📜 #متن |🔰 رفاه حیوانی! 💎 بر فرض كه ما به ثروت ها و لذت ‏ها برسيم و در هر دقيقه چند ميليون تومان به چنگ بياوريم. 💎 اين همه ثروت و لذت در ما چه استعدادى را زياد مى‏كند؟ 💎 اين ما هستيم كه ثروت ‏ها را زياد كرده‏ ايم اما ثروت ‏ها، چه؟ فقط نيروى ما را مصرف‏ كرده ‏اند و روى هم جمع شده‏ اند. 💎 بر فرض اين ثروت ها به ما رفاه و آسايشى بدهند اما بيشتر از اين‏ها از ما گرفته ‏اند. 💎 ما براى رفاه به اين همه استعداد نياز نداشتيم. ما براى رفاه به انسان بودن نياز داشتيم. 💎 يك زنبور عسل به رفاه در سطح عالى ‏ترى رسيده بدون اين كه اين همه استعداد داشته باشد. بدون اين كه از فكر، عقل، اختيار، وجدان و فرقان برخوردار باشد. 💎 [حیوانات] لباسشان همراهشان است و خوراكشان دم دستشان و هيچ گاه خودكشى هم نكرده ‏اند، زيرا خودآگاهى نداشته ‏اند. 💎 عبوديت در راه نفس و خلق و دنيا و شيطان، چيزى جز از دست رفتن و چيزى جز خسارت نيست.بندگىِ اين‏ها اسارت است و بندگىِ حق، آزادى است. ❛ #عین‌صاد 📚 #مسئولیت_سازندگی | ص ۷۷ #⃣ #بریده_کتاب #تربیت

🔰 کسی که در این هستی حركت صحیحی نداشته باشد می سوزد... 🔹يك عدّه‏اى هم هستند كه فلسفه‏هاى عالى‏ترى دارند. آنها مى‏گويند: بابا! خدا بزرگ‏تر از آن است كه بنده‏هايش را عقاب كند. او بزرگ و عظيم و رحيم است. 🔹️مادر بچه‏اش را نمى‏سوزاند، آن وقت خدا بسوزاند؟! عمو! برو، خدا بچه‏هايش را نمى‏سوزاند، آنها را دوست دارد. يك وقت هم اگر بچه‏هايش كارى بكنند، مى‏گويد: خيلى بدى نكنيد؛ كه آتش دارم. مى‏خواهد آنها را تنبيه كرده و بترساند وگرنه در آتش كه نمى‏برد. 🔹اينها كسانى هستند كه عظمت خدا را دليل نفى معاد مى‏دانند. مى‏خواهند به خدا معتقد باشند، در حالى كه هيچ اعتقادى به او ندارند. مى‏خواهند كه با عظمت او عذرى براى آزادى خودشان‏ داشته باشند. 🔹در جواب اينها بايد گفت: اينكه خدا بزرگ‏تر از آن است... ، در اين بحثى نيست. بحث در اين است كه خدا هستى را منظم آفريده و كسى كه در اين هستى حركت صحيحى نداشته باشد مى‏سوزد. درست مثل وقتى كه من كبريت را زير پيراهنم بكشم آتش مى‏گيرد. 🔹حال تو بگو: خدا بزرگ‏تر از آن است كه مرا بسوزاند! و يا اينكه، من ستمگرتر از آن بوده‏ام كه خيال مى‏كرده‏ام و من خودم را سوزانده‏ام! و همین صحیح است. ❛❛ عین‌صاد 📚 #حیات_برتر | ص ۵۶ #⃣ #بریده_کتاب #تربیت http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7

🔰بلاء، غرور، غربت 🔸بچه كه بوديم بعد از اينكه چندين بار دستمان را حركت مى‌ داديم و ورزش مى‌كرديم، به ماهيچه‌ هامان دست مى‌ زديم تا ببينيم چقدر قوى شده است! 🔸سالكى كه ده مرتبه ذكرى را مى‌ گويد، ده مرتبه عملى را مرتكب مى‌ شود، خيال مى‌ كند كه كارى كرده است و در برابر كارش بايد حاصلى داشته باشد. 🔸 لذا متوقع مى‌ شود، ولى بلاء، شكننده و منكسر است و همۀ بساط او را بر باد مى‌ دهد. 🔸وقتى چشمت را گرفتند، عمرت را گرفتند، دستت را گرفتند، آبرويت را گرفتند، ديگر با اين دل شكسته چه چيزى باقى مى‌ ماند؟ 🔸 خيلى سخت است! اين ابتلاء است كه دل‌ ها را نگه مى‌ دارد و متواضع مى‌ كند. غرور را مى‌ ريزد و عظمت‌ ها كنار مى‌ رود. 🔸در اين موقع، غربتى را احساس مى‌ كنى و ذلّت و توجه باطنىِ بيشترى برايت مى‌ آيد. ❛❛ عین‌صاد 📚 #اخبات | ص ۵۵ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7

🔰یقین، لازم نیست... 🔹يكى از دوستان مى‌ گفت چه كنيم تا به يقين برسيم‌؟ به او گفتم: «يقين لازم نيست، كه انسان با احتمال هم كار و حركت مى‌ كند.» 🔹در تجارت، با احتمال حركت مى‌ كنند. در كشاورزى با احتمال آغاز مى‌ كنند. دانه‌هايى كه يك كشاورز در زمين مى‌پاشد، يقين ندارد كه رشد كند و ممكن است هزار آفت سر راهش باشد، اما با همين توجه اقدام مى‌ كند. 🔹حال چه شده وقتى انسان مى‌ خواهد در راه خدا حركت كند، مى‌ گويد بايد يقين داشته باشم!؟ 🔹 در اينجا يقين را اول مى‌ خواهيم، ولى در تجارت با يك احتمال هم حركت مى‌ كنيم تا جايى كه بيست بار ضرر مى‌ دهيم، ولى باز هم ادامه مى‌ دهيم و تازه اين ادامه را جزء پشتكار خود تلقى مى‌ كنيم و به حساب حماقت‌ ها و سفاهت‌ ها نمى‌ آوريم. 🔹وقتى مى‌ خواهيم با خدا معامله كنيم، مى‌ گوييم: يقين نداريم! ما كجا و كى يقين داشته‌ايم‌؟! 🔹در حركت‌هاى خود و در اين دنياى احتمالات، با چه يقينى اقدام كرده‌ ايم‌؟ اينجاست كه كم مى‌ آوريم! 🔹وقتى مى‌ خواهيم در راه خدا حركت كنيم، يك جور معامله مى‌ كنيم و وقتى مى‌ خواهيم در راه خود و براى خود حركت كنيم، طور ديگرى عمل مى‌ كنيم. 🔹همين چيزهاست كه براى انسان مشكل ايجاد مى‌ كند! ❛❛ عین‌صاد 📚 #اخبات | ص ۸۶ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7