسته گفت: « چرا این‌جا خوابیدی؟! » رختخوابم را انداخت و دستم را گرفت و سر جایم خواباندم. خواب از سرم پریده بود. گفتم: « شام خوردی؟! » نشست کنار سفره و گفت: « الان می‌خورم. » خدیجه از خواب بیدار شده بود. لحاف را کنار زدم. خواستم بلند شوم. گفت: « تو بگیر بخواب، خسته‌ای. » نیم‌خیز شد و همان‌طور که داشت شام می‌خورد، گهواره را تکان داد. خدیجه آرام آرام خوابش برد. بلند شد و چراغ را خاموش کرد. گفتم: « پس شامت؟! » گفت: « خوردم. صبح زود که برای نماز بلند شدم، دیدم دارد ساکش را می‌بندد. بغض گلویم را گرفت. گفتم: « کجا؟! » گفت: « با بچه‌های مسجد قرار گذاشتیم بعد از اذان راه بیفتیم. گفتم که، امام دارد می‌آید. » یک‌دفعه اشک‌هایم سرازیر شد. گفتم: « از آن وقت که اسمت روی من افتاد، یا سرباز بودی، یا دنبال کار. حالا هم که این‌طور. گناه من چیست؟! از روز عروسی تا حالا، یک هفته پیشم نبودی. رفتی تهران پی کار، گفتی خانه‌مان را بسازیم، می‌آیم و توی قایش کاری دست و پا می‌کنم. نیامدی. من که می‌دانم تهران بهانه است.افتاده‌ای توی خط تظاهرات و اعلامیه پخش کردن و از این‌جور حرف‌ها.تو که سرت توی این حرف‌ها بود، چرا زن گرفتی؟!چرا مرا از حاج‌آقایم جدا کردی.زن گرفتی که این‌طور عذابم بدهی.من چه گناهی کرده‌ام. شوهر کردم که خوشبخت شوم. نمی‌دانستم باید روز و شب زانوی غم بغل کنم و بروم توی فکر و خیال که امشب شوهرم می‌آید،فردا شب می‌آید» خدیجه با صدای گریه‌ی من از خواب بیدار شده بود و گریه می‌کرد. صمد رفت گهواره را تکان داد و گفت:«راست می‌گویی. هر چه تو بگویی قبول دارم. ولی به جان قدم، این دفعه دیگر دفعه‌ی آخر است. بگذار بروم امامم را ببینم و بیایم. اگر از کنارت جم خوردم،  هر چه دلت خواست بگو.» خدیجه اتاق را روی سرش گذاشته بود.بندهای گهواره را باز کردم و بچه را بغل گرفتم.گرسنه‌اش بود. آمد، نشست کنارم.خدیجه داشت قورت قورت شیر می‌خورد.خم شد و او را بوسید. صدایش را عوض کرد و با لحن بچه‌گانه‌ای گفت:«شرمنده‌ی تو و مامانی هستم.قول می‌دهم از این به بعد کنارتان باشم.آقای خمینی دارد می‌آید.تو و مامان دعا کنید صحیح و سالم بیاید.» بعد بلند شد و به من نگاه کرد و با یک حالتی گفت: «قدم! نفس تو خیر است. تازه از گناه پاک شده‌ای.برای امام دعا کن به سلامت هواپیمایش بنشیند.» با گریه گفتم:«دلم برایت تنگ می‌شود. من کی تو را درست و حسابی ببینم...» چشم‌هایش سرخ شد گفت:«فکر کردی من دلم برای تو تنگ نمی‌شود؟!بی‌انصاف! اگر تو دلت فقط برای من تنگ می‌شود، من دلم برای دو نفر تنگ می‌شود.» خم شد و صورتم را بوسید.صورتم خیسِ‌خیس بود.چند روز بعد،انگار توی روستا زلزله آمده باشد،همه ریختند توی کوچه‌ها،میدان وسط ده و روی پشت‌بام‌ها.مردم به هم نقل و شیرینی تعارف می‌کردند.زن‌ها تنورها را روشن کرده و نان و کماج می‌پختند.می‌گفتند: « امام آمده. »در آن لحظات به فکر صمد بودم. می‌دانستم از همه‌ی ما به امام نزدیک‌تر است.دلم می‌خواست پرواز میکردم و می‌رفتم پیش او و با هم می‌رفتیم و امام رامیدیدیم. 🔰ادامه دارد...🔰 @nahjamira

🌹 سهم #روز_سی_و_چهارم : از حکمت ۳۱۱ تا ۳۱۹ #نهج_البلاغه ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت311 : (چون به شهر بصره رسيد خواست اَنَس بن مالك را به سوی طلحه و زبير بفرستد تا آنچه از پيامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) درباره آنان شنيده يادشان آورد، اَنَس سر باز زد و گفت: من آن سخن پيامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) را فراموش كردم، فرمود:) اگر دروغ می گویی خداوند تو را به بيماری برص (سفيدی روشن) دچار كند كه عمامه آن را نپوشاند. (پس از نفرين امام انس به بيماری برص در سر و صورت دچار شد كه همواره نقاب می زد.) ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت312 : دلها را روی آوردن و نشاط و پشت كردن و فراری است، پس آنگاه كه نشاط دارند آن را بر انجام مستحبات واداريد و آنگاه كه پشت كرده و بی نشاط است، به انجام واجبات قناعت كنيد. ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت313 : در قرآن اخبار گذشتگان و آيندگان و احكام مورد نياز زندگيتان وجود دارد. ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت314 : سنگ دشمن را از همان جایی كه پرت كرده، باز گردانيد كه شر را جز شر پاسخی نيست. ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت315 : (به نويسنده خود عبيدالله بن ابی رافع دستور داد:) در دوات، ليقه بينداز، نوك قلم را بلند گير، ميان سطرها فاصله بگذار، و حروف را نزديك به يكديگر بنويس كه اين شیوه برای زيبایی خط بهتر است. ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت316 : من پيشوای مومنان و مال، پيشوای تبهكاران است. ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت317 : (شخصی يهودی به امام گفت: هنوز پيامبرتان را دفن نكرده، درباره اش اختلاف كرديد امام فرمود:) ما درباره آنچه كه از او رسيده اختلاف كرديم، نه در خود او، اما شما يهوديان هنوز پای شما پس از نجات از دريای نيل خشك نشده بود كه به پيامبرتان گفتيد (برای ما خدایی بساز، چنانكه بت پرستان خدایی دارند) و پيامبر شما (گفت: شما مردمی نادانيد.) ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت318 : (از امام پرسيدند: با كدام نيرو بر حريفان خود پيروز شدی؟ فرمود:) كسی را نديدم جز آنكه مرا در شكست خود ياری می داد. ( امام به اين نكته اشاره كرد كه هيبت و ترس او در دلها جای می گرفت.) ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📒 #حکمت319 : (به پسرش محمد حنفیه سفارش كرد:) ای فرزند! من از تهيدستی بر تو هراسناكم، از فقر به خدا پناه ببر. كه همانا فقر، دين انسان را ناقص و عقل را سرگردان می كند و عامل دشمنی است. ❁•••••••••🌿🌼🌿••••••••••❁‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی 〰〰〰〰〰〰〰〰 @nahjamira

🔊 گزارش موضوعات مهم حکمت ۳۱۱ تا ۳۱۹ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع 🌹 طرح «باعلی تا مهدی» علیهما السلام #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #روز_سی_و_چهارم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira

🔈ختم گویای #نهج_البلاغه‌ در ۱۹۲ روز. 🌺 طرح باعلی تامهدی (علیهما السلام) 🔷سهم #روز_سی_و_چهارم : از حکمت ۳۱۱ تا ۳۱۹ #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 4⃣3⃣ ✅ #فصل_نهم 💥 توی قایش، یکی دو نفر بیشتر تلویزیون نداشتند. مردم ریخته بودند جلوی خانه‌ی آن‌ها. حیاط و کوچه از جمعیت سیاهی می‌زد. می‌گفتند: « قرار است تلویزیون فیلم ورود امام و سخنرانی ایشان را پخش کند. » خیلی از پسرهای جوان و مردها همان موقع ماشین گرفتند و رفتند تهران. 💥 چند روز بعد، صمد آمد، با خوشحالی تمام. از آن وقتی که وارد خانه شد، شروع کرد به تعریف کردن. می‌گفت: « از دعای خیر تو بود حتماً. توی آن شلوغی و جمعیت خودم را به امام رساندم. یک پارچه نور است امام. نمی‌دانی چقدر مهربان است. قدم! باورت می‌شود امام روی سرم دست کشید. همان وقت با خودم و خدا عهد و پیمان بستم سرباز امام و اسلام شوم. قسم خورده‌ام گوش به فرمانش باشم. تا آخرین نفس، تا آخرین قطره‌ی خونم سربازش هستم. نمی‌دانی چه جمعیتی آمده بود بهشت زهرا. قدم! انگار کل جمعیت ایران ریخته بود تهران. مردم از خیلی جاها با پای پیاده خودشان را رسانده بودند بهشت زهرا. از شب قبل خیابان‌ها را جارو کرده بودند، شسته بودند و وسط خیابان‌ها را با گلدان و شاخه‌های گل صفا داده بودند. نمی‌دانی چه عغظمت و شکوهی داشت ورود امام. مرد و زن، پیر و جوان ریخته بودند توی خیابان‌ها. موتورم را همین‌طوری گذاشته بودم کنار خیابان. تکیه‌اش را داده بودم به درخت، بدون قفل و زنجیر. رفته بودم آن‌جایی که امام قرار بود سخنرانی کند. بعد از سخنرانی امام، موقع برگشتن یک‌دفعه به یاد موتور افتادم. تا رسیدم، دیدم یک نفر می‌خواهد سوارش شود. به موقع رسیده بودم. همان لحظه به دلم افتاد. اگر برای این مرد کاری انجام دهم، بی‌اجر و مزد نمی‌ماند. اگر دیرتر رسیده بودم، موتورم را برده بودند. » 💥 بعد زیپ ساکش را باز کرد و عکس بزرگی را که لوله کرده بود، درآورد. عکس امام بود. عکس را زد روی دیوار اتاق و گفت: « این عکس به زندگی‌مان برکت می‌دهد. » 💥 از فردای آن روز، کار صمد شروع شد. می‌رفت رزن فیلم می‌آورد و توی مسجد برای مردم پخش می‌کرد. یک بار فیلم ورود امام و فرار شاه را آورده بود. می‌خندید و تعریف می‌کرد وقتی مردم عکس شاه را توی تلویزیون دیدند، می‌خواستندتلوزیون را بشکنند. 💥 بعد از عید، صمد رفت همدان. یک روز آمد و گفت: « مژده بده قدم. پاسدار شدم. گفتم که سرباز امام می‌شوم. » آن‌طور که می‌گفت، کارش افتاده بود توی دادگاه انقلاب. شنبه صبح زود می‌‌رفت همدان و پنج‌شنبه عصر می‌آمد. برای این‌که بدخلقی نکنم، قبل از این‌که اعتراض کنم، می‌گفت: « اگر بدانی چقدر کار ریخته توی دادگاه. خدا می‌داند اگر به خاطر تو و خدیجه نبود، این دو روز هم نمی‌آمدم. » 💥 تازه فهمیده بودم دوباره حامله شده‌ام. حال و حوصله نداشتم. نمی‌دانستم چطور خبر را به دیگران بدهم. با اوقات تلخی گفتم: « نمی‌خواهد بروی همدان. من حالم خراب است. یک فکری به حالم بکن. انگار دوباره حامله شده‌ام. » بدون این‌که خم به ابرو بیاورد، زود دست‌هایش را گرفت رو به آسمان و گفت: « خدا را شکر. خدا را صد هزار مرتبه شکر. خدایا ببخش این قدم را که این‌قدر ناشکر است. خدایا! فرزند خوب و صالحی به ما عطا کن. » 💥 از دستش کفری شده بودم. گفتم: « چی؟! خدا را شکر، خدا را شکر. تو که نیستی ببینی من چقدر به زحمت می‌افتم. دست‌تنها توی این سرما، باید کهنه بشویم. به کارِ خانه برسم. بچه را تر و خشک کنم. همه‌ی کارهای خانه ریخته روی سر من. از خستگی از حال می‌روم. » 💥 خندید و گفت: « اولاً هوا دارد رو به گرمی می‌رود. دوماً همین‌طوری الکی بهشت را به شما مادران نمی‌دهند. باید زحمت بکشید. » گفتم: « من نمی‌دانم.  باید کاری بکنی. خیلی زود است، من دوباره بچه‌دار شوم. » گفت: « از این حرف‌ها نزن. خدا را خوش نمی‌آید. خدیجه خواهر یا برادر می‌خواهد. دیر یا زود باید یک بچه‌ی دیگر می‌آوردی. امسال نشد، سال دیگر. این‌طوری که بهتر است. با هم بزرگ می‌شوند. » 💥 یک‌جوری حرف می‌زد که آدم آرام می‌شد. کمی تعریف کرد، از کارش گفت، سر به سر خدیجه گذاشت. بعد هم آن‌قدر برای بچه‌ی دوم شادی کرد که پاک یادم رفت چند دقیقه پیش ناراحت بودم. صمد باز پیش ما نبود. تنها دل‌خوشی‌ام این بود که از همدان تا قایش نزدیک‌تر از همدان تا تهران است. 🔰ادامه دارد...🔰

ی‌شود امام روی سرم دست کشید. همان وقت با خودم و خدا عهد و پیمان بستم سرباز امام و اسلام شوم. قسم خورده‌ام گوش به فرمانش باشم. تا آخرین نفس، تا آخرین قطره‌ی خونم سربازش هستم. نمی‌دانی چه جمعیتی آمده بود بهشت زهرا. قدم! انگار کل جمعیت ایران ریخته بود تهران. مردم از خیلی جاها با پای پیاده خودشان را رسانده بودند بهشت زهرا. از شب قبل خیابان‌ها را جارو کرده بودند، شسته بودند و وسط خیابان‌ها را با گلدان و شاخه‌های گل صفا داده بودند. نمی‌دانی چه عغظمت و شکوهی داشت ورود امام. مرد و زن، پیر و جوان ریخته بودند توی خیابان‌ها. موتورم را همین‌طوری گذاشته بودم کنار خیابان. تکیه‌اش را داده بودم به درخت، بدون قفل و زنجیر. رفته بودم آن‌جایی که امام قرار بود سخنرانی کند. بعد از سخنرانی امام، موقع برگشتن یک‌دفعه به یاد موتور افتادم. تا رسیدم، دیدم یک نفر می‌خواهد سوارش شود. به موقع رسیده بودم. همان لحظه به دلم افتاد. اگر برای این مرد کاری انجام دهم، بی‌اجر و مزد نمی‌ماند. اگر دیرتر رسیده بودم، موتورم را برده بودند. » 💥 بعد زیپ ساکش را باز کرد و عکس بزرگی را که لوله کرده بود، درآورد. عکس امام بود. عکس را زد روی دیوار اتاق و گفت: « این عکس به زندگی‌مان برکت می‌دهد. » 💥 از فردای آن روز، کار صمد شروع شد. می‌رفت رزن فیلم می‌آورد و توی مسجد برای مردم پخش می‌کرد. یک بار فیلم ورود امام و فرار شاه را آورده بود. می‌خندید و تعریف می‌کرد وقتی مردم عکس شاه را توی تلویزیون دیدند، می‌خواستندتلوزیون را بشکنند. 💥 بعد از عید، صمد رفت همدان. یک روز آمد و گفت: « مژده بده قدم. پاسدار شدم. گفتم که سرباز امام می‌شوم. » آن‌طور که می‌گفت، کارش افتاده بود توی دادگاه انقلاب. شنبه صبح زود می‌‌رفت همدان و پنج‌شنبه عصر می‌آمد. برای این‌که بدخلقی نکنم، قبل از این‌که اعتراض کنم، می‌گفت: « اگر بدانی چقدر کار ریخته توی دادگاه. خدا می‌داند اگر به خاطر تو و خدیجه نبود، این دو روز هم نمی‌آمدم. » 💥 تازه فهمیده بودم دوباره حامله شده‌ام. حال و حوصله نداشتم. نمی‌دانستم چطور خبر را به دیگران بدهم. با اوقات تلخی گفتم: « نمی‌خواهد بروی همدان. من حالم خراب است. یک فکری به حالم بکن. انگار دوباره حامله شده‌ام. » بدون این‌که خم به ابرو بیاورد، زود دست‌هایش را گرفت رو به آسمان و گفت: « خدا را شکر. خدا را صد هزار مرتبه شکر. خدایا ببخش این قدم را که این‌قدر ناشکر است. خدایا! فرزند خوب و صالحی به ما عطا کن. » 💥 از دستش کفری شده بودم. گفتم: « چی؟! خدا را شکر، خدا را شکر. تو که نیستی ببینی من چقدر به زحمت می‌افتم. دست‌تنها توی این سرما، باید کهنه بشویم. به کارِ خانه برسم. بچه را تر و خشک کنم. همه‌ی کارهای خانه ریخته روی سر من. از خستگی از حال می‌روم. » 💥 خندید و گفت: « اولاً هوا دارد رو به گرمی می‌رود. دوماً همین‌طوری الکی بهشت را به شما مادران نمی‌دهند. باید زحمت بکشید. » گفتم: « من نمی‌دانم.  باید کاری بکنی. خیلی زود است، من دوباره بچه‌دار شوم. » گفت: « از این حرف‌ها نزن. خدا را خوش نمی‌آید. خدیجه خواهر یا برادر می‌خواهد. دیر یا زود باید یک بچه‌ی دیگر می‌آوردی. امسال نشد، سال دیگر. این‌طوری که بهتر است. با هم بزرگ می‌شوند. » 💥 یک‌جوری حرف می‌زد که آدم آرام می‌شد. کمی تعریف کرد، از کارش گفت، سر به سر خدیجه گذاشت. بعد هم آن‌قدر برای بچه‌ی دوم شادی کرد که پاک یادم رفت چند دقیقه پیش ناراحت بودم. صمد باز پیش ما نبود. تنها دل‌خوشی‌ام این بود که از همدان تا قایش نزدیک‌تر از همدان تا تهران است. 🔰ادامه دارد...🔰 @nahjamira

🌹سهم #روز_سی_و_پنجم : از حکمت ۳۲۰ تا حکمت ۳۳۰ #نهج_البلاغه‌ ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت320 : (شخصی مسئله پيچيده ای سوال كرد، حضرت فرمود:) برای فهميدن بپرس، نه برای آزار دادن، كه نادان آموزش گيرنده، همانند داناست، و همانا دانای بی انصاف چون نادان بهانه جو است. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت321 : (عبدالله بن عباس در مسئله ای نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود:) بر تو است كه رأی خود را به من بگویی و من بايد پيرامون آن بينديشم، پس اگر خلاف نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كنی. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت322 : (وقتی امام از جنگ صفين باز می گشت به محله شباميان رسيد، آواز گريه زنان بر كشتگان جنگ را شنيد، ناگاه حرب بن شر حبيل شبامی بزرگ قبيله شباميان خدمت امام رسيد به او فرمود:) چنانكه می شنوم، زنان شما بر شما چيره شدند؟ چرا آنان را از گريه و زاری باز نمی داريد؟ (حرب پياده و امام سوار بر اسب می رفتند به او فرمود:) باز گرد، كه پياده رفتن رئيس قبيله ای چون تو پشت سر من، موجب انحراف زمامدار و زبونی مومن است. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت323 : (در جنگ نهروان هنگامی كه از كنار كشتگان خوارج می گذشت فرمود:) بدا به حال شما! آنكه شما را فريب داد به شما زيان رساند. شيطان گمراه كننده، و نفسی كه به بدی فرمان می دهد، آنان را با آرزوها مغرور ساخت، و راه گناه را بر ايشان آماده كرد، و به آنان وعده پيروزی داد و سرانجام به آتش جهنم گرفتارشان نمود. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت324 : از نافرمانی خدا در خلوتها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است داوری كند. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت325 : (آنگاه كه خبر كشته شدن محمد بن ابی بكر را به او دادند فرمود:) همانا اندوه ما بر شهادت او، به اندازه شادی شاميان است، جز آنكه از آنان دشمن، و از ما یک دوست كم شد. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت326 : عمری كه خدا از فرزند آدم پوزش را می پذيرد شصت سال است. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت327 : پيروز نشد آن كس كه گناه بر او چيره شد و آنكه با بدی پيروز شد شكست خورده است. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت328 : همانا خدای سبحان روزی فقراء را در اموال سرمايه داران قرار داده است، پس فقيری گرسنه نمی ماند جز به كاميابی توانگران و خداوند از آنان نسبت به گرسنگی گرسنگان خواهد پرسيد. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت329 : بی نيازی از عذرخواهی، گرامی تر از عذر راستين است. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت330 : كمترين حق خدا بر عهده شما اينكه از نعمت های الهی در گناهان ياری نگيريد. ┄═❁🍃❈🌹❈🍃❁═┄ #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی 〰〰〰〰〰〰〰〰 ۰@nahjamira

🔈ختم گویای #نهج_البلاغه‌ در ۱۹۲ روز. 🌺 طرح باعلی تامهدی (علیهما السلام) 🔷سهم #روز_سی_و_پنجم : از حکمت ۳۲۰ تا ۳۳۰ #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira

🔊 گزارش موضوعات مهم حکمت ۳۲۰ تا ۳۳۰ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع 🌹 طرح «باعلی تا مهدی» علیهما السلام #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #روز_سی_و_پنجم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 5⃣3⃣ ✅ #فصل_دهم روز به روز سنگین‌تر می‌شدم.خدیجه داشت یک‌ساله می‌شد.چهار دست و پا راه می‌رفت و هر چیزی را که می‌دید برمی‌داشت و به دهان می‌گذاشت.خیلی برایم سخت بود با آن شکم و حال و روز دنبالش بروم و مواظبش باشم.از طرفی، از وقتی به خانه‌ی خودمان آمده بودیم، از مادرم دور شده بودم. بهانه‌ی پدرم را می‌گرفتم. شانس آورده بودم خانه‌ی حوری، خواهرم، نزدیک بود.دو سه خانه بیشتر با ما فاصله نداشت. خیلی به من سر می‌زد. مخصوصاً اواخر حاملگی‌ام هر روز قبل از این‌که کارهای روزانه‌اش را شروع کند، اول می‌آمد سری به من می‌زد. حال و احوالی می‌پرسید. وقتی خیالش از طرف من آسوده می‌شد، می‌رفت سر کار و زندگی خودش. بعضی وقت‌ها هم خودم خدیجه را برمی‌داشتم می‌رفتم خانه‌ی حاج‌آقایم. سه چهار روزی می‌ماندم. اما هر جا که بودم، پنج‌شنبه صبح برمی‌گشتم. دستی به سر و روی خانه می‌کشیدم.صمد عاشق آبگوشت بود. با این‌که هیچ‌کس شب آبگوشت نمی‌خورد، اما برای صمد آبگوشت بار می‌گذاشتم. گاهی نیمه‌شب به خانه می‌رسید. با این حال در می‌زد. می‌گفتم: «تو که کلید داری. چرا در می‌زنی؟!» می‌گفت:«این همه راه می‌آیم، تا تو در را به رویم باز کنی.» می‌گفتم: «حال و روزم را نمی‌بینی؟!» آن‌وقت تازه یادش می‌افتاد پا به ماهم و باید بیشتر حواسش به من باشد، اما تا هفته‌ی دیگر دوباره همه چیز یادش می‌رفت.  هفته‌های آخر بارداری‌ام بود. روزهای شنبه که می‌خواست برود، می‌پرسید: «قدم جان! خبری نیست؟!» می‌گفتم: «فعلاً نه.» خیالش راحت می‌شد. می‌رفت تا هفته‌ی بعد. اما آن هفته، جمعه عصر،لباس پوشید و آماده‌ی رفتن شد. بهمن‌ماه بود و برف سنگینی باریده بود. گفت: «شنبه صبح زود می‌خواهیم برویم مأموریت. بهتر است طوری بروم که جا نمانم. می‌ترسم امشب دوباره برف ببارد و جاده‌ها بسته شود.»موقع رفتن پرسید:«قدم جان! خبری نیست؟!» کمی کمرم درد می‌کرد و تیر می‌کشید. با خودم فکر کردم شاید یک درد جزئی باشد.به حساب خودم دو هفته‌ی دیگر وقت زایمانم بود.گفتم:«نه. برو به سلامت. حالا زود است.» اما صبح که برای نماز بیدار شدم، دیدم بدجوری کمرم درد می‌کند. کمی بعد شکم‌درد هم سراغم آمد.به روی خودم نیاوردم.مشغول انجام دادن کارهای روزانه شدم؛ اما خوب که نشدم هیچ، دردم بیشتر شد. خدیجه هنوز خواب بود. با همان درد و توی همان برف و سرما رفتم سراغ خواهرم.از سرما می‌لرزیدم. حوری یکی از بچه‌هایش را فرستاد دنبال قابله و آن یکی را فرستاد دنبال زن‌برادرم، خدیجه.بعد زیربغلم را گرفت و با هم برگشتیم خانه‌ی خودمان. آن سال از بس هوا سرد بود، کرسی گذاشته بودیم. حوری مرا خواباند زیر کرسی و خودش مشغول آماده کردن تشت و آب گرم شد.دلم می‌خواست کسی صمد را خبر کند.به همین زودی دلم برایش تنگ شده بود. دوست داشتم در آن لحظات پیشم بود و به دادم می‌رسید.تا صدای در می‌آمد، می‌گفتم:«حتماً صمد است. صمد آمده.» درد به سراغم آمده بود. چقدر دلم می‌خواست صمد را صدا بزنم، اما خجالت می‌کشیدم. تا وقتی که بچه به دنیا آمد، یک لحظه قیافه‌ی صمد از جلوی چشم‌هایم محو نشد. صدای گریه‌ی بچه را که شنیدم، گریه‌ام گرفت.صمد! چی می‌شد کمی دیرتر می‌رفتی؟چی می‌شد کنارم باشی؟! پنج‌شنبه بود و دل توی دلم نبود. طبق عادت همیشگی منتظرش بودم. عصر بود. کسی در زد. می‌دانستم صمد است. خدیجه،زن‌داداشم، توی حیاط بود. در را برایش باز کرد. صمد تا خدیجه را دید، شستش خبردار شده بود. پرسیده بود:« چه خبر! قدم راحت شد؟»خدیجه گفته بود بچه به دنیا آمده، اما از دختر یا پسر بودنش چیزی نگفته بود. حوری توی اتاق بود. از پشت پنجره صمد را دید. رو کرد به من و با خنده گفت:«قدم! چشمت روشن، شوهرت آمد.»و قبل از این‌که صمد به اتاق بیاید، رفت بیرون. بالای کرسی خوابیده بودم.صمد تا وارد شد، خندید و گفت:«به‌به، سلام قدم خانم. قدم نو رسیده مبارک. کو این دختر قشنگ من!» از دستش ناراحت بودم. خودش هم می‌دانست. با این حال پرسیدم:«کی به تو گفت؟! خدیجه؟!» نشست کنارم. بچه را خوابانده بودم پیش خودم. خم شد و پیشانی بچه را بوسید و گفت:«خودم فهمیدم! چه دختر نازی. قدم به جان خودم از خوشگلی به تو برده. ببین چه چشم و ابروی مشکی‌ای دارد. نکند به خاطر این ‌که توی ماه محرم به دنیا آمده این‌طور چشم و ابرو مشکی شده.» بعد برگشت و به من نگاه کرد و گفت:« می‌خواستم به زن‌داداشت مژدگانی خوبی بدهم. حیف که نگفت بچه دختر است. فکر کرد من ناراحت می‌شوم.» بلند شد و رفت بالای سر خدیجه که پایین کرسی خوابیده بود.گفت: «خدیجه‌ی من حالش چطور است؟!» گفتم: «کمی سرما خورده. دارویش را دادم. تازه خوابیده.»صمد نشست بالای سر خدیجه و یک ربعِ تمام، موهای خدیجه را نوازش کرد و آرام‌آرام برایش لالایی خواند. 🔰ادامه دارد...🔰 @nahjamira

🌹 سهم #روز_سی_و_ششم: از حکمت ۳۳۱ تا حکمت ۳۴۳ #نهج_البلاغه ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت331 : خدای سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان كوتاهی كنند. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت332 : حاكم اسلامی، پاسبان خدا در زمين اوست. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت333 : (در توصيف مومن فرمود:) شادی مومن در چهره او، و اندوه وی در دلش پنهان است، سينه اش از هر چيزی فراخ تر، و نفس او از هر چيزی خوارتر است، برتری جویی را زشت، و رياكاری را دشمن می شمارد، اندوه او طولانی، و همت او بلند است، سكوتش فراوان، و وقت او با كار پر است، شكرگزار و شكيبا و ژرف انديش است، از كسی درخواست ندارد و نرم خو و فروتن است، نفس او از سنگ خارا سخت تر اما در دينداری از بنده خوارتر است. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت334 : اگر بنده خدا اجل و پايان كارش را می ديد، با آرزو و فريب آن دشمنی می ورزيد. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت335 : برای هر كسی در مال او دو شريك است: وارث و حوادث. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت336 : كسی كه چيزی از او خواسته اند تا وعده نداده آزاد است. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت337 : دعوت كننده بی عمل، چون تيرانداز بدون كمان است. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت338 : علم دو گونه است: علم فطری و علم اكتسابی، علم اكتسابی؛ اگر هماهنگ با علم فطری نباشد سودمند نخواهد بود. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت339 : استواری رأی با كسی است كه قدرت و دارایی دارد، با روی آوردن قدرت روی آورد و با پشت كردن آن روی برتابد. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت340 : پاكدامنی زيور تهيدستی و شكرگزاری زيور بی نيازی (ثروتمندی ) است. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت341 : روز انتقام گرفتن از ظالمان سخت تر از ستمكاری بر مظلوم است. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت342 : برترين بی نيازی و دارایی، نوميدی است از آنچه در دست مردم است. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت343 : گفتارها نگهداری می شود و نهان ها آشكار و هر كسی در گرو اعمال خويش است و مردم گرفتار كمبودها و آفت هايند جز آن را كه خدا نگه دارد ؛ درخواست كنندگانشان مردم آزار و پاسخگويان به زحمت و رنج دچارند و آن كس كه در انديشه از همه برتر است با اندك خشنودی يا خشمی از رأی خود باز گردد. و آنكس كه از همه استوارتر است از نيم نگاهی ناراحت شود يا كلمه ای او را دگرگون سازد. ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت344 : ای مردم از خدا بترسيد، چه بسا آرزومندی كه به آرزوی خود نرسيد و سازنده ساختمانی كه در آن مسکن نکرد و گردآورنده ای كه زود آنها را گرد آورده رها خواهد نمود، شايد كه از راه باطل گرد آورده و يا حق ديگران را باز داشته و با حرام به هم آميخته كه گناهش بر گردن اوست و يا سنگينی بار گناه در می گذرد و با پشيمانی و حسرت به نزد خدا می رود كه: «در دنيا و آخرت زيان كرده و اين است زيانكاری آشكار» ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی 〰〰〰〰〰〰〰〰 @nahjamira

🔊 گزارش موضوعات مهم حکمت ۳۳۱ تا ۳۴۴ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع 🌹 طرح «باعلی تا مهدی» علیهما السلام #ندای_نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #روز_سی_و_ششم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ @nahjamira